Μια νέα αμερικανική έρευνα δείχνει πόσο μπορεί να επηρεάσει η ρύπανση του αέρα τους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα.
Η επίπτωση είναι πιο αισθητή στους ασθενείς που βρίσκονται στο αρχικό στάδιο της νόσου, ιδίως σε όσους πάσχουν από αδενοκαρκινώματα, τη συχνότερη μορφή του μη μικροκυτταρικού καρκίνου (περίπου το 80% των συνολικών περιστατικών καρκίνου των πνευμόνων).
Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει συνδεθεί από προηγούμενες έρευνες με αύξηση του κινδύνου για την καρδιά, για καρκίνο και γενικότερα για πρόωρο θάνατο. Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει ταξινομηθεί στους καρκινογόνους παράγοντες από τη Διεθνή Υπηρεσία Ερευνών για τον Καρκίνο (IARC).
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Σάντρα Έκελ του Τμήματος Προληπτικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Λος 'Αντζελες (UCLA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο πνευμονολογικό περιοδικό «Thorax», ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 352.000 άτομα με μέση ηλικία 69 ετών, που είχαν πρόσφατα διαγνωσθεί με καρκίνο των πνευμόνων.
Oι περισσότεροι καρκίνοι (53%) είχαν διαγνωσθεί σε προχωρημένο στάδιο. Στους ασθενείς αρχικού σταδίου με τοπικό μη μεταστατικό καρκίνο, η μέση διάρκεια επιβίωσης μετά τη δάγνωση ήταν 3,6 χρόνια, για τους ασθενείς με σχετικά περιορισμένες μεταστάσεις 1,3 χρόνια, ενώ για αυτούς με εκτεταμένες μεταστάσεις μόνο τέσσερις μήνες.
Ειδικότερα μεταξύ των ασθενών αρχικού σταδίου, η μέση επιβίωση ήταν περίπου πέντε χρόνια γι' αυτούς με αδενοκαρκίνωμα και ενάμισι έτος για εκείνους με μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμόνων.
Στη συνέχεια, ελήφθη υπόψη η έκθεση κάθε ασθενούς στην ατμοσφαιρική ρύπανση (διοξείδια αζώτου, όζον, μικροσωματίδια), ανάλογα με την απόσταση της κατοικίας τους από δρόμους με μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων.
Διαπιστώθηκε ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η έκθεση ενός καρκινοπαθούς αρχικού σταδίου στη ρύπανση του αέρα, τόσο μικρότερη ήταν η διάρκεια της ζωής του. Ενδεικτικά, όσοι είχαν χαμηλή έκθεση σε μικροσωματίδια (κάτω των δέκα μικρογραμμαρίων ΡΜ2,5 ανά κυβικό μέτρο αέρα), ζούσαν κατά μέσο όρο 5,7 χρόνια, ενώ όσοι εκτίθεντο σε μεγάλη ρύπανση (πάνω από 16 μικρογραμμάρια σωματιδίων ανά κυβικό μέτρο), ζούσαν κατά μέσο όρο 2,4 χρόνια, δηλαδή λιγότερα από τα μισά.
Συνολικά, για τους ασθενείς αρχικού σταδίου, ο κίνδυνος θανάτου από οποιαδήποτε αιτία ήταν 30% μεγαλύτερος λόγω έκθεσης σε αυξημένα διοξείδια του αζώτου, 26% μεγαλύτερος λόγω των μικροσωματιδίων ΡΜ10 και 38% αυξημένος λόγω των ακόμη μικρότερων σωματιδίων ΡΜ2,5. Πολύ μικρότερη (4%) ήταν η αύξηση του κινδύνου λόγω του όζοντος.
Όπως αναμενόταν, η προοπτική επιβίωσης των ασθενών με προχωρημένο μεταστατικό καρκίνο ήταν μικρή, άσχετα με το αν εκτίθεντο σε ρύπανση ή όχι. Οι ερευνητές υπογράμμισαν τη σημασία του περιορισμού της ρύπανσης του αέρα για την πρόληψη, αλλά και για την αύξηση του προσδόκιμου ζωής στους ασθενείς αρχικού σταδίου.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, περίπου 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο με καρκίνο των πνευμόνων. Το κάπνισμα αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες.
