Πριν λίγες ημέρες παρατήρησα στην Αθήνα τα λεωφορεία να έχουν μεγάλες διαφημίσεις της Benetton που είχαν το μότο “gender free zone”, που σημαίνει ζώνες ελεύθερες από το φύλο… Με εικόνες “gender fluid” multi-culti νεαρών μοντέλων. Καταλαβαίνετε ότι τίποτα πλέον σήμερα δεν είναι αθώο. Το σύνθημα αυτό έχει αρχίσει και προωθείται συνεχώς, ως το επόμενο βήμα «ισότητας» και «απελευθέρωσης από στερεότυπα».

Θα το δείτε με διάφορες παραλλαγές (“clothes have no gender”, “color have no gender” κλπ), ενώ ήδη έχουν αρχίσει να το χρησιμοποιούν τα αγαπημένα παιδιά του συστήματος, οι κολαούζοι της Νέας Τάξης, οι λεγόμενοι «αντίφα» και «αντεξουσιαστές». Το φύλο λογίζεται κάτι σαν βάρος ή φόρος (μου θυμίζει τα duty free) από το ποίο πρέπει να απαλλαγούμε. Να «ελευθερωθούμε».

Επαγγέλλονται «ελευθερία», ενώ είναι δούλοι της διαφθοράς, όπως γράφει ο Απόστολος Πέτρος (Β΄ Πέτρου 2:19) και προετοιμάζουν το έδαφος για την πιο στυγνή τυραννία που γνώρισε ο κόσμος. Κράτος – παρακράτος – εμπορικοί κολοσσοί όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί.

Πολλά προσχολικά εκπαιδευτικά ιδρύματα που χρηματοδοτούνται από το σουηδικό κράτος είναι πλέον «ουδέτερα από πλευράς φύλου» (“gender-neutral”) και διδάσκουν τα παιδιά να απορρίπτουν τις φυσικές τους κλίσεις προς τις αρσενικές ή θηλυκές δραστηριότητες και αντίθετα τους ζητούν να κάνουν δραστηριότητες που συνήθως συνδέονται με το αντίθετο φύλο.

“Η προσέγγιση της προσχολικής ηλικίας για το φύλο έχει πλέον γίνει μια κοινή ερώτηση πριν από την εγγραφή”, ανέφεραν οι New York Times σε μια έρευνα για αυτά τα σχολεία. Οι Σουηδοί εκπαιδευτικοί “κάνουν ό, τι μπορούν για να αποδομήσουν” το φύλο.

Από το 1998, το κρατικό πρόγραμμα σπουδών έχει απαιτήσει από τους δασκάλους να «εξουδετερώσουν τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων και τα πρότυπα των φύλων».

Έτσι, τα σχολεία συμμορφώνονται με διαφορετικούς τρόπους, βασιζόμενα σε μεγάλο βαθμό στην εκάστοτε διεύθυνσή τους. Πολλά παιδάκια εντάσσονται σε αυτά τα προγράμματα όταν είναι μόλις ενός έτους.

Στην αυγή αυτού του μαζικού κοινωνικού πειράματος, “Τα αγόρια και τα κορίτσια στα νηπιαγωγεία χωρίστηκαν κάποιες ώρες της ημέρας και εκπαιδεύονταν στα γνωρίσματα που συνδέονταν με το άλλο φύλο. Τα αγόρια έκανα μασάζ στα πόδια το ένα στου άλλου. Τα κορίτσια έκαναν βόλτα στο χιόνι ξυπόλυτα και τους είπαν να ανοίξουν το παράθυρο και να αρχίσουν να ουρλιάζουν”.

Τώρα, τα νηπιαγωγεία χρησιμοποιούν μια ποικιλία τεχνικών για την εξάλειψη του φύλου από την τάξη, και κάνουν τα κορίτσια να δρουν σαν αγόρια και αντίστροφα. Αποτρέπουν τα αγόρια να παίζουν μόνο με άλλα αγόρια και τα κορίτσια μόνο με άλλα κορίτσια. Τα παιδιά στέλνονται σε μια παιδική κουζίνα, όπου τα κορίτσια μαθαίνουν να φωνάζουν “Όχι!” Οι νηπιαγωγοί έχουν τώρα “ειδικούς για το φύλο” στο προσωπικό που ασχολούνται με «προβλήματα» όπως όταν τα αγόρια αρνούνται να ζωγραφίσουν ή να χορέψουν ή όταν σχεδιάζουν βλεφαρίδες μόνο σε θηλυκά πρόσωπα.

