Αναβρασμός επικρατούσε στους Αγίους Τόπους το 1911 από την είδηση της εύρεσης της Κιβωτού της Διαθήκης. Οι Μουσουλμάνοι της περιοχής ήταν εξαγριωμένοι, έπειτα από την πληροφορία ότι το Τέμενος του Ομάρ, το ιερότερο τεμένος του Ισλάμ, είχε συληθεί από Άγγλους και Αμερικανούς εξερευνητές, οι οποίοι έκλεψαν από αυτό την Κιβωτό της Διαθήκης, που περιείχε τις Πλάκες των Εντολών.

Η ιστορία αρχίζει το 1909, όταν ένας Σουηδός ιεροσπουδαστής και μελετητής της Ιουδαϊκής Ιστορίας στη βιβλιοθήκη της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, ανακάλυψε ένα κρυπτογράφημα, το οποίο υπεδείκνυε την κρύπτη της Επταφώτου Λυχνίας, του Θυμιατηρίου και της Κιβωτού της Διαθήκης με τις Πλάκες των Εντολών, τα οποία οι Ιουδαίοι έκρυψαν, όταν το 70 μ.Χ. η Ιερουσαλήμ λεηλατήθηκε από τον Τίτο.

Ο Σουηδός ερευνητής, που ονομαζόταν Walter Juvelius, υπέβαλε το κρυπτογράφημα με τον κώδικά του σε επιτροπή επιστημόνων, οι οποίοι απεφάνθησαν ότι ήταν γνήσιο. Αμέσως, σχηματίστηκε μία ομάδα από την Αγγλία, με επικεφαλής τον Λοχαγό Montague Brownslow Parker, προκειμένου να διενεργήσει ανασκαφές, με την άδεια του Σουλτάνου.

Η αποστολή εργάστηκε επί δύο χρόνια, αρχίζοντας τις ανασκαφές από το χωριό Σιλωάμ που βρίσκεται προς το νοτιοανατολικό άκρο της Ιερουσαλήμ, στα νότια της πλαγιάς του Όρους των Ελαιών, πάνω από την κοιλάδα του Κεδρόν.

Η δίοδος που άνοιξαν, τους οδήγησε στον Άγιο Βράχο του Τεμένους του Ομάρ, ο οποίος καλύπτει το Φρέαρ των Πνευμάτων. Εκεί θεωρείται ότι οι ψυχές των νεκρών συναθροίζονται από καιρού εις καιρόν και προσεύχονται. Οι φύλακες του Τεμένους ομολόγησαν ότι οι εξερευνητές τους δωροδόκησαν, προκειμένου να εισέλθουν σ’ αυτό. Επί έξι νύχτες έσκαβαν διαρκώς, μέχρι να εντοπίσουν και αφαιρέσουν τους ανεκτίμητους θησαυρούς.

Το μήκος της Κιβωτού ήταν περίπου ενάμισι μέτρο, ενώ το ύψος και το πλάτος της ήταν περίπου ένα μέτρο. Ήταν κατασκευασμένη από ξύλο Σετίμ (είδος ακακίας), καλυμμένη εσωτερικά και εξωτερικά από καθαρό χρυσό και περιβαλλόταν εξωτερικά από έναν χρυσό κύκλο.

Τέσσερις χρυσοί κρίκοι, διά μέσου των οποίων διέρχονταν δύο ράβδοι από ξύλο Σετίμ, ήταν προσαρμοσμένοι στις τέσσερις γωνίες. Το σκέπασμα της Κιβωτού ήταν από καθαρό χρυσό, καθώς επίσης και τα δύο Χερουβείμ, τα οποία με απλωμένες τις φτερούγες το κάλυπταν.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ», στο τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου του 1911…