Το 1925, οι ανασκαφές που πραγματοποιούνταν σε όλο τον κόσμο, στην Ασία, την Αφρική και την Αμερική, εξακολουθούσαν να φέρνουν στο φως άγνωστες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας. Αποκαλυπτόταν η ύπαρξη λαών, των οποίων τα ίχνη είχαν εντελώς χαθεί.Οι αρχαιολόγοι, λοιπόν, που διενεργούσαν ανασκαφές στο Μεξικό, έτριβαν τα μάτια τους μπροστά σε κάθε νέο εύρημα, νομίζοντας ότι ονειρεύονταν. Τα λείψανα καταδείκνυαν ότι ανήκαν σε έναν παμπάλαιο λαό, ο οποίος είχε φτάσει σε ένα αφάνταστα υψηλό βαθμό πολιτισμού και είχε εξαφανιστεί στα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, εξαιτίας κάποιας τρομερής καταστροφής.Στην πολιτεία της Νοτίου Νεβάδας, μεταξύ των πόλεων Saint Τhomas, που εδώ και δεκαετίες είναι μια πόλη-φάντασμα, και του Overton, ανακαλύφθηκαν από τους αρχαιολόγους τα ερείπια μιας τεράστιας πόλης, η οποία θεωρήθηκε ως η αρχαιότερη που είχε εντοπιστεί μέχρι τότε στον κόσμο.Η περίφημη αυτή “Χαμένη Πόλη των Ανασάζι”, αυτής της πανάρχαιας φυλής των ιθαγενών Ινδιάνων της Αμερικής, όπου στη γλώσσα των Ναβάχο η λέξη Ανασάζι σημαίνει “οι αρχαίοι”, κάλυπτε μια έκταση μεγαλύτερη των εννέα χιλιομέτρων.Ήρθαν στο φως περίτεχνα οικήματα, αλλά και ίχνη οδοστρώματος κατασκευασμένου από άγνωστο μέχρι τότε μείγμα και το οποίο λαμβανόταν κατά πάσα πιθανότητα από την κοίτη ενός τεράστιου ποταμού, ο οποίος είχε μετατραπεί, μέχρι τη δεκαετία του 1920, σε έναν βορβορώδη χείμαρρο. Στο απώτερο παρελθόν, οι όχθες του ποταμού αυτού απείχαν μεταξύ τους πάνω από διακόσια πενήντα μέτρα. Μάλιστα, διερχόταν σχεδόν από το κέντρο αυτής της πόλης από τα δυτικά προς τα ανατολικά.Σήμερα ολόκληρη η έκταση αυτή είναι άγονη και αμμώδης. Οι γεωλόγοι υπέθεταν ότι μια ραγδαία καθίζηση του εδάφους που είχε συντελεστεί προς τα δυτικά, τρόπον τινά είχε επιφέρει την ερήμωση της περιοχής.Η πελώρια “Χαμένη Πόλη” ήταν η πρωτεύουσα της χώρας εκείνης, που πιθανόν περιλάμβανε ολόκληρη την πολιτεία της Νεβάδας. Στους μύθους των Ινδιάνων της Νεβάδας, άλλωστε, μεταλαμπαδευόταν από γενιά σε γενιά η παράδοση ενός μεγάλου κατακλυσμού και η ύπαρξη ενός μυστηριώδους και πανίσχυρου λαού, με άγνωστη και αινιγματική προέλευση.Η πόλη αυτή βρισκόταν στο απόγειο της ακμής της το 1200 π.Χ. ή ίσως και παλαιότερα ακόμη. Οι αρχαιολόγοι, οι οποίοι είχαν διστάσει αρχικά να εκθέσουν τα αποτελέσματα των μελετών τους, φοβούμενοι μήπως φανούν υπερβολικοί, ήταν πλέον πεπεισμένοι πως στο κράτος αυτό, του οποίου είχαν ανακαλύψει την πρωτεύουσα, κυβερνούσαν οι γυναίκες με σιδερένια πυγμή, σε μια κοινωνία άκρως μητριαρχική.