Παρά τη σειρά μέτρων με σκοπό την προσέλκυση νέων στις Ένοπλες Δυνάμεις που ανακοίνωσαν οι υπουργοί Άμυνας και Παιδείας Νίκος Δένδιας και Κυριάκος Πιερρακάκης, με σκοπό την ανατροπή την προοπτική συρρίκνωσής τους, η κατάσταση στις στρατιωτικές σχολές είναι απογοητευτική.

Μετά από 2 μήνες το 1/4 των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές, έχει παραιτηθεί μέρος των οποίων για να πάει στα Σώματα Ασφαλείας.

Οι πρόσφατες εξαγγελίες (τόσο του ΥΕΘΑ, όσο και της παρουσίασης για την υποτιθέμενη αναβάθμιση των στρατιωτικών σχολών) σύμφωνα με ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ) όχι μόνο δεν δείχνουν να μπορούν να αναχαιτίσουν το πρόβλημα αλλά μάλλον το επιδεινώνουν, πράγμα απολύτως λογικό αφού δεν προκύπτει τίποτα θετικό από αυτές.

«Δυστυχώς η Πολιτεία αντί να αντιμετωπίζει τα πραγματικά προβλήματα, δημιουργεί εναλλακτικές λύσεις σε εναλλακτικά προβλήματα και επιχειρεί να πείσει ότι έτσι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση. Ωστόσο, τα πραγματικά προβλήματα γιγαντώνονται και αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι σπουδαστές και οι οικογένειές τους, οι οποίοι πλέον ψάχνουν για βιώσιμες λύσεις εκτός ΕΔ. Το ΥΠΕΘΑ μπορεί να έχει εξωτερικεύσει ότι θέλει τους καλύτερους, αλλά οι καλύτεροι δείχνουν να έχουν γυρίσει την πλάτη στις ΕΔ. Από τα "θέλω" μέχρι την έμπρακτη επίλυση των προβλημάτων υπάρχει μεγάλη απόσταση και με την υπομονή δεν χόρτασε κανείς».

Δυστυχώς, καταλήγει η ΠΟΕΣ, μεσαίωνας "εκσυγχρονισμού" δείχνει να είναι καθ' οδόν.

Ριζικές αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις: Σε αυτά τα στρατόπεδα μπαίνει «λουκέτο» - Από Αθήνα μέχρι Έβρο

Το έγγραφο της ΠΟΕΣ:

Επιστολή της ΠΟΕΣ για το «κύμα» παραιτήσεων

ΘΕΜΑ:Παραιτήσεις Σπουδαστών ΑΣΕΙ-ΑΣΣΥ

Κύριε Υπουργέ,

με έντονη ανησυχία διαπιστώνουμε ότι όσο περισσότερες διευκρινίσεις δημοσιοποιούνται σχετικά με την περιβόητη Ατζέντα 2030, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από την υλοποίηση των «Οδικών Χαρτών», τόσο επιδεινώνονται οι αντιδράσεις από τους στρατιωτικούς. Δυστυχώς, παρά τις σοβαρές ανησυχίες που έχουμε εξωτερικεύσει, πλέον θεωρούμε ότι η τοξικότητα έχει μεταφερθεί οριστικά και στη μήτρα των ΕΔ, τις Στρατιωτικές Σχολές, όπου οι παραιτήσεις δείχνουν να έχουν λάβει ανεξέλεγκτη τροπή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε συλλέξει, προκύπτει ότι για τη φετινή εκπαιδευτική χρονιά μέχρι στιγμής έχουν παραιτηθεί:

α. 30 πρωτοετείς σπουδαστές της ΣΣΕ (από σύνολο 138 εισακτέων όλων των κατηγοριών), καθώς και 8 δευτεροετείς.

Ποσοστό παραιτηθέντων πρωτοετών μέχρι στιγμής: 21,7% (1 στους 4).

β. 40 πρωτοετείς σπουδαστές της ΣΝΔ (από σύνολο 95 εισακτέων όλων των κατηγοριών).

