O Χίτσκοκ είχε δηλώσει πως ασχολήθηκε με τις ταινίες τρόμου γιατί η μητέρα τον φόβιζε όταν ήταν μωρό και ο γνωστός σκηνοθέτης δεν κατάφερε να τρομάξει ακόμη περισσότερο τον κόσμο με μια ταινία που ήθελε να δημιουργήσει!

Εδώ που τα λέμε πάντως, ο «μετρ του σασπένς» είχε μια… παράδοση στο κατεβάζει το μυαλό του ιδέες που τελικά, δεν γινόντουσαν ποτέ ταινίες. Τουλάχιστον δέκα φορές, η προσπάθειά του να γυρίσει μια ταινία δεν ευδοκίμησαν. Το μεγαλύτερο πρότζεκτ-απωθημένο του ωστόσο είχε όνομα: The Short Night!

Από το 1969 μέχρι και το τέλος της ζωής του, το 1980, ο μεγάλος Χίτσκοκ προσπαθούσε να γυρίσει αυτή την ταινία. Πολλοί ισχυρίζονται πως θα ήταν το μεγαλύτερο αριστούργημά του, η απόλυτη χιτσκοκική ταινία, εκείνη που θα ξεπερνούσε κάθε άλλη δικιά του!

Η ταινία θα ήταν ένας συνδυασμός ενός μυθιστορήματος και ταυτόχρονα της αληθινής ιστορίας (πάνω στην οποία βασίστηκε το εν λόγω μυθιστόρημα) για την ζωή ενός αληθινού διπλού μυστικού πράκτορα και των περιπετειών του.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ο Χίτσκοκ είχε ολοκληρώσει το σενάριό του, τα δικαιώματα της είχαν εξασφαλιστεί και ο Βρετανός έψαχνε για την τοποθεσία που θα γυριζόταν η ταινία. Ο Χίτσκοκ ήθελε αυτή η ταινία να είναι το μεγάλο, το κύκνειο άσμα του. Και γι’ αυτό το λόγο, η τελειομανία που τον διακατείχε ως προς αυτή την ταινία καθυστέρησε σε… εκνευριστικό βαθμό τα γυρίσματα.

Βέβαια, στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην αρχή του project και το τέλος της ζωής του, ο Χίτσκοκ γύρισε άλλες δυο ταινίες διακόπτωντας για λίγο την προετοιμασία για το «The Short Night». Ήταν ωστόσο ταινίες που δεν είχε γράψει το σενάριό τους, εμπνεύσεις άλλων που απλά ο Χίτσκοκ γύρισε διεκπαιρεωτικά. Αντίθετα, το «The Short Night» έπρεπε να είναι η απόλυτη τελειότητα.

Το σενάριο είχε ως εξής: Ο Γκάβιν Μπραντ είναι ένας διπλός πράκτορας που μόλις έχει δραπετεύσει από μια υψίστης ασφαλείας φυλακή στο Λονδίνο. Ο αδερφός ενός εκ των θυμάτων του Μπραντ, ο Τζο Μπέλεϊ, προσλαμβάνεται από τη CIA για να σκοτώσει τον Μπραντ καθώς και το να ανακαλύψει την οικογένειά του ώστε να φτάσει σε αυτόν. Γνωρίζει ωστόσο τη γυναίκα του και την ερωτεύεται ενώ μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν και δύο Ρώσοι κατάσκοποι που θέλουν να φτάσουν πρώτοι στον Μπραντ!
Ο Χίτσκοκ δεν πρέπει να τσακώθηκε ποτέ με παραγωγή περισσότερο. Διέκοψε δυο-τρεις φορές την προετοιμασία της ταινίας λόγω των τεράστιων διαφωνιών του αλλά συνέχιζε να επανέρχεται και να την στήνει από την αρχή. Μια από τις μεγαλύτερες διαφωνίες του είχε να κάνει με μια σκηνή βιασμού, που ο ίδιος ήθελε να είσαι όσο πιο ρεαλιστική γίνεται, κάτι που στην παραγωγή δεν άρεσε ιδιαίτερα.

Περίπου στις αρχές του 2000, δηλαδή 20 χρόνια μετά τον θάνατο του Χίτσκοκ, ο σεναριογράφος Έρνεστ Λέμαν είχε δηλώσει… απογοητευμένος: «Είναι μια περίοδος που προσπαθώ να ξεχνάω. Είχαμε μια σειρά από απίστευτες διαφωνίες περί αυτού. Ο Χίτσκοκ ήθελε ο ήρωας της ταινίας να βιάζει μια γυναίκα μόλις στην πρώτη σκηνή! Τέλος πάντων. Δεν έχω και πολύ καλές εμπειρίες από την προετοιμασία εκείνης της ταινίας.

Ο Χίτσκοκ άλλαξε μπόλικους σεναριογράφους ενώ με τα χρόνια είχε την επιρροή στο σινεμά να αλλάζει ακόμα και παραγωγούς. Ο Νόρμαν Λόιντ, ένας από τους παραγωγούς που… εκδιώχθηκε από τον Χίτσκοκ λόγω δημιουργικών διαφωνιών, δήλωσε με τα χρόνια πως «το «The Short Night» ήταν τόσο προσωπικό πείραμα του Χίτσκοκ που δεν υπήρχε κανείς που να μπορεί να τον πείσει να το κάνει διαφορετικά από ότι το είχε στο μυαλό του».

Τελικά, αφού με τα χίλια ζόρια ο Χίτσκοκ κατάφερε να πείσει σεναριογράφους και παραγωγούς να γυρίσει την ταινία ακριβώς όπως ήθελε, του τα χάλασε η υγεία του. Ο 80χρονος Χίτσκοκ έμοιαζε αδύνατο να συνεχίσει να σκηνοθετεί. Η ταινία ακυρώθηκε οριστικά το 1979 λόγω της αδυναμίας του να την γυρίσει και το 1980 ο Χίτσκοκ πέθανε με ένα τεράστιο απωθημένο. Το απωθημένο του «The Short Night».

Άραγε πλέον ίσως να υπάρχει κανείς που να μπορεί να κάνει πράξη το όραμά του;

Πηγή: