Στο Σγιόγκρεν τα κύτταρα του ανοσολογικού μας στρέφονται κατά των εξωκρινών αδένων που παράγουν δάκρυα και σάλιο -δακρυϊκοί και σιελογόνοι αδένες- διαταράσσοντας τη λειτουργία τους. Το αποτέλεσμα είναι ξηροφθαλμία και ξηροστομία. Η ξηρότητα ωστόσο που προκαλεί η νόσος επηρεάζει και άλλους εξωκρινείς αδένες, όπως η μύτη, ο λαιμός, ακόμη και κόλπος.
Το σύνδρομο Σγιόγκρεν, χτυπά την πόρτα των γυναικών πολύ πιο συχνά από ό,τι αυτή των ανδρών ενώ εμφανίζεται συχνότερα μετά την ηλικία των 40 ετών σε άτομα οποιασδήποτε φυλής και εθνικότητας.
Υπάρχουν 2 είδη του συνδρόμου, το πρωτοπαθές, που εμφανίζεται από μόνο του και το δευτεροπαθές που εμφανίζεται σε συνδυασμό με άλλο ρευματικό νόσημα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ερυθηματώδης λύκος ή το σκληρόδερμα.
Ο αριθμός των ανθρώπων που πάσχουν από τη νόσο εκτιμάται ότι είναι μεγαλύτερος από όσο γνωρίζουμε, ωστόσο δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός, αφού πολλοί ασθενείς δεν αναφέρουν ποτέ στο γιατρό τα συμπτώματά τους.
