Ένα μικρό δείγμα από σωματικά υγρά, και συγκεκριμένα από σάλιο, είναι αρκετά.
Συγκεκριμένα μόρια που υπάρχουν στο σάλιο μπορεί να είναι ικανά να προβλέψουν αν κάποιος κινδυνεύει να αναπτύξει εξάρτηση από το αλκοόλ.
Μελέτη που δημοσιεύεται στο Epigenomics και έγινε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστόνης εξέτασε τις αλλαγές στην έκφραση των miRNA στα σάλιο ανθρώπων που είχαν εξάρτηση από το αλκοόλ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρότι ο αλκοολισμός είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που αφορά εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως δεν υπάρχει κανένα διαγνωστικό τεστ που να προβλέπει τον κίνδυνο.
Οι μέχρι τώρα μελέτες έχουν δείξει ότι η εξάρτηση από το αλκοόλ είναι μια περίπλοκη διαταραχή και προς το παρόν η διάγνωσή της εξαρτάται από τα συμπτώματα που αναφέρει το άτομο. Η αυτοαναφορά γενικά δεν θεωρείται αξιόπιστη δεδομένου ότι ο ασθενής θα πρέπει να θυμηθεί κάτι σχετικό με το πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν ή μπορεί και να μην είναι δεκτικός να δώσει πληροφορίες για την συμπεριφορά του και τα προβλήματα υγείας που βιώνει εξαιτίας του αλκοόλ.
Οι Αμερικανοί ερευνητές έκαναν αλληλούχιση miRNA για να προωθήσουν μεταγραφικό miRNA στο σάλιο ασθενών με εξάρτηση από το αλκοόλ και υγιή άτομα. Έπειτα ταυτοποίησαν τα miRNAs που εκφράστηκαν διαφορετικά στο σάλιο των ατόμων με εξάρτηση από το αλκοόλ και στην ομάδα ελέγχου. Στη συνέχεια με έναν ειδικό αλγόριθμο μηχανικής μάθησης μπόρεσαν να προβλέψουν την εξάρτηση από το αλκοόλ σε περίπου 80% των ατόμων αφρικανικής και στο 72% των ατόμων ευρωπαϊκής καταγωγής.
«Ο εντοπισμός συγκεκριμένων βιοδεικτών σε εύκολα συλλεγόμενα σωματικά υγρά, όπως το σάλιο, μπορεί να συμβάλλει στην πρώιμη διάγνωση του αλκοολισμού και την θεραπεία του. Η μελέτη παρέχει προκαταρκτικά στοιχεία ότι τα miRNAs στο σάλιο είναι τέτοιοι βιοδείκτες του αλκοολισμού», σχολιάζει συγγραφέας της μελέτης Huiping Zhang, καθηγητής Ψυχιατρικής στο αμερικανικό πανεπιστήμιο.
