Δεν μάσησε τα λόγια του ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος με αφορμή τα σχέδια της κυβέρνησης για τις “έμφυλες ταυτότητες” σε μήνυμά του στην ημερίδα που διοργάνωσαν στο Πολεμικό Μουσείο ο Τομέας Επιστημόνων Συλλόγου «Ο Μέγας Βασίλειος», η Χριστιανική Ένωση Επιστημόνων, η Χριστιανική Ένωση Εκπαιδευτικών Λειτουργών Συλλόγου «Ο Απόστολος Παύλος», η Ανωτάτη Συνοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος και η Ενωμένη Ρωμηοσύνη στην Αθήνα την Κυριακή, 28 Μαΐου , με θέμα «Ταυτότητα φύλου – Μία διεπιστημονική προσέγγιση».

Με μια δήλωση γεμάτη νόημα αποδόμησε τα επιχειρήματα των ψευτοπροοδευτικών που το μόνο που ξέρουν είναι να κατηγορούν την Εκκλησία ως δήθεν οπισθοδρομική, πληρώνοντάς τους με το ίδιο νόμισμα!

Στην ημερίδα που συνδιοργάνωσαν οι προαναφερθέντες Ορθόδοξοι Σύλλογοι και κοινωνικοί φορείς συμμετείχαν με εμπεριστατωμένες εισηγήσεις τους οι εισηγητές: Σταύρος Μπαλογιάννης, Ομ. Καθηγητής Νευρολογίας, με θέμα: «Ο καθορισμός υπό του εγκεφάλου των ψυχικών και σωματικών χαρακτήρων του φύλου», Καλλιόπη Προκοπάκη, Ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, με θέμα: «Διαταραχές ως προς την ταυτότητα του φύλου», Καλλιρρόη Παντελίδου, Καθηγήτρια Αστικού Δικαίου Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ., με θέμα: «Φύλο και έννομες σχέσεις», και Απόστολος Νικολαΐδης, Κοσμήτωρ Θεολογικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α., με θέμα: «“Εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον… άρσεν και θήλυ”».

Τις εργασίες της ημερίδας συντόνισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος.

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος απέστειλε χαιρετισμό στο Συνέδριο μέσω εκπροσώπου του, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βελεστίνου κ. Δαμασκηνού, στον οποίο τονίζει και τα εξής: «Η διαβούλευση και η πιθανή νομοθέτηση της δυνατότητας προσδιορισμού του φύλου, ανεξαρτήτως των σωματικών δεδομένων, προβάλλει και στην πατρίδα μας τελευταία ως ένα από τα επιτεύγματα της νεωτερικότητας. Και είναι απορίας άξιον πως άνθρωποι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως προοδευτικοί και φιλελεύθεροι, οι οποίοι κατηγορούν την Εκκλησία για απαξίωση και υποτίμηση της σωματικότητας στον άνθρωπο, πρεσβεύουν έναν ανθρώπινο “εαυτό” ανεξάρτητο από το σώμα. Πρόκειται για παρωχημένο δυϊσμό ενδεδυμένο με σύγχρονη ευτέλεια».

Πρόκειται για την πρώτη ουσιαστική κατάθεση κατοχυρωμένου επιστημονικού λόγου γύρω από το θέμα αυτό, που στις ημέρες μας βρίσκεται κατεξοχήν στην επικαιρότητα λόγω της δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης σχεδίου νόμου από το Υπουργείο Δικαιοσύνης για την αναγνώριση ταυτότητας φύλου.

