Στο Pro News Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ

Τι απέγινε ο μυθικός θησαυρός του Αλή Πασά; (Μέρος Β)

Ο Σπυρίδων Αραβαντινός ήταν Έλληνας πολιτικός του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1843 στα Ιωάννινα και υπήρξε εξαιρετικά μορφωμένος. Πήγε σχολείο στην περίφημη Ζωσιμαία Σχολή και εν συνεχεία, σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και αναγορεύτηκε αριστούχος Διδάκτωρ. Έφτασε μέχρι τη θέση του Αρεοπαγίτη και διατέλεσε κατόπιν Υπουργός Δικαιοσύνης. Ανάμεσα σε άλλα, φιλοπόνησε και την «Ιστορία Αλή Πασά του Τεπελενλή».

Στο βιβλίο του αυτό, έγραφε σχετικά με τον θησαυρό του Αλή Πασά:

Βέβαια, είναι γνωστό ότι ο Αλή Πασάς, το «Λιοντάρι των Ιωαννίνων» όπως τον αποκαλούσαν, συνήθιζε να κατασκευάζει, κατά την ανέγερση των παλατιών του, υπόγειες κρύπτες, για να αποταμιεύει εκεί προχείρως τους θησαυρούς και τα τιμαλφή του. Απόδειξη αυτού, εκτός των άλλων, ήταν ότι το 1818 στο Τεπελένι είχαν συμβεί τα εξής:

Ο Θανάσης Βάγιας, ο αφοσιωμένος αυτός υπηρέτης του Αλή Πασά και τυφλό του όργανο, όταν επέστρεψε το 1834 στα Ιωάννινα, ανακοίνωσε σε φίλο του ότι στην Κυρα-Βασιλική ήταν απολύτως γνωστή η θέση δύο κρυπτών στην πόλη. Σε αυτές τις κρύπτες, ο Θανάσης Βάγιας ισχυριζόταν ότι ο Αλή είχε εναποθέσει ένα μέρος των θησαυρών του και ότι η Κυρα-Βασιλική είχε γνωστοποιήσει την ύπαρξή τους στον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, στον Ιωάννη Καποδίστρια. Μάλιστα, κατά τα λεγόμενα του Βάγια, η Κυρα-Βασιλική είχε υποσχεθεί στον Καποδίστρια να του υποδείξει την ακριβή τους θέση μετά την Εθνική Αποκατάσταση της ηπειρωτικής χώρας.

Φυσικά, η αποκάλυψη αυτή της Βασιλικής Κονταξή μόνο στον Κυβερνήτη και προ πάντων, ο δυσεκπλήρωτος όρος που είχε θέσει, ίσως συνιστούν από μόνα τους φαντασιοπληξίες και απλές εικασίες.

Πάντως, η περιουσία του Αλή, σε μετρητά και πολύτιμα είδη, την εποχή του θανάτου του αποτελούνταν μόνο από τα φανερά αντικείμενα που βρέθηκαν και κατασχέθηκαν από τον Χουρσίτ Πασά.

Όσον αφορά στην ακίνητη περιουσία του Αλή Πασά, ήταν κυριολεκτικά κολοσσιαία και πρωτοφανής. Ο Σπυρίδων Αραβαντινός στο βιβλίο του είχε παραθέσει έναν πλήρη ονομαστικό κατάλογο των τσιφλικιών του κατά περιφέρειες, ο οποίος καταλάμβανε 9 ολόκληρες σελίδες!

Γενικά, στην περιφέρεια της Άρτας είχε 78 τσιφλίκια, στα Ιωάννινα 118, στην Κόνιτσα 11, στο Δέλβινο 38, στην Τζαμουριά 65, στην Αυλώνα 106, στα Τρίκαλα 93, στη Λάρισα 106, στα Φάρσαλα 17 και σε διάφορες άλλες περιφέρειες γύρω στα 150. Έτσι, το ετήσιο εισόδημα του Αλή από τα τσιφλίκια του αναγόταν σε 10 ή 12 εκατομμύρια γρόσια την εποχή εκείνη, ενώ τεράστιο ήταν και το εισόδημά του από την κτηνοτροφία.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι ο συνολικός πλούτος του Αλή Πασά ήταν μέγας και μυθώδης. Κατά πόσο, όμως, είναι δυνατόν να έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας οι κρυμμένοι του θησαυροί, ανυπολόγιστης αξίας, δεν μπορεί κανείς να αποφανθεί με ακρίβεια.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», στις 08/05/1931…

Tags
Back to top button