Ποσοστό παραιτηθέντων πρωτοετών μέχρι στιγμής: 42,1% (1 στους 2).

γ. 24 πρωτοετείς σπουδαστές της ΣΙ (από σύνολο 129 εισακτέων όλων των κατηγοριών).

Ποσοστό παραιτηθέντων πρωτοετών μέχρι στιγμής: 18,6% (1 στους 5).

δ. 38 πρωτοετείς σπουδαστές της ΣΜΥ (από σύνολο 131 εισακτέων όλων των κατηγοριών).

Ποσοστό παραιτηθέντων πρωτοετών μέχρι στιγμής: 29% (1 στους 3).

ε. 43 πρωτοετείς σπουδαστές της ΣΜΥΝ (από σύνολο 190 εισακτέων όλων των κατηγοριών).

Ποσοστό παραιτηθέντων πρωτοετών μέχρι στιγμής: 22,5% (1 στους 5).

στ. 26 πρωτοετείς σπουδαστές της ΣΜΥΑ (από σύνολο 103 εισακτέων όλων των κατηγοριών).

Ποσοστό παραιτηθέντων πρωτοετών μέχρι στιγμής: 25,2% (1 στους 4).

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι μέχρι στιγμής έχουν παραιτηθεί ο 1 στους 4 εισαχθέντες πρωτοετείς, τόσο στα ΑΣΕΙ, όσο και στις ΑΣΣΥ. Υπενθυμίζουμε ότι, μόλις πριν από λίγες μέρες γνωστοποιήσαμε ότι λίγες μέρες πριν ορκωμοσία των νέων Ανθυπολοχαγών Ιατρών της ΣΣΑΣ, παραιτήθηκαν πέντε (5) τελειόφοιτοι σπουδαστές, εκ των οποίων και ο Αρχηγός της Σχολής.

Εύλογα προκύπτουν σοβαρότατοι προβληματισμοί. Έχουν ήδη παρέλθει πέντε μήνες από την υποτιθέμενη ανωτατοποίηση των ΑΣΕΙ, καθώς και από τις κενού περιεχομένου εξαγγελίες περί δήθεν αναβάθμισης των ΑΣΣΥ, οι οποίες με βάση τις εξαγγελίες σας θα πρέπει να μετονομαστούν σε Σχολές Μονίμως Υπαξιωματικών. Ομοίως, έχει παρέλθει ήδη ένας μήνας από τη γνωστοποίηση του «προγραμματισμού» περί δήθεν αναβάθμισης των στρατιωτικών σχολών. Περιέργως, οι παραιτήσεις στις Σχολές δεν δείχνουν να αναχαιτίζονται και ακόμα σοβαρότερα, μεγάλο μέρος αυτών δείχνει να στρέφεται προς πιο «ασφαλείς» επαγγελματικούς προορισμούς, όπως τα Σώματα Ασφαλείας. Και παρόλο που ουδείς αμφισβητεί ότι το ΥΠΕΘΑ «θέλει τους καλύτερους», όπως είχε πει ορθώς ο ΥΦΕΘΑ, οι καλύτεροι δείχνουν να μην θέλουν ούτε να ακούνε για τις ΕΔ, όπως συμβαίνει και με τα εν ενεργεία στελέχη και αυτό δεν δείχνει να προβληματίζει κανέναν.

Κύριε Υπουργέ.

Είναι κοινώς αποδεκτό και μας ικανοποιεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι, τους τελευταίους μήνες ήταν οι συνεχείς πιέσεις της Ομοσπονδίας μας που σας ώθησαν να αποκαλύψετε το περιεχόμενο της περιβόητης «Ατζέντας 2030», ενέργεια για την οποίαν, κατά τη γνώμη μας, ορθώς επιλέξατε ακροατήριο πολιτών, διότι τέτοιες αποκαλύψεις δεν θα μπορούσαν να έχουν ειπωθεί δίχως αντιδράσεις ενώπιον στρατιωτικών. Το περιεχόμενο της «Ατζέντας 2030» ξεκάθαρα εμπεριέχει μεταξύ άλλων (όσο κι αν διαρκώς διαψεύδεται):

Υποβάθμιση των ΑΣΕΙ διά της υπαγωγής τους ως Τμήματα στο Πανεπιστήμιο Αμυντικών Μελετών, στα πρότυπα των Πανεπιστημίων.

