Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι που έχουν ελαφρώς αυξημένο σάκχαρο, μια πάθηση που ονομάζεται «προδιαβήτης», σπάνια αναπτύσσουν διαβήτη, σύμφωνα με μια νέα σουηδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Internal Medicine.
Οι ερευνητές από το Κέντρο Έρευνας για τη Γήρανση του Ινστιτούτου Karolinska στη Στοκχόλμη παρακολούθησαν 2.575 άνδρες και γυναίκες άνω των 60 ετών, οι οποίοι δεν έπασχαν από διαβήτη, για περίπου 12 χρόνια.
Στην αρχή της μελέτης 918 άνθρωποι από την ομάδα (36%) είχαν σάκχαρο αίματος υψηλότερο από το φυσιολογικό, παρέμεναν, ωστόσο, κάτω από το όριο για διάγνωση διαβήτη. Μόνο 119 άνθρωποι, το 13% όσων ξεκίνησαν χωρίς αυξημένα επίπεδα σακχάρου, ανέπτυξαν τελικά διαβήτη, ενώ 204 (22%) είχαν ρίξει τα επίπεδα σακχάρου αρκετά ώστε να μην θεωρούνται πλέον προδιαβητικοί.
«Η εξέλιξη μιας τέτοιας κατάστασης σε διαβήτη δεν είναι η μόνη προοπτική. Στην πραγματικότητα, η πιθανότητα κάποιου να παραμείνει προδιαβητικός ή ακόμα και να επανέλθει σε κανονικά επίπεδα σακχάρου είναι αρκετά μεγάλη (64%), ακόμα και χωρίς τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η διαχείριση του βάρους και της αρτηριακής πίεσης, μπορεί να βοηθήσουν στη διακοπή της εξέλιξης του προδιαβήτη», σχολιάζει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Ying Shang.
Πράγματι, οι συμμετέχοντες στη μελέτη που είχαν προδιαβήτη ήταν πιο πιθανό να επιστρέψουν στα υγιή επίπεδα σακχάρου αν έχαναν βάρος, δεν έπασχαν από κάποια καρδιαγγειακή πάθηση και είχαν χαμηλή αρτηριακή πίεση. Αντίθετα οι παχύσαρκοι ενήλικες με προδιαβήτη είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η μελέτη περιελάμβανε πολύ λίγους ανθρώπους με προδιαβήτη, για να μπορεί να εξάγει γενικά συμπεράσματα σχετικά με την εξέλιξη της πάθησης σε εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Επίσης, υπήρχε έλλειψη δεδομένων σχετικά με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής των συμμετεχόντων, όπως οι αλλαγές στις συνήθειες διατροφής και άσκησης, που μπορεί να δοκίμασαν για να αναστρέψουν τον προδιαβήτη.
Ακόμα κι έτσι, πάντως, τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι μια διάγνωση προδιαβήτη θα πρέπει να παρακινεί τους ασθενείς για να προχωρήσουν σε αλλαγές του τρόπου ζωής τους, με στόχο να καταφέρουν τελικά να αναστείλουν την εξέλιξη της κατάστασης αυτής σε διαβήτη.
