Σύμφωνα με στοιχεία, ένα δισεκατομμύριο άτομα, παγκοσμίως, υποφέρουν από ημικρανίες.

Όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) οι ημικρανίες είναι η έκτη πιο εξουθενωτική ασθένεια στον κόσμο. Εκτός από τον ανυπόφορο πονοκέφαλο, οι ημικρανίες συνοδεύονται από τάση ναυτίας, οπτικές διαταραχές, ευαισθησία στο φως.

Ενδιαφέρον είναι, επίσης σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ότι οι ημικρανίες απαντώνται κυρίως στο βόρειο ημισφαίριο, περισσότερο στην Ευρώπη και τη Β. Αμερική και λιγότερο στην Αφρική και την Ασία.

Οι ημικρανίες θεωρούνται κληρονομική ασθένεια, που περνά από τους γονείς στα παιδιά. Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα γενετιστών από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Εξελικτικής Ανθρωπολογίας της Λειψίας, εκτιμούν ότι οι «ρίζες» της ημικρανίας ανάγονται στο μακρινό παρελθόν του ανθρώπινου είδους.

Σύμφωνα με τον Φέλιξ Μίχαελ Κάι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας της Λειψίας, μια γενετική μετάλλαξη με αποδεδειγμένη σύνδεση με την εμφάνιση ημικρανιών είναι αυτή που απαντάται συνήθως μεταξύ των Ευρωπαίων ή ανθρώπων με ευρωπαϊκή καταγωγή.

«Θέλαμε να αναλύσουμε την προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου είδους σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες εστιάζοντας στην επίδραση της θερμοκρασίας», ανέφερε στην DW o επικεφαλής της έρευνας.

Μελετώντας τη γενετική δομή του γονιδίου TRPM8, μέσω του οποίου οι άνθρωποι αισθάνονται το κρύο, ο Κάι και η ομάδα του παρατήρησαν ότι, συγκεκριμένες μεταλλάξεις ήταν πιο συχνές σε κάποιες περιοχές και γεωγραφικά πλάτη.

Κάνοντας μια αναδρομή στη γενετική εξέλιξη του ανθρώπου δεκάδες χιλιάδες χρόνια πίσω, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όσο πιο πολύ ανεβαίνουμε προς τον βορρά και όσο πιο χαμηλές θερμοκρασίες συναντούμε, τόσο πιο συχνά απαντάται και η γενετική μετάλλαξη που συνδέεται με τις ημικρανίες.

Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι, σύμφωνα με την έρευνα, μόλις στο 5% ανθρώπων με προγόνους από τη Νιγηρία καταγράφεται η συγκεκριμένη μετάλλαξη, ενώ το ίδιο ποσοστό για ανθρώπους με καταγωγή από τη Φιλανδία ανέρχεται στο 88%. Αυτό σημαίνει ότι όταν οι πρόγονοι των σύγχρονων Ευρωπαίων, που είχαν μεταναστεύσει από την Αφρική προς την ευρωπαϊκή ήπειρο, άρχισαν να προσαρμόζονται στις νέες κλιματικές συνθήκες, εμφανίζοντας παράλληλα ημικρανίες.

Ωστόσο η εν λόγω έρευνα δεν απαντά στο ερώτημα, γιατί η ευαισθησία στις ημικρανίες συνδέεται γενετικά με τις κρύες θερμοκρασίες.

Αυτό παραμένει ακόμη για την επιστήμη μυστήριο, αναφέρει ο Φέλιξ Μίκαελ Κάι, σημειώνοντας ωστόσο ότι η σύνδεση αυτή ενδέχεται να σχετίζεται με μια δυσλειτουργία του γονιδιακού υποδοχέα του πόνου και του κρύου. Επίσης οι ερευνητές σημειώνουν ότι πέρα από το κλίμα υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συμβάλουν στην εμφάνιση ημικρανιών.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, όλα τα δεδομένα που προκύπτουν από σχετικές έρευνες, πάνω σε γενετικές μεταλλάξεις, που συνδέονται με τις ημικρανίες, μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων και θεραπειών.