Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάνει «πλάτες» στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για να μετατεθεί η απόφαση της ελάφρυνσης του χρέους και η κυβέρνηση, όπως έδειξε η απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι έτοιμη να σπάσει τα μούτρα της. Μόνο που εκείνοι οι οποίοι θα πληρώσουν του μάρμαρο είναι οι Έλληνες πολίτες από τα πισωγυρίσματα και την ανικανότητα του Μεγάρου Μαξίμου.
Η ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα πρέπει να θεωρείται χαμένη υπόθεση και ο επόμενος στόχος για την κυβέρνηση είναι η έξοδος στις αγορές. Ωστόσο, χωρίς απόφαση για τη βιωσιμότητα του χρέους δεν υπάρχει περίπτωση κανείς να δανειοδοτήσει την Ελλάδα όσο θα είναι σε μνημόνιο.
Προχθές λοιπόν οι δήθεν «εχθροί» ΔΝΤ και Βερολίνο βρήκαν κοινή συνισταμένη και αυτή είναι ότι θα αδειάσουν για ακόμη μία φορά την Ελλάδα. Από το «pentapostagma.gr» έχουμε αρκετές φορές επισημάνει πώς Σόιμπλε και Τόμσεν λειτουργούν από κοινού με τον έναν να κόβει και τον άλλο να ράβει. Αυτό το ρόλο τώρα ανέλαβε αντί του Τόμσεν η επικεφαλής του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.
Η κυρία Λαγκάρντ έδωσε χρόνο στην Γερμανία έτσι ώστε η απόφαση ελάφρυνσης του χρέους να ληφθεί το φθινόπωρο, μετά τις γερμανικές εκλογές. Αυτό, πέραν του προφανούς, ότι δηλαδή δεν θα υπάρξει στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου απόφαση για το χρέος, εγκυμονεί έναν πολύ σοβαρό κίνδυνο. Μεθοδεύεται η αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα και αυτό μπορεί να συμπέσει με την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
Αντιλαμβάνεται κανείς πώς η έξοδος στις αγορές δεν θα είναι καθ’ όλου καλή για την Ελλάδα, αφού θα στέκεται ως δαμόκλειος σπάθη η μη βιωσιμότητα του χρέους πάνω από την εθνική οικονομία. Σε περίπτωση που δεν αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα το Ταμείο, τότε είναι βέβαιο πώς το ΔΝΤ θα ζητήσει νέες μεταρρυθμίσεις, κάτι που μπορεί να σημαίνει και νέο μνημόνιο. Είναι αυτό που λένε, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Και ενώ οι δανειστές είναι σε πλήρη συνεννόηση για το άδειασμα της Ελλάδας η κυβέρνηση κινείται ολοταχώς προς τον… τοίχο. Προχθές συνεδρίασε η Πολιτική Γραμματεία και κατέληξε σε μια ανακοίνωση-ευθεία απειλή για μη εφαρμογή των ψηφισθέντων μέτρων που αφορούν στην περίοδο 2020-2022 αν το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει τελικά στο δανεισμό της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση χωρίς άλλες εναλλακτικές λύσεις, και με τη σύμφωνη γνώμη του συντονιστικού οργάνου του κόμματος, απειλεί εκ νέου να μην εφαρμόσει τα μέτρα τα οποία πρόσφατα ψηφίστηκαν στη Βουλή εάν δεν υπάρξει καθαρή απόφαση ή έστω κάποια δέσμευση όσον αφορά τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους και ως εκ τούτου συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Την ίδια ώρα η δεύτερη αξιολόγηση όχι μόνο τυπικά αλλά και ουσιαστικά παραμένει στον αέρα, καθώς υπάρχουν ακόμη αρκετές εκκρεμότητες να διευθετηθούν και ουδείς στο Μέγαρο Μαξίμου αισθάνεται απόλυτα βέβαιος ότι θα κλείσει.
Στην Πολιτική Γραμματεία συζητήθηκαν όλα τα πιθανά σενάρια, σχετικά με την πρόταση που θα δοθεί στον Ευκλείδη Τσακαλώτο με την οποία ο υπουργός Οικονομικών θα μεταβεί στο Eurogroup. Παρά τον τόνο αισιοδοξίας που εξέπεμψε η Κουμουνδούρου, αλλά και την επιμονή σε μία «σκληρή» θέση, περί «αποδοχής μόνο μίας συνολικής λύσης», υπήρξαν ενστάσεις και δεύτερες απόψεις, κάτι που δείχνει πώς στον ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζονται για τα χειρότερα.
Να προταθεί δηλαδή ξανά στην ελληνική πλευρά το σχέδιο που παρουσίασε στο Eurogroup της 22ας Μαΐου, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με ελάχιστες παραλλαγές ίσως, αλλά με την ίδια ουσία. Η αίσθηση αυτή, περί επιμονής των δανειστών στην πρόταση Σόιμπλε ενισχύθηκε μετά την χθεσινή παρέμβαση της Κριστίν Λαγκάρντ, που έδειξε ότι το ΔΝΤ είναι στην ίδια γραμμή με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας.
Η Πολιτική Γραμματεία επανέλαβε τη θέση ότι «μία διέξοδος καθαρής λύσης για το χρέος που θα το καθιστά βιώσιμο με βάση τις αναλύσεις των δανειστών, ανάμεσα τους και η ΕΚΤ, δεν θα αποτελεί νίκη ελληνική, αλλά νίκη ευρωπαϊκή». Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε αναφέρεται πώς η κυβέρνηση διεκδικεί «καθαρή λύση για το χρέος που θα αποκαθιστά το συντομότερο δυνατό την πρόσβαση της χώρας στις αγορές χρήματος».
Τέλος, στο ανώτατο κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ εκφράστηκε η άποψη και πιθανόν να αποτελέσει και την κύρια γραμμή στη διαπραγμάτευση, πως εάν δεν προκύψει μία θετική λύση στο Eurogroup της μεθεπόμενης Πέμπτης, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, τότε ο πρωθυπουργός να οδηγήσει το θέμα στη σύνοδο κορυφής της 22ας Ιουνίου, σε μία ύστατη και απέλπιδα προσπάθεια να δοθεί πολιτική λύση στο αδιέξοδο.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πώς η κυβέρνηση κινείται σε εντελώς διαφορετική γραμμή απ’ αυτή των δανειστών και όλα μοιάζουν πώς ζούμε το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποτυχίας.
