Το 1928, ο Σκωτσέζος μικροβιολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακάλυψε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως πενικιλίνη. Το έργο του Φλέμινγκ και των διαδόχων του θα άλλαζε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις βακτηριακές λοιμώξεις. Μέχρι σήμερα, τα αντιβιοτικά είναι ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία που διαθέτουμε για την προστασία των ανθρώπων από πλήθος επιβλαβών βακτηρίων.

Όμως, σύμφωνα με το , τα ίδια αυτά αντιβιοτικά μπορούν να αποδεκατίσουν τα «καλά» μικρόβια που ζουν στο έντερό μας, ανοίγοντας την πόρτα σε μια σειρά από πιθανές επιπλοκές για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων επώδυνων περιόδων διάρροιας που μπορεί να διαρκέσουν μήνες. Τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι γιατροί έχουν αρχίσει να συνταγογραφούν προβιοτικά για να αντισταθμίσουν τη βλάβη που τα αντιβιοτικά μπορούν να προκαλέσουν στα βακτήρια του εντέρου, αλλά και αυτά είναι εξίσου ευαίσθητα στα αντιβιοτικά και δεν αντικαθιστούν αυτά τα μικρόβια.

Αυτή είναι η τροφή που θα «λατρέψει» το έντερό σας

Σε μια προσπάθεια να μειώσουν αυτούς τους κινδύνους, ερευνητές στο Ινστιτούτο Wyss για τη Βιολογικά Εμπνευσμένη Μηχανική του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, ανέπτυξαν έναν νέο τρόπο για να βοηθήσουν στην προστασία της φυσικής χλωρίδας του ανθρώπινου πεπτικού συστήματος.

Σύμφωνα με το , οι ερευνητές τροποποίησαν ένα στέλεχος βακτηρίων που χρησιμοποιείται συχνά στην παραγωγή τυριού για να παρέχει ένα ένζυμο που μπορεί να διασπάσει τα αντιβιοτικά β-λακτάμης. Πολλά από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα αντιβιοτικά, συμπεριλαμβανομένης της πενικιλίνης, ανήκουν σε αυτή την οικογένεια. Χρησιμοποιώντας γονιδιακή επεξεργασία, τροποποίησαν περαιτέρω τον τρόπο με τον οποίο το βακτήριό τους συνθέτει το ένζυμο για να το εμποδίσουν να μεταφέρει αυτή την ικανότητα σε άλλα βακτήρια. Το αποτέλεσμα είναι μια θεραπεία που μειώνει τις βλαβερές συνέπειες των αντιβιοτικών, ενώ παράλληλα επιτρέπει στα φάρμακα αυτά να κάνουν τη δουλειά τους.

Σε μια μελέτη που έγινε σε ποντίκια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βακτήρια μείωσαν σημαντικά τη ζημιά που έκανε η αμπικιλλίνη στα μικρόβια του εντέρου του πειραματόζωου και επέτρεψαν στις κοινότητες αυτές να ανακάμψουν πλήρως μετά από μόλις τρεις ημέρες. Αντίθετα, στα ποντίκια που έλαβαν μόνο το αντιβιοτικό, οι ερευνητές διαπίστωσαν  μεγαλύτερη απώλεια της μικροβιακής ποικιλότητας.

Τώρα, η ομάδα επικεντρώνεται στο να φέρει αυτή τη θεραπεία στους ασθενείς και ολοκληρώνει τον σχεδιασμό μιας αποτελεσματικής, σύντομης και φθηνής κλινικής δοκιμής», δήλωσε ο Andrés Cubillos-Ruiz, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.