Με τις εργασίες της ημερίδας κατέστη σαφές το γεγονός ότι βαθιές δομικές διαφορές στη φυσιολογία και λειτουργία του εγκεφάλου διακρίνουν από τις πρώτες στιγμές της ανθρώπινης ζωής τα δύο φύλα, οπότε κάθε ενδεχόμενη επιλογή αλλαγής φύλου έρχεται σε σύγκρουση με την ίδια την υπόσταση και οντολογία του ανθρώπου. Παρουσιάστηκαν οι διαταραχές της ταυτότητας του φύλου και καταδείχθηκαν ως μόνες ενδεδειγμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις αυτές που ενισχύουν το βιολογικό φύλο του ανθρώπου, ενώ παράλληλα έγινε γόνιμη κριτική του σχεδίου νόμου του Υπουργείου με κατάδειξη των αναπόφευκτων συγχύσεων που θα προκύψουν από την εφαρμογή του. Τέλος τονίστηκε ότι στο επίπεδο των διαφυλικών σχέσεων μόνο η ετεροφυλική ενοποιητική και συμπληρωματική συλλειτουργία μεταξύ άνδρα και γυναίκας μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην κοινωνία με τον Θεό.

Ο κ. Σταύρος Μπαλογιάννης, Ομ. Καθηγητής Νευρολογίας, πρ. διευθυντής Α΄ Νευρολογικῆς Κλινικής Α.Π.Θ ανέφερε μεταξύ άλλων πως:

“Πολλαί μελέται εις τον χώρον των νευροεπιστημών αναφέρονται εις τας βιολογικάς, ψυχολογικάς και πολιτιστικάς επιδράσεις εις την φαινοτυπικήν διαφοροποίησιν των δύο φύλων ως προς την συμπεριφοράν, την γλώσσαν, το συναίσθημα, τας επιστήμας και τας τέχνας.

Υφίστανται κατά βάσιν μορφολογικαί διαφοραί εις τον εγκέφαλον των δύο φύλων, αι οποίαι άρχονται εκ της οργανογενέσεως και συνεχίζονται καθ’ όλην την διάρκειαν της ζωής. Εκ παραλλήλου νευροενδοκρινολογικοί παράγοντες συμβάλλουν ουσιωδώς εις την επερχομένην διαφοροποίησιν, δεδομένου ότι οι υποδοχείς των στεροειδών συνδέονται μετά των επιγενετικών μεταβολών, μετέχοντες ούτως εις την κατά φύλον διαφοροποίησιν του εγκεφάλου και των φαινοτυπικών χαρακτήρων του φύλου.

Μεταξύ των κυρίων μορφολογικών διαφορών του εγκεφάλου ιδιαιτέραν σημασίαν έχουν αι κατά θέσεις διαφοραί του πάχους της φαιάς ουσίας και ιδίως του φλοιού των κογχικών ελίκων, η μορφολογία του μεσολοβίου, ο αμυγδαλοειδής πυρήν, ο ιππόκαμπος, το σχήμα και ο όγκος του υπερχιασματικού πυρήνος. Ο ιππόκαμπος και τα μαστία συμβάλλουν εις την προς εαυτόν προσανατολιζομένην σκέψιν των δύο φύλων, ενώ το κροταφο-αμυγδαλο-κογχικόν δίκτυον συνδέεται μετά των διαφορών της συναισθηματικής εκφράσεως και της κοινωνικής συμπεριφοράς”.

Από την πλευρά της η κα Καλλιόπη Προκοπάκη, Ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, Διευθύντρια ΕΣΥ, Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παγκρατίου του ΓΝΑ «Ευαγγελισμός» τόνισε πως οι διαταραχές της Ταυτότητας Φύλου χαρακτηρίζονται από την έντονη επιθυμία ενός ατόμου να βιώνει την εμπειρία του αντίθετου από το βιολογικό του φύλο.

“Τα παιδιά και οι έφηβοι μέ Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου επιθυμούν να ανήκουν στο αντίθετο φύλο, προτιμούν δραστηριότητες και συμπεριφορές που δείχνουν ταύτιση μέ το αντίθετο φύλο και αποστρέφονται τα ανατομικά χαρακτηριστικά του βιολογικού τους φύλου” επεσήμανε και συμπλήρωσε;

“ Τα άτομα μέ Διαφυλική διαταραχή (transsexualism) επιθυμούν να ζουν ως άτομα του αντίθετου φύλου, είτε υιοθετώντας την εμφάνιση, είτε αλλάζοντας την μορφή του σώματος μέ λήψη ορμονών, γοναδεκτομή και πλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις. Ως προς την αιτιολογία, το επικρατέστερο μοντέλο αιτιοπαθογένειας θεωρεί ότι υπάρχει ιδιοσυγκρασιακή προδιάθεση, που ενισχύεται από ψυχοκοινωνικούς παράγοντες, κυριότερος από τους οποίους είναι η ανατροφή του παιδιού.

