Το συναίσθημα αυτό είναι χειρότερο και από τη θλίψη.
Πιο επιβλαβής για την υγεία των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας ενδέχεται να είναι ο θυμός συγκριτικά με τη θλίψη. Αυτό δείχνει νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Concordia που δημοσιεύθηκε στο Psychology and Aging. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο θυμός ενισχύει τη φλεγμονή στον οργανισμό, επιδεινώνει τις καρδιαγγειακές παθήσεις, την αρθρίτιδα και τον καρκίνο.
«Όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουν, απλά δεν μπορούν να κάνουν τις δραστηριότητες που μπορούσαν προηγουμένως, βιώνουν την απώλεια ενός συζύγου ή μείωση στην ικανότητα κίνησής τους κάτι που τους θυμώνει», δήλωσε η Meaghan A Barlow, επικεφαλής της μελέτης. H Δρ. Barlow και οι συνεργάτες της εξέτασαν αν ο θυμός και η θλίψη επιδρούν στη φλεγμονή η οποία ενώ γενικά βοηθά στην προστασία του σώματος και την ενεργοποίηση των μηχανισμών ίασης, όταν είναι μακροχρόνια ενδέχεται να οδηγήσει σε χρόνιες ασθένειες.
Οι ερευνητές συνέλεξαν και ανέλυσαν δεδομένα από 226 ενήλικες ηλικίας 59-93 ετών. Χώρισαν τους συμμετέχοντες σε δυο ομάδες σύμφωνα με την ηλικία τους: 59-79 ετών και 80-93 ετών. Για πάνω από μία εβδομάδα, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν σύντομα ερωτηματολόγια για το πόσο θυμωμένοι ή θλιμμένοι αισθάνονταν. Οι συγγραφείς μέτρησαν επίσης τις φλεγμονές από δείγματα αίματος και ρώτησαν τους συμμετέχοντες αν είχαν κάποια χρόνια ασθένεια που σχετίζεται με τη γήρανση.
«Βρήκαμε πως το καθημερινό αίσθημα του θυμού σχετιζόταν με υψηλότερα επίπεδα φλεγμονής και χρόνιων ασθενειών για τους ανθρώπους άνω των 80 ετών, αλλά όχι για τους νεότερους. Η θλίψη από την άλλη δεν συσχετίστηκε με φλεγμονή ή χρόνιες ασθένειες», δήλωσε η Δρ. Barlow και πρόσθεσε πως η θλίψη «ενδέχεται να βοηθά τους γηραιότερους ενήλικες να απεμπλακούν από στόχους που δεν είναι πια εφικτοί λόγω της ηλικίας τους».
«Η μελέτη έδειξε πως κάτω από ορισμένες συνθήκες τα αρνητικά συναισθήματα μπορούν να αποδειχθούν και ευεργετικά. Ο θυμός μπορεί να δώσει κίνητρο σε ανθρώπους για να επιτύχουν στόχους ζωής τους. Οι άνθρωποι έως 79 ετών ενδέχεται αν είναι ικανοί να χρησιμοποιήσουν το θυμό ως κινητήριο δύναμη για να ξεπεράσουν τις προκλήσεις της ζωής και θα μπορούσε να τους κρατήσει υγιέστερους. Από την άλλη όμως στους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας ενδέχεται να αποδειχθεί πρόβλημα καθώς πολλοί από αυτούς νιώθουν μη αναστρέψιμες απώλειες και δεν μπορούν να χαρούν ορισμένες πτυχές της ζωής τους», κατέληξε η Δρ. Barlow.
