Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αυτό που έρχεται στο μυαλό του καθενός μας αν μας ζητούσαν να φανταστούμε μια πύλη προς την κόλαση. Βρίσκεται στο Τουρκμενιστάν. Μια ματιά σε αυτόν τον τεράστιο φλεγόμενο κρατήρα μπορεί να κάνει την φαντασία να οργιάσει.
Τα στοιχειωμένα σπίτια και τα ανατριχιαστικά υπόγεια είναι τρομακτικά, αλλά ο φόβος περνά σε άλλο επίπεδο κοντά στο χωριό Μτερβέζε στη μέση της ερήμου Καρακούμ. Ο κρατήρας που αποκαλείται εύστοχα από τους ντόπιους «Η πόρτα στην κόλαση» ή «Πισίνα του Σατανά» έχει διάμετρο 70 μέτρα και φτάνει τα 20 μέτρα βάθος από όπου ξεπηδούν φλόγες από το 1971!
Η ιστορία του έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν το Τουρκμενιστάν ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, γεωλόγοι πέρασαν στο Καρακούμ αναζητώντας πετρέλαιο. Άρχισαν γεωτρήσεις αλλά δεν γνώριζαν πως η ομάδα και ο εξοπλισμός τους καθόταν επάνω σε μια τεράστια υπόγεια δεξαμενή φυσικού αερίου. Το έδαφος στην επιφάνεια της ερήμου υπέστη καθίζηση ανοίγοντας κρατήρες από τους οποίους άρχισαν να βγαίνουν εύφλεκτοι ατμοί.
Για να αντιμετωπίσουν το αέριο οι γεωλόγοι εφάρμοσαν μια ιδέα που δεν είναι ασυνήθιστη για τη δουλειά, αλλά ακούγεται άκρως επικίνδυνη, καθώς έβαλαν φωτιά! Η ελπίδα ήταν ότι όλο το φυσικό αέριο που διέφυγε θα καιγόταν σε λίγες εβδομάδες. Έπεσαν έξω. Μετά από 40 χρόνια και η φωτιά είναι ακόμη εκεί χωρίς κανείς να ξέρει το πώς, πότε, ή αν θα σβήσει.
Πώς καταλάβαμε ότι η Γη γυρίζει πολύ πριν την πρώτη αποστολή στο διάστημα;
Το να πηγαίνεις στην… κόλαση δεν φαίνεται ονειρικό ταξίδι, αλλά ο φλεγόμενος κρατήρας προσελκύει εκατοντάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Δεδομένου ότι η τουριστική βιομηχανία του Τουρκμενιστάν δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως ακμάζει, η κυβέρνηση αποφάσισε να αφήσει αυτή την πυρκαγιά να σιγοκαίει.
Τουριστικά γραφεία οργανώνουν εκδρομές ενώ μπορείτε και να κατασκηνώσετε κοντά στον κρατήρα, αν τολμάτε.
Ωστόσο το σημείο δεν προσελκύει μόνο θαρραλέους ταξιδιώτες, αλλά και επιστήμονες.
Ο Έλληνας ερευνητής Γιώργος Κουρούνης βούτηξε στον κρατήρα το 2013 και έγινε ο πρώτος άνθρωπος που το έκανε.
Εκεί συνέλεξε δείγματα εδάφους, ώστε να ερευνηθεί αν μπορεί να υπάρξει ζωή σε αυτές τις σκληρές συνθήκες και ίσως ρίξει φως σχετικά με το αν κάτι θα μπορούσε να επιβιώσει σε παρόμοιες συνθήκες κάπου αλλού στο σύμπαν.
Ο συμπατριώτης μας επιβίωσε, αλλά προς Θεού μην προσπαθήσετε να ακολουθήσετε τα βήματά του.
