Οι επιστήμονες δεν σταματούν να αναζητούν παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας κι αυτό γιατί δεν υπάρχει στον ορίζοντα κάποια οριστική θεραπεία για αυτήν την ομάδα νευροεκφυλιστικών παθήσεων.

Έτσι, η πρόληψη αναδεικνύεται σε προτεραιότητα προκειμένου να μειωθεί η σημαντική επιβάρυνση που προκύπτει για ασθενείς και φροντιστές.

Μια νέα μελέτη που εκπονήθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας δείχνει ότι το έντονο άγχος είναι ένας από τους παράγοντες κινδύνου που πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν για τη μελλοντική εκδήλωση άνοιας.

Σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Alzheimer’s & Dementia, οι άνθρωποι που έχουν βιώσει κάποια στιγμή στη ζωή τους έντονο άγχος διατρέχουν έως και κατά 48% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν αργότερα άνοια σε σύγκριση με όσους έχουν καταφέρει να περάσουν τη ζωή τους μέσα στην ηρεμία.

Η ψυχοκοινωνική διάσταση της άνοιας κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στο πλαίσιο της μελέτης των νευροεκφυλιστικών παθήσεων, καθώς έχει αποδειχθεί πλέον ότι οι λεγόμενες «ορμόνες του στρες», για παράδειγμα η κορτιζόλη, συνδέονται με βλάβες σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, όπως αυτές που ελέγχουν τη μνήμη και τις πολύπλοκες συλλογιστικές διεργασίες.

«Το άγχος, ιδιαίτερα στους μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες, δεν έχει μελετηθεί αρκετά [ως παράγοντας κινδύνου για την άνοια] σε σύγκριση με την κατάθλιψη», δηλώνει ο Άντριου Πέτκους, ερευνητής του Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, επισημαίνοντας πως «η κατάθλιψη είναι μεν πιο εμφανής αλλά συχνά επεισοδιακή, ενώ το άγχος σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί χρόνιο πρόβλημα».