Τα αγόρια μπορούν να φορούν φορέματα και οι δασκάλες επαινούν τα μικρά κορίτσια όταν γίνονται λιγότερο θηλυκά. Ένα τρίχρονο αγόρι, ο Otto, δεν έχει ποτέ ακούσει από κανέναν, συμπεριλαμβανομένων των “παππούδων του ή των babysitters, ή των συνομηλίκων τους, παιδιών ηλικίας 3 ετών”, ότι τα αγόρια δεν φορούν φορέματα. Η μητέρα του “θα ήθελε αυτό να συνεχιστεί όσο το δυνατόν περισσότερο”.

Μια δασκάλα ενθουσιάστηκε πώς τα μαθήματά της άλλαξαν ένα κορίτσι από “πολύ κορίτσι” σε ένα του οποίου οι γονείς παραπονέθηκαν ότι ήταν “τρελό και προκλητικό στο σπίτι”.

Μια 26χρονη δασκάλα στη Σουηδία δήλωσε στους New York Times πως «αναστατώνεται» όταν βλέπει τα μωρά της φίλων της ντυμένα με μπλε και ροζ. Αισθάνεται ότι έχει μια “ευθύνη” να τους πει ότι κάνουν μεγάλο “λάθος” που ντύνουν τα κορίτσια με ροζ και τα αγόρια με μπλε χρώμα.

Η πλήρης “απο-φυλοποίηση” της κοινωνίας θα οδηγήσει σε κυβερνήσεις με πολύ ισχυρότερες εξουσίες, ανέφερε επανειλημμένα η πρώην αναλύτρια πληροφοριών Stella Morabito, καθώς ήδη καλπάζει η τρανσέξουαλ μανία.

“Εάν με νόμους καταργήσετε τις διακρίσεις του φύλου, μπορείτε μετά να καταργήσετε την αναγνώριση από το κράτος των βιολογικών οικογενειακών δεσμών και το κράτος μπορεί να ρυθμίσει τις προσωπικές σχέσεις και να εδραιώσει μια εξουσία όπως ποτέ άλλοτε”, εξηγεί η Morabito στο Public Discourse το 2016.

Και συνέχισε:

«Σε μια κοινωνία απο-φυλοποιήμενη βάσει νόμου, θα αναγνώριζε το κράτος τη σχέση σας ως συζύγου; Μητέρας ή πατέρα; Κόρης ή γιού; Αυτοί είναι όλοι όροι που έχουν σχέση με το φύλο. Ένα σύστημα που δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη ανδρών και γυναικών θα ήταν ελεύθερο να αγνοήσει την προέλευση οποιουδήποτε παιδιού. Μπορεί να αναγνωριστείτε ως “νόμιμος κηδεμόνας” του παιδιού σας, αλλά μόνο αν το κράτος συμφωνεί με αυτό. Ο καθένας μπορεί να είναι θεματοφύλακας του παιδιού σας αν το κράτος αποφασίσει ότι είναι για το “συμφέρον του παιδιού”. Σε αυτό το όραμα, δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει το κράτος να αποσυνδέει κατά βούληση τον δεσμό μητέρων-παιδιών.

Σε ένα τέτοιο σενάριο, το κράτος ελέγχει όλες τις προσωπικές σχέσεις ακριβώς στην πηγή τους: τη βιολογική οικογένεια. Η κατάργηση της οικογενειακής αυτονομίας θα είναι πλήρης και πλέον “οικογένεια” θα είναι ό, τι επιτρέπει το κράτος. Και πάλι, σε έναν απο-φυλοποιημένο κόσμο, όλες οι προσωπικές σχέσεις καταλήγουν να ελέγχονται και να ρυθμίζονται από το κράτος.

Σύμφωνα με τους New York Times, έχουν σημειωθεί «περιστασιακές διαμαρτυρίες» κατά των “gender-neutral” νηπιαγωγεία από τους «παραδοσιακούς», αλλά τα υποστηρίζουν τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της Σουηδίας.