Η έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση κατά την παιδική ηλικία έχει θετικά αποτελέσματα. Αντίθετα, κατά την εφηβεία η διαταραχή τείνει να παγιώνεται. Σε σοβαρές μορφές, υπάρχει η τάση να χορηγούνται αρχικά ορμόνες για αναστολή της εφηβείας, κατόπιν ορμόνες για ανάπτυξη σωματικών χαρακτήρων του αντίθετου φύλου και μετά τα 18 χειρουργικές παρεμβάσεις, που συνεπάγονται μόνιμη στειρότητα.

Η ψυχιατρική αξιολόγηση των Διαταραχών Ταυτότητας Φύλου θα πρέπει να καλύπτει όλα τα πεδία της ψυχοπαθολογίας, καθώς είναι πολύ συχνή η συνύπαρξη σοβαρών ψυχικών διαταραχών, όπως αυτισμός, διαταραχές του συναισθήματος, αυτοκτονικότητα, καθώς και συμπεριφορές υψηλού κινδύνου (αμοιβόμενο σεξ, χρήση ουσιών).

Θα παρουσιαστεί η έννοια του φύλου, η κλινική εικόνα των Διαταραχών Ταυτότητας Φύλου, καθώς και τα σύγχρονα δεδομένα για την αιτιοπαθογένεια, την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών παρεμβάσεων και την έκβαση”.

Στην δική του ομιλία ο κ.Απόστολος Νικολαΐδης, Καθηγητής Κοινωνιολογίας της Θρησκείας και Κοινωνικής Ηθικής, Κοσμήτωρ Θεολογικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. αναφέρθηκε στην βιβλικη αναφορά “ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς” σχολιάζοντας τα εξής:

“Η ανωτέρω βιβλική αναφορά συνιστά θεμελιώδη ανθρωπολογική αρχή για την κατανόηση της δημιουργίας του ανδρογυνικού ανθρώπου. Επάνω σ’ αυτή στηρίζονται όλες οι θεολογικές ερμηνείες που κατατέθηκαν κατά καιρούς. Άρχισε δε να αμφισβητείται από τότε που η εκκοσμικευμένη κοινωνία θέλησε είτε να προτάξει το κοινωνικό φύλο έναντι του βιολογικού, είτε να αλλάξει τη μέχρι πρότινος εμπειρία για το τι είναι φυσικό και τι αφύσικο, κανονικό και μη κανονικό, προβάλλοντας η και επιβάλλοντας τα δεύτερα σε βάρος των πρώτων, είτε να καταργήσει τα φύλα, αφήνοντας στον καθένα τη δυνατότητα να αυτοπροσδιορίζεται όχι με βάση το τι είναι αλλά μέ το τι θα ήθελε αυτός η οι άλλοι να είναι.

Η θεολογική προσέγγιση του ζητήματος της ταυτότητας των φύλων, όπως επιχειρείται εδώ, επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στο ερώτημα γιατί ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο έμφυλο, και μάλιστα δισδιάστατο, και όχι μονοδιάστατο, πολυδιάστατο η και άφυλο. Οι απαντήσεις που θα δοθούν στηρίζονται:

α) στην εξέταση της τακτικής που ο Θεός εφαρμόζει κατά τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου (επάλληλα δυαδικά σχήματα)

β) στην κατ’ εικόνα Θεού δημιουργία του ανθρώπου (ο άνθρωπος πλάθεται ανδρογυνικός επειδή είναι εικόνα της εικόνας του Θεού) και

γ) στις ανθρωπολογικές συνέπειες της έκπτωσής του από την κοινωνία με τον Θεό, η αποκατάσταση των οποίων γίνεται δυνατή μόνο μέσω της ετεροφυλικής ενοποιητικής και συμπληρωματικής συλλειτουργίας.”