Από τον ανώτατο άρχοντα έως και τον κατώτερο υπάλληλο του κράτους, όλες ήταν γυναίκες. Η βασίλισσα είχε την Αυλή της, που αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από γυναίκες. Δικαστές και νομοθέτες ήταν γένος θηλυκού, όπως και το διοικητικό συμβούλιο, το οποίο αριθμούσε περισσότερα από διακόσια μέλη. Οι έμποροι ήταν γυναίκες. Οι τεχνίτες ήταν γυναίκες, όπως και οι κυβερνήτες των πλοίων τους.Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, οι άντρες του πανάρχαιου αυτού κράτους ασχολούνταν απλώς με τα οικιακά. Σκούπιζαν, μαγείρευαν, έβγαζαν τα παιδιά τους βόλτα. Σε ένα ανάγλυφο, απεικονίζεται μια ομάδα αντρών να καλλιεργεί τη γη υπό την επίβλεψη μιας έφιππης γυναίκας σε ρόλο επιστάτη.Σε ένα άλλο ανάγλυφο, απεικονίζονται δύο άντρες, που φέρουν πάνω από τα κεφάλια τους ένα μακρύ και στρογγυλό ξύλο, πάνω στο οποίο ιππεύει μια αγέρωχη γυναίκα. Άγνωστο για τους αρχαιολόγους τι σημαίνει αυτό το παράξενο ανάγλυφο.Υπέθεταν ότι μάλλον επρόκειτο για μια γυναίκα δικαστή, καθώς από κάτω της και ανάμεσα στους δύο άντρες κάθεται μια άλλη γυναίκα και κρατάει ξίφος. Πίστευαν πως η δικαστής κάθεται με αυτόν τον τρόπο επί των δύο αντιδίκων, για να απαγγείλει την απόφασή της. Η δικαστής έχει στο κεφάλι της ένα καπέλο με τεράστια φτερά, όπως εκείνα που φορούσαν οι αρχηγοί των ινδιάνικων φυλών της Αμερικής.Η “Χαμένη Πόλη των Ανασάζι” ήταν πλουσιότατη, όπως αποδείκνυαν τα θεμέλια των κολοσσιαίων οικοδομών, ενώ οι κάτοικοί της έκαναν ηλιακές και αστρονομικές παρατηρήσεις. Επίσης, τα πλοία της, μέσω του μεγάλου ποταμού, του οποίου το μήκος έφτανε τα 900 χιλιόμετρα, κατέληγαν στην ανοιχτή θάλασσα και από εκεί έκαναν εμπόριο και πλούτιζαν αφειδώς.Σε ένα άλλο ανάγλυφο, το οποίο παριστά στρατό σε κίνηση, δέκα άντρες άοπλοι διακρίνονται να σύρουν ένα βαρύ αντικείμενο, το οποίο οι αρχαιολόγοι πίστευαν πως είναι κάποιο πολεμικό όπλο. Ο στρατός από ένοπλες γυναίκες και άοπλους άντρες κατευθύνεται προς κάποιο βουνό, πάνω στο οποίο διακρίνεται ο αντίπαλος στρατός των εχθρών.Συνάγεται, λοιπόν, ότι το έθνος αυτό που το κυβερνούσαν οι γυναίκες, όχι μόνο ήταν πολιτισμένο, αλλά και ισχυρό στρατιωτικά και πολεμικά.Σε κεντρική οδό της πανάρχαιας αυτής πόλης βρέθηκαν ίχνη τροχών, ενώ σε κάποιο άλλο ανάγλυφο παριστάνεται ένα είδος θεόρατης άμαξας με οκτώ τροχούς, που σύρεται από είκοσι άντρες, που φορούν μόνο περισκελίδα. Επομένως, οι άντρες δε χρησίμευαν μονάχα για τις οικιακές εργασίες, αλλά και ως υποζύγια.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 20/03/1925…
