Η τουρκική εφημερίδα αναπαράγει άρθρο του Καθηγητή Παναγιώτη Ιωακειμίδη στα ΝΕΑ, με το οποίο ο ίδιος θεωρεί ότι η “ η Τουρκία θεωρείται υπερδύναμη στον κόσμο, και αυτό η Ελλάδα δεν κατάφερε να το αποτρέψει”.
Ο ίδιος στο άρθρο του εξέτασε τις τουρκο-ελληνικές σχέσεις από το 1973.
Η ανάλυση που έγραψε ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, πρώην μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, εξήγησε την περίοδο μισού αιώνα στις σχέσεις Άγκυρας-Αθήνας. Ο τίτλος του άρθρου ήταν «Η μακροπρόθεσμη στρατηγική της Ελλάδας απέτυχε».
«Ο πρώτος θεμελιώδης στόχος της μακροπρόθεσμης στρατηγικής μας ήταν να αποτρέψουμε την Τουρκία από το να γίνει περιφερειακή υπερδύναμη και εξακολουθεί να είναι. Αλλά ηττηθήκαμε. Η Τουρκία θεωρείται σχεδόν υπερδύναμη από σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο.
Σοκ σε όλη την Ευρώπη! Δρακόντεια μέτρα για τα μετρητά ξεκινούν από την Ισπανία και έρχονται στην Ελλάδα
Έχουμε επίσης αποτύχει πλήρως σε αυτό το θέμα. Το 1973, όταν ξεκίνησε η τρέχουσα τουρκο-ελληνική κρίση, η αξίωση της Τουρκίας περιοριζόταν στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Η οριοθέτησή της ήταν το μόνο αμφιλεγόμενο ζήτημα. Σήμερα, αυτή η διεκδίκηση έχει επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει το μισό Αιγαίο και τα νησιά του Αιγαίου, και ο αριθμός των αμφισβητούμενων ζητημάτων, που ήταν ένα το 1973, έχει αυξηθεί σε 12 σήμερα.
Ας μην πούμε τίποτα για την Κύπρο. Με άλλα λόγια, βλέπουμε ότι η διεκδίκησή μας δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται ραγδαία», γράφει ο ίδιος.
Ο Καθηγητής γράφει ότι η αύξηση των εξοπλισμών στην Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελέσει λύση στα προβλήματα με την Τουρκία.
Υπογράμμισε ότι η Αθήνα θα πρέπει να υιοθετήσει μια νέα μακροπρόθεσμη στρατηγική μακριά από μη ρεαλιστικούς στόχους και υποθέσεις. Ο Ιωακειμίδης δήλωσε: «Ο απώτερος στόχος είναι να λυθούν όλα τα προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών και να αποδεχτούμε την ακόλουθη πολιτική πραγματικότητα: η στενή εταιρική σχέση και συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι μια υπαρξιακή αναγκαιότητα».
Ο κ. Ιωακειμίδης συνεχίζει ως εξής: «Λοιπόν, πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την αποτυχία; Και πώς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την αποτυχία; Με δύο προσεγγίσεις.
Πρώτον, με μια πολιτική πολιτικής διαχείρισης που βασίζεται σε μια θετική ατζέντα («ήρεμα νερά») ώστε να μην ξεσπάσουν προβλήματα. Αυτή η προσέγγιση υποστηρίζεται από τον Υπουργό Εξωτερικών Γεραπετρίτη, ο οποίος βλέπει την Τουρκία ως μια φιλική χώρα.
Η δεύτερη προσέγγιση επικεντρώνεται στη συνεχή αύξηση των εξοπλισμών, σε μια συμμαχία με το Ισραήλ και, λίγο πολύ, στην ισραηλοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτή η προσέγγιση εκφράζεται από τον Υπουργό Άμυνας Δένδια, ο οποίος βλέπει την Τουρκία ως θανάσιμη απειλή. Και αυτές οι προσεγγίσεις είναι καταδικασμένες σε αδιέξοδο/αποτυχία.
Μια σχολή σκέψης (εθνικιστική) προτείνει περισσότερους εξοπλισμούς και μια ακόμη πιο στενή περικύκλωση της Τουρκίας ως λύση. Αυτή είναι μια συνταγή για ακόμη μεγαλύτερη αποτυχία.
Ανεξάρτητα από το καθεστώς της Τουρκίας, η Ελλάδα είναι μια ισχυρή χώρα με πολλαπλές δυνατότητες. Επομένως, πρέπει να αντιμετωπίσει άφοβα την πραγματικότητα και (λαμβάνοντας υπόψη τα πολλαπλά της λάθη) να προβεί σε μια πολιτική αναδιοργάνωση της μακροστρατηγικής της.
