Η Ατλαντίδα βρισκόταν εκεί που την τοποθετούσε η αιγυπτιακή παράδοση, όπως μας μετέφερε ο Πλάτωνας, δηλαδή πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, το σημερινό Γιβραλτάρ, στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Οι Άτλαντες ήταν οι φορείς του πολιτισμού και στη Μεσόγειο Θάλασσα και στην Αμερική. Είχαν συγγενέψει με τους Έλληνες, αφού οι μητέρες των Ελλήνων γεναρχών, όπως του Δαναού και του Δάρδανου, ήταν Ατλαντίδες.
Τον πολιτισμό αυτό οι Άτλαντες τον αναπτύξει σε τέτοιο βαθμό, ώστε κατασκεύαζαν ακόμα και αεροπλάνα, ενώ είχαν επιχειρήσει να προβούν σε διαστημικά ταξίδια, όπου έπαιρναν μέρος άντρες και γυναίκες. Οι ελληνικοί μύθοι διασώζουν την ανάμνηση των αρχαιότατων εκείνων αστροναυτών στα πρόσωπα των Πλειάδων, που έγιναν αστέρια. Άλλοι μύθοι, από την Ασία έως την Αμερική, αναφέρονται και σε άλλα σχετιζόμενα ονόματα, καθώς διατηρούν τη μακρινή ανάμνηση των προηγμένων Ατλάντων και με άλλα μυθολογικά σχήματα.
Το ζήτημα της Ατλαντίδας ξαναήρθε στην επικαιρότητα το καλοκαίρι του 1979 με την ανακάλυψη αρχαίων κτισμάτων στα ανοιχτά της Πορτογαλίας, στον Ατλαντικό ωκεανό, από Σοβιετικούς ωκεανογράφους.
Πάνω από 50.000 βιβλία και πραγματείες έχουν γραφεί για την Ατλαντίδα και προφανώς θα γραφούν πολλά ακόμη. Όσα ξέρουμε για την χαμένη ήπειρο, τα γνωρίζουμε από τον «Τίμαιο» και τον «Κρίτωνα» του Πλάτωνα, που το κάθε ένα βιβλίο αντιπροσωπεύει από μια ξεχωριστή γνώμη. Τα όσα γράφτηκαν, όμως, δε μπορεί να είναι παρά μόνο προσωπικές απόψεις, που δε βασίζονται παρά μόνο σε ποιητικές παραδόσεις και μύθους.
Μόνο η αρχαιολογική επιβεβαίωση και το ιστορικό ντοκουμέντο μπορούν να θεωρηθούν αποδείξεις για την ιστορικότητα ενός λαού. Ο Βασίλης Πάσχος, ερασιτέχνης ιστοριοδίφης και ειδικός μελετητής για το αίνιγμα της Ατλαντίδας, γνωστοποίησε ορισμένα αρχαιολογικά ευρήματα, που γοητεύουν και καταπλήσσουν με την προηγμένη τεχνολογία τους.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, στο Μουσείο της Βαγδάτης μπορούμε να δούμε ανάμεσα σε άλλα θαυμαστά ευρήματα της Εποχής του Χαλκού, ξηρές ηλεκτρικές στήλες, ηλεκτρικά συστήματα με ηλεκτρόδια από χαλκό και ειδικό ηλεκτρολύτη, ενώ στους τάφους των αρχαίων Αιγυπτίων βρέθηκαν περίεργα καντηλέρια, που σιγόκαιγαν επί αιώνες.
Ο Πλούταρχος, επίσης, ανέφερε ότι στον Ναό της Ηγερίας έκαιγε ένα άσβηστο λυχνάρι, ενώ, αιώνες αργότερα, ο Άγιος Αυγουστίνος ανακάλυψε μια φλόγα που έκαιγε στον Ναό της Αιγύπτιας θεάς Ίσιδας και που δεν έσβηνε ούτε με τον αέρα, αλλά ούτε και με το νερό. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, επρόκειτο για «μπαταρίες που παράγουν φως». Οι Άτλαντες μπορούσαν, επίσης, να φορτίσουν με ηλεκτρικό ρεύμα ένα πλάσμα που ήταν κλεισμένο σε γυαλί ή σε ηλεκτρικό περίβλημα κι αυτό ανέδυε φωτισμό, αδύναμο μεν, αλλά εντυπωσιακό.
Στο υψίπεδο Tiwanaku, στην Αμερική, εντοπίστηκαν υπόγειοι συμμετρικοί αγωγοί, οι οποίοι πιθανότατα χρησίμευαν για τη διοχέτευση ατμού, φωταερίου ή υδρογονανθράκων, που αφθονούσαν στην περιοχή. Οι γηγενείς είχαν μάθει να τα χρησιμοποιούν προς όφελός τους.
Χαρακτηριστικό είναι ένα λατρευτικό άγαλμα των Αζτέκων, στο Μεξικό, που πραγματικά δε μπορεί να παριστάνει τίποτε άλλο από μια φιάλη υγραερίου, με στρόφιγγες, παράξενες στρογγυλές οπές, υποδοχές, χειρολαβές και άλλα εξαρτήματα. Ένα άλλο παρόμοιο άγαλμα είναι ο «θεός των Μελισσών» των Μάγια.
Στο Περού, 160 χιλιόμετρα από το Πίσκο, εκτείνεται ένας αξιοπερίεργος και συνάμα, αξιοπρόσεκτος χώρος. Είναι σημαδεμένος από παράξενα σχήματα, όπως φαρδιές πίστες και ακτινωτοί διάδρομοι, που διακρίνονται ολοκάθαρα από πολύ μακριά, γιατί φωσφορίζουν. Επί της ουσίας, είναι ένας αερολιμένας με γεωμετρικές γραμμές και εγχάρακτους οδηγούς.
Πιο πέρα, στον Κόλπο του Πίσκο, υπάρχει ένα βραχώδες πλάτωμα, όπου πάνω του φωσφορίζει ένα έμβλημα σε σχήμα τρίαινας, το έμβλημα του θεού Ποσειδώνα, που ήταν ο Πατέρας των Ατλάντων.
Στη Μπογκοτά της Κολομβίας υπάρχει το περίφημο χρυσό «μοντέλο του αεροπλάνου των Ίνκας». Έχει απολύτως αεροδυναμικό σχήμα, προστατευτική καμπίνα πλοήγησης, δύο πηδάλια, δελτοειδείς πτέρυγες και πτερύγιο στην ουρά, σαν το αεροπλάνο Κονκόρντ.
Τέλος, στο Πάρκο Ολμεκέν, στη Βιγιαχερμόζα του Μεξικό, υπάρχει, επίσης, ένα εξαιρετικό μονολιθικό μνημείο, όπου διακρίνεται καθαρά μια ανάγλυφη μορφή αεροπόρου με κράνος, αλλά και με ολόκληρο τον εξοπλισμό του. Μπροστά στα χείλη του, ξεχωρίζει μια συσκευή, που ομοιάζει με μικρόφωνο ή με εξάρτημα επικοινωνίας.
Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνδέονται με τον προηγμένο πολιτισμό των Ατλάντων. Αν είναι πραγματικότητα ή μυθεύματα, που απλώς συναρπάζουν τους ανθρώπους εδώ και αιώνες, μένει να αποσαφηνιστεί και να επιβεβαιωθεί επιστημονικά από περαιτέρω αρχαιολογικές ανακαλύψεις.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», στις 29/06/1979…
