Ο Ερρίκος Τράιμπερ (αναφέρεται και ως Τράιβερ) ήταν γερμανός γιατρός και φιλέλληνας, που προσέφερε τις υπηρεσίες του ως χειρουργός, τόσο κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, όσο και μετά την απελευθέρωση ως στρατιωτικός γιατρός και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Ερρίκος (Χάινριχ) Τράιμπερ γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1796 στο Μάινινγκεν του Δουκάτου της Σαξονίας-Μάινινγκεν, συνιστώσας τότε της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός της Αυλής και ο ίδιος σπούδασε ιατρική σε διάφορα πανεπιστήμια της Γερμανίας (Ιένα, Ερλάνγκεν, Βίρτσμπουργκ) και χειρουργική στο Παρίσι.
Τον Ιανουάριο του 1822 κατήλθε στην επαναστατημένη Ελλάδα με ομάδα φιλελλήνων και κατατάχθηκε αμέσως ως τακτικό σώμα του στρατού που συγκροτήθηκε στην Κόρινθο. Έλαβε μέρος στη Μάχη του Πέτα (Ιούλιος 1822) και μετά την τραγική της κατάληξη για τις ελληνικές δυνάμεις και το σώμα των φιλελλήνων, παρέμεινε στον τακτικό στρατό μέχρι τη διάλυσή του το 1824.
Εργάστηκε ως βοηθός του επίσης φιλέλληνα Άγγλου γιατρού Τζούλιους Μίλινγκεν, ο οποίος ήταν προσωπικός γιατρός του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι. Μετά τον θάνατο του Βύρωνα συμμετείχε στη διαδικασία της νεκροψίας και στην ταρίχευση του νεκρού σώματός του.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και η Ρωσική αυτοκρατορία
Παρέμεινε στο Μεσολόγγι και υπηρέτησε ως στρατιωτικός γιατρός κατά τη δεύτερη πολιορκία της πόλης (1825-1826). Μετά την Έξοδο πήγε στην Πελοπόννησο, διορίστηκε γιατρός στο σύνταγμα του τακτικού στρατού και ανέλαβε τη διεύθυνση του νοσοκομείου που ιδρύθηκε στο Ναύπλιο.
Έλαβε μέρος σε μάχες με επικεφαλής τον Φαβιέρο και από τον Ιούλιο του 1826 έως το 1827 υπηρέτησε ως χειρουργός στο στρατιωτικό σώμα του Καραϊσκάκη. Στη συνέχεια και μέχρι το τέλος του Αγώνα προσέφερε τις ιατρικές του υπηρεσίες στο πολεμικό πλοίο «Καρτερία», κυβερνήτης του οποίου ήταν ο άγγλος Φραγκίσκος Άστιγξ.
Μετά την άφιξη του Καποδίστρια έμεινε στο Ναύπλιο και τον Σεπτέμβριο του 1831 είχε το θλιβερό προνόμιο να ταριχεύσει το νεκρό σώμα του Κυβερνήτη, που είχε δολοφονηθεί από τους Μαυρομιχαλαίους. Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους στην Αθήνα (1834) τοποθετήθηκε αρχίατρος στο Υπουργείο Στρατιωτικών και ανέλαβε την οργάνωση της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Στρατού. Υπήρξε προσωπικός γιατρός του Όθωνα και από το 1837 έως το 1841 υπηρέτησε ως καθηγητής της χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αποστρατεύτηκε το 1865 ως ανώτερος γενικός αρχίατρος και παρέμεινε στην Ελλάδα συνεχίζοντας την αγαθοεργό δράση του μαζί με την ελληνίδα σύζυγό του.
Ο Ερρίκος Τράιμπερ πέθανε στην Αθήνα στις 26 Απριλίου 1882, σε ηλικία 85 ετών.
Το ημερολόγιό του με τον τίτλο «Reminiscenzen aus Griechenland» δημοσιεύθηκε σε ελληνική μετάφραση από τον δισέγγονό του γιατρό Χρήστο Αποστολίδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από την Ελλάδα, 1822-1828» (1960). Ο Δήμος Αθηναίων τίμησε τον Ερρίκο Τράιμπερ με την ονοματοδοσία μιας οδού πλησίον της Πλατείας Βάθη.