Δημιουργία υποχρεωτικής υπαλληλικής σχέσης των σπουδαστών προς το ΕΛΚΑΚ με το πρόσχημα της δήθεν εκπόνησης διατριβών και μελετών.

Υποβάθμιση ή και πλήρη κατάργηση των ΑΣΣΥ στο πλαίσιο της δημιουργίας του Σώματος Υπαξιωματικών.

Απολύσεις και δημιουργία ανασφάλειας υπό διαρκές καθεστώς επιδείνωσης εργασιακών συνθηκών (ενδεικτικά αναφέρεται η πρόβλεψη των Οδικών Χαρτών για δημιουργία προϋποθέσεων σύνδεσης με την αγορά εργασίας μόνο για τους Υπαξιωματικούς).

Σταδιοδρομική και μισθολογική συμπίεση.

Επίσημη εργασιακή υπαγωγή σε δύο Υπουργεία.

Πλήρη έλλειψη μέριμνας και αδιαφορία εκ μέρους της Ηγεσίας για κάθε θέμα ενδιαφέροντος.

Κατόπιν των ανωτέρω θεωρούμε ότι η μόνη ρεαλιστική πρόβλεψη που ειπώθηκε το τελευταίο διάστημα ήταν ότι «αν δεν αλλάξουμε συνολικά τον τρόπο που οι άνθρωποι αυτοί στηρίζονται από το σύστημα, δεν θα έχουμε στελέχη μετά από 10 χρόνια, αυτή είναι η πραγματικότητα». Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη διαπίστωση σχετίζεται με την ερμηνεία της πραγματικότητας.

Αντί να προωθούνται λύσεις που να επιλύουν τα πραγματικά προβλήματα στις ΕΔ, επειδή αυτά (τα προβλήματα) προφανώς δεν ικανοποιούν, δημιουργούνται «εναλλακτικές» λύσεις με βάση τις δημοσιονομικές δυνατότητες και ακολούθως τα επιδιώκεται να προσαρμοστούν τα υφιστάμενα προβλήματα πάνω στις επιθυμητές λύσεις. Ακόμα σοβαρότερα, γι’ αυτό το θέατρο του παραλόγου υφίσταται η απαίτηση, η «εικονική πραγματικότητα» να γίνει αποδεκτή από το target group. Η μεθόδευση αυτή αποδεικνύεται εύκολα από την αδυναμία του ΥΠΕΘΑ να απαντήσει ακόμα και σε απλά ερωτήματα.

Ενδεικτικά θα αναφέρουμε το πιο απλό, που σχετίζεται με το παρόν έγγραφο: γιατί παραιτούνται οι σπουδαστές από τις στρατιωτικές σχολές; Με βάση την πρόσφατη παρουσίαση για την δήθεν αναβάθμιση των Σχολών (αλλά και τις πρόνοιες του ν.5110/2024 για τα ΑΣΕΙ), εύλογα συμπεραίνει κανείς ότι για τις παραιτήσεις των σπουδαστών ευθύνονται οι χαμηλοί μισθοί κατά τα έτη φοίτησης (τα οποία είναι τα 4 από τα 44 με το νέο πλαίσιο), τα προβλήματα στις εγκαταστάσεις, οι πλημμελείς δυνατότητες για έρευνα, η παλαιότητα της δομής των ΕΔ, η έλλειψη σύνδεσης των σπουδών με την καινοτομία, η μη ύπαρξη δομών φροντίδας αποστράτων, ή η έλλειψη δυνατοτήτων για εξειδίκευση για προσωπικό ήδη εξειδικευμένο και προβλέπονται ήδη σχολεία κατά τη σταδιοδρομία προς τούτο, κλπ. Είναι όμως όντως έτσι;