Τελεσίγραφο Μητσοτάκη στους δημόσιους υπαλλήλους! Υποταχθείτε στην αξιολόγηση ή θα απολυθείτε από το Δημόσιο
Η νέα μακροοικονομική στρατηγική πρέπει να είναι απαλλαγμένη από μη ρεαλιστικούς στόχους, υποθέσεις («ένα πρόβλημα προς επίλυση») ή φαντασιώσεις.
Ο απώτερος στόχος είναι η επίλυση όλων των προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών. Και η αποδοχή της πολιτικής αλήθειας που ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος προβλέπει από το 1825, δηλαδή ότι η στενή συνεργασία/εταιρική σχέση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι μια υπαρξιακή αναγκαιότητα, ειδικά στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον (αυξανόμενη ρωσική απειλή κ.λπ.)», αναφέρει η τουρκική εφημερίδα.
Η χώρα μας και πολίτες της δεν πρόκειται να υποκύψει σε θεωρίες που πλήττουν τον ελληνισμό
Οι απόψεις ενός καθηγητή δεν συνιστούν την ορθή πολιτική γραμμή για την χώρα μας σε καμία περίπτωση.
Η μόνη ήττα του ελληνισμού ήταν το 1974 στην Κύπρο, όταν μετά την τουρκική εισβολή, με προδοσία, χάθηκε το 37% του κυπριακού εδάφους, χωρίς να έχουμε στρατιωτική παρέμβαση της χώρας μας.
Από τότε το 1974 και μετά, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι των ελληνοτουρκικών σχέσεων, και το 1996, με παρέμβαση των ΗΠΑ, “ φιλανδοποιήθηκαν” τα Ίμια, στα οποία ούτε οι Τούρκοι, ούτε και εμείς μπορούμε να πάμε.
Κλιμακώνεται η κατάσταση! Η Ρωσία απορρίπτει το Ευρωπαϊκό τελεσίγραφο για εκεχειρία στην Ουκρανία
Τώρα η Άγκυρα επιδιώκει διχοτόμηση του Αιγαίου, ενώ αμφισβητεί ελληνικά νησιά και μικρονήσους.
Η χώρα μας δεν έχει όμως απολέσει, ούτε σκοπεύει να χάσει καμία μάχη στο Αιγαίο, αποδεχόμενη τα οθωμανικής προκλητικότητας σχέδια για το ελληνικό Αρχιπέλαγος, ούτε σκοπεύει να το κάνει σε καμία περίπτωση.
Το γεγονός ότι η Τουρκία έχει αναγορευθεί ( από την τουρκική ελίτ) σε περιφερειακή δύναμη, είναι κάτι που πιστεύουν πολύ οι γείτονες, κινούμενοι στρατιωτικά σε πολλές περιοχές της Μεσογείου, Μέσης Ανατολής, Αφρικής, και αλλού.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η χώρα μας θα αποδεχθεί καμία τουρκική πρόκληση στο Αιγαίο, ή στην ελληνική επικράτεια σε καμία περίπτωση, όπως έδειξαν περίτρανα και τα γεγονότα του Έβρου του 2020.
Η πολιτική του κατευνασμού του θηρίου, τύπου Λόρδου Χάλιφαξ ( απέναντι στον Χίτλερ), δεν είναι η πολιτική που ακολουθεί η χώρα μας, η οποία εξοπλίζεται συστηματικά για μια πολύ πιθανή σύγκρουση στο Αιγαίο, με τον τουρκικό μεγαλοιδεατισμό, ο οποίος δεν έχει σύνορα ή όρια.
Η Τουρκία είναι μια αναθεωρητική δύναμη, που σέβεται και εκτιμά την στρατιωτική ισχύ των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλιώς θα είχε δράσει εναντίον της χώρας μας εδώ και μεγάλο διάστημα.
Μετά την διάλυση του ΡΚΚ, στο εσωτερικό της Τουρκίας, πολλοί θεωρούν ότι η Άγκυρα θα επιχειρήσει πλέον απερίσπαστη στο Αιγαίο, και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια.
Απέναντι της όμως δεν θα βρει ξυπόλητους Κούρδους αντάρτες, ή Σύρους στρατιώτες με παλαιό οπλισμό, πόσο μάλλον Λίβυους Βεδουίνους, αλλά τον ελληνικό τακτικό στρατό, ο οποίος πλέον έχει δυνατότητες για σοβαρά πλήγματα, σε αέρα, στεριά και θάλασσα, και αυτό το γνωρίζουν καλά οι Τούρκοι πασάδες στην Άγκυρα.
