Ένα τσίμπημα σκορπιού είναι επώδυνο, αλλά σπανίως απειλητικό για τη ζωή ενός ενήλικα ανθρώπου. Τα μικρά παιδιά και, μερικές φορές, οι πολύ ηλικιωμένοι, κινδυνεύουν περισσότερο από σοβαρές επιπλοκές. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μόνο περίπου 30 από τα εκτιμώμενα 1.500 είδη σκορπιών παράγουν δηλητήριο αρκετά τοξικό, ώστε να είναι θανατηφόρο.

Όμως, με εκατομμύρια κρούσματα με τσίμπημα σκορπιού που συμβαίνουν κάθε χρόνο, συχνά σε περιοχές με έλλειψη πρόσβασης στην ιατρική περίθαλψη, οι θάνατοι από είναι ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας σε μέρη όπως το Μεξικό, η Νότια Αμερική, η Βόρεια Αφρική, η Μέση Ανατολή και την Ινδία.

Οι υγιείς ενήλικες συνήθως δεν χρειάζονται θεραπεία μετά από τσίμπημα σκορπιού. Αλλά ο σκορπιός τσιμπήσει ένα παιδί, η ίδια ποσότητα δηλητηρίου μπορεί να έχει πιο σοβαρές συνέπειες, γι’ αυτό πρέπει να αναζητηθεί άμεση ιατρική φροντίδα.

Τσίμπημα σκορπιού: Συμπτώματα

Τα περισσότερα τσιμπήματα σκορπιού προκαλούν μόνο τοπικά συμπτώματα, όπως πόνο και θερμότητα στο σημείο του τσιμπήματος. Μερικές φορές αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι αρκετά έντονα, ακόμα κι αν δεν βλέπετε ερυθρότητα, ή πρήξιμο.

Τα συμπτώματα στο σημείο του τσιμπήματος μπορεί να περιλαμβάνουν:

Πόνο, που μπορεί να είναι έντονος

Μούδιασμα και μυρμήγκιασμα

Ελαφρύ οίδημα

Τα εκτεταμένα συμπτώματα που σχετίζονται με την μεγαλύτερη ποσότητα δηλητηρίου εμφανίζονται συνήθως σε παιδιά και μπορεί να περιλαμβάνουν:

Δυσκολία αναπνοής

Μυικοί σπασμοί

Ασυνήθιστες κινήσεις του κεφαλιού, του αυχένα και των ματιών

Έκκριση σάλιου

Εφίδρωση

Ναυτία και έμετος

Υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση)

Αυξημένος καρδιακός ρυθμός (ταχυκαρδία) ή ο ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός (αρρυθμία)

Όπως συμβαίνει και με άλλα έντομα, όπως οι μέλισσες και οι σφήκες, είναι πιθανό οι άνθρωποι που παλιότερα έπεσαν θύματα από τσίμπημα σκορπιού να έχουν αλλεργικές αντιδράσεις σε ένα μεταγενέστερο δεύτερο τσίμπημα. Αυτά τα μετέπειτα τσιμπήματα είναι μερικές φορές αρκετά σοβαρά για να προκαλέσουν μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση, που ονομάζεται αναφυλαξία. Τα συμπτώματα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι παρόμοια με εκείνα της αναφυλαξίας που προκαλούνται από τσιμπήματα μέλισσας και μπορεί να περιλαμβάνουν φουσκάλες/σπυράκια, δυσκολία στην αναπνοή, ναυτία και έμετο.

Τσίμπημα σκορπιού: Αντιμετώπιση

Τα περισσότερα τσιμπήματα σκορπιών δεν χρειάζονται ιατρική περίθαλψη. Αλλά εάν είναι σοβαρά, ίσως χρειαστεί να λάβετε φροντίδα σε νοσοκομείο. Μπορεί να σας χορηγηθούν ηρεμιστικά για τους μυϊκούς σπασμούς και ενδοφλέβια φάρμακα για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, της διέγερσης και του πόνου.

Η χρήση αντιδότου για το δηλητήριο του σκορπιού (ανάλογα με το είδος του) παραμένει δευτερεύουσα θεραπεία λόγω της μη-εγγυημένης αποτελεσματικότητας, των παρενεργειών, του κόστους και της πρόσβασης σε αυτό. Το αντίδοτο στο δηλητήριο του σκορπιού είναι πιο αποτελεσματικό εάν χορηγείται πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα, ως προφύλαξη.

Η θεραπεία σας θα εξαρτηθεί επίσης από το εάν ο γιατρός θα διαπιστώσει ότι τα συμπτώματά σας οφείλονται σε αλλεργική αντίδραση και όχι στις επιδράσεις του δηλητηρίου.

Τσίμπημα σκορπιού: Τι να κάνετε αν σας συμβεί

— Εάν ένας σκορπιός τσιμπήσει εσάς ή το παιδί σας, ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές. Οι υγιείς ενήλικες μπορεί να μην χρειάζονται περαιτέρω θεραπεία και αυτές οι συμβουλές μπορούν να σας βοηθήσουν να κρατήσετε τα παιδιά ασφαλή μέχρι να δουν έναν γιατρό:

— Καθαρίστε την πληγή με ήπιο σαπούνι και νερό.

— Εφαρμόστε μια δροσερή κομπρέσα στην πληγείσα περιοχή για 10 λεπτά. Αφαιρέστε τη για 10 λεπτά και, στη συνέχεια, εφαρμόστε την ξανά. Αυτό βοηθά στη μείωση του πόνου και στην επιβράδυνση της εξάπλωσης του δηλητηρίου. Αυτό είναι πιο αποτελεσματικό όταν γίνεται μέσα στις δύο πρώτες ώρες μετά από το τσίμπημα.

— Μην καταναλώνετε τρόφιμα ή υγρά, εάν αντιμετωπίζετε δυσκολία στην κατάποση.

— Πάρτε ένα απλό αναλγητικό για τον πόνο.

iatropedia.gr