Πουθενά δεν έχει αναφερθεί η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, η ισότιμη αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η δυνατότητα απεγκλωβισμού από δυσμενείς μεταθέσεις, η έμπρακτη στήριξη της οικογένειας, ο εξορθολογισμός των καθηκόντων στο πλαίσιο της αποστολής των ΕΔ, ο σεβασμός της Υγείας και Ασφάλειας, η ενίσχυση του περί Δικαίου αισθήματος, ο σεβασμός στην ιδιωτικότητα και τον προσωπικό χρόνο κλπ. Και ο λόγος που τίποτα εξ αυτών δεν αναφέρεται πουθενά είναι ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη, διότι η προσοχή της Πολιτείας είναι στραμμένη στα υποτιθέμενα προβλήματα και όχι στα πραγματικά.

Όταν (για παράδειγμα) αμέσως μετά το ΘΕΠ 2023 από τη ΣΜΥΝ παραιτήθηκαν 24 σπουδαστές λόγω καψονιών, το θέμα δεν έδειξε να απασχολεί την Ηγεσία (αντίστοιχα και για τις μεταγενέστερες περιπτώσεις), όπως αποδεικνύεται από την πλήρη έλλειψη αναφοράς στη σχετική παρουσίαση. Αντίστοιχα δεν υφίσταται καμία εξαγγελία για τις 7+15 παραιτήσεις από την ίδια σχολή τον περασμένο Ιούνιο για να μετεγγραφούν σε Σχολές των Σωμάτων Ασφαλείας, παρόλο που οι τελευταίες έχουν παρεμφερές μισθολόγιο, ασφαλιστικό και παροχές, έστω κάποιες σε πιο αναβαθμισμένο επίπεδο. Ως εκ τούτου, πως θα ήταν δυνατόν να μπορέσει να ερμηνεύσει το ΥΠΕΘΑ τους πραγματικούς λόγους των παραιτήσεων, όταν μόλις έναν χρόνο πριν διέψευδε επίσημα την αύξησή τους για τα εν ενεργεία στελέχη διά στόματος ΥΦΕΘΑ και, μάλιστα, επικαλούμενο στατιστικά ΓΕΕΘΑ; Και πόσο πιθανό είναι να άλλαξε κάτι από τότε; Αφήνουμε τις απαντήσεις στην κρίση της Κοινής Γνώμης.

Το δε, χειρότερο όλων είναι, ότι προσπαθείτε να πείσετε τους πάντες ότι οφείλουν να αποδεχθούν αυτή την κατάσταση, όπου. αφού δεν υπάρχουν χρήματα θα πρέπει να συμπιέσουμε το μισθολογικό κόστος. Επαγωγικά μπορεί κανείς να υποθέσει ότι, αν το προσωπικό πεινάει θα πρέπει να μην τρώει διότι θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται τα χρήματα που διαθέτει, δίχως να λαμβάνεται υπόψιν η εκτόξευση του κόστους. Πρόκειται για μια μηδενιστική, εξευτελιστική, ισοπεδωτική λογική που παραπέμπει σε δηλώσεις του τύπου «να αγοράζουν μία φέτα καρπούζι» ή «να σπρώχνουν μόνο ένα καλαθάκι στο σούπερ μάρκετ αντί για καρότσι», ή «να αγοράζουμε ελαφρύ αρνί το Πάσχα για να αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια», ή για «τη βενζίνη που δεν τη βάζουν οι άνθρωποι των 500€ αλλά οι παραγωγικές μονάδες της κοινωνίας» κλπ.

Εξυπακούεται ότι οι λόγοι των παραιτήσεων σχετίζονται με το πλήρες εύρος των προβλημάτων που έχουμε γνωστοποιήσει κατ’ επανάληψη, για τα οποία ακούμε μόνο διαρκεί εξαγγελίες οι οποίες έχουν κουράσει και ουδεμία πρόθεση για λύση έχουμε διαπιστώσει: η οικονομική δυσπραγία, η έλλειψη κινήτρων, η μειούμενη μέριμνα, η συρρίκνωση των δικαιωμάτων ενίοτε με προκλητικό τρόπο, οι δυσμενείς συνθήκες (εργασίας και διαβίωσης), τα καψόνια διαφορετικού είδους και έκτασης σε όλη σταδιοδρομία των στελεχών (συμπεριλαμβανομένων των ετών φοίτησης), η εμφανής έλλειψη βούλησης υποστήριξης των στελεχών από την Πολιτεία κλπ είναι μόλις κάποια από αυτά.

Δυστυχώς για μια ακόμα φορά θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η Πολιτεία αδυνατεί να εμπνεύσει στα στελέχη όραμα και αισιοδοξία για το μέλλον και πλέον η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη, αποτέλεσμα που διαφαίνεται ότι συμπεριλαμβάνεται δομικά στον «προγραμματισμό» των Οδικών Χαρτών και αποτελεί βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση της περιβόητης «Ατζέντας 2030». Υπενθυμίζουμε αυτό που έχουμε ήδη προβλέψει, ότι οι στρατιωτικοί της «Ατζέντας 2030» δεν πρέπει να θυμούνται τις σημερινές παροχές, τη σημερινή μέριμνα, τη σημερινή σταδιοδρομία, τη σημερινή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το σημερινό ασφαλιστικό με τη μετοχική σχέση. Οι στρατιωτικοί της «Ατζέντας 2030» θα πρέπει να γνωρίζουν μόνο τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν όσο θα επιτρέπει η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και γι’αυτό οι νυν ΕΔ πρέπει να «αδειάσουν» όσο το δυνατόν συντομότερα από προσωπικό που θυμάται και που εξακολουθεί να έχει απαιτήσεις.

Ωστόσο, η Πολιτεία έχει θέσει ως προϋπόθεση μια αυθαίρετη υπόθεση: ότι ενώ τα νέα παιδιά έχουν στρέψει την πλάτη τους στις ΕΔ και οι εν ενεργεία στρατιωτικοί παραιτούνται ή απολύονται σήμερα, «κάτι» θα αλλάξει «αύριο» και οι εξαγγελίες θα λειτουργήσουν αντίστροφά, με αποτέλεσμα να υπάρξει από το πουθενά αύξηση της εισροής νέου «αίματος». Δυστυχώς η υπόθεση αυτή εδράζεται σε «δεδομένα» που διαψεύδονται σε καθημερινή βάση και γι’ αυτό ακριβώς η λογική λέει ότι θα καταρρεύσουν. Εκτός εάν το μέλλον επιφυλάσσει κάποια δυσμενή εξέλιξη που θα παραπέμπει στο 2010 και δεν το γνωρίζουμε ακόμα.

Η Ομοσπονδία μας έχει προτείνει κατ’ επανάληψη τις μόνες ρεαλιστικές λύσεις που υπάρχουν, ωστόσο δεν έχουμε διαπιστώσει βούληση υιοθέτησής τους, ακριβώς επειδή δεν διαφαίνεται πραγματικό ενδιαφέρον αντιμετώπισης του προβλήματος. Δεν θα τις επαναφέρουμε στην παρούσα φάση, διότι θεωρούμε ότι θα επισκιάσουν την σοβαρότατη έκταση όσων αναφέρονται στο παρόν έγγραφο. Ωστόσο, δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να πιέζουμε προς την θέσπιση ρεαλιστικών λύσεων και όχι προς την κατεύθυνση της αδιαμαρτύρητης αποδοχής του δημοσιονομικού εξαναγκασμού που εγγενώς εμπεριέχει η «Ατζέντα 2030». Για μία ακόμα φορά, δηλώνουμε ότι θα σταθούμε εμπόδιο στον Μεσαίωνα «εκσυγχρονισμού» που έρχεται. Όταν η Πολιτεία θα μπορέσει να δώσει την σωστή απάντηση στο ερώτημα «γιατί παραιτούνται οι σπουδαστές», τότε θα μπορεί και να κατανοήσει την απάντηση στο ερώτημα «γιατί προτιμούν τα Σώματα Ασφαλείας από τις ΕΔ»