Του Μάνου Χατζηγιάννη
Σήμερα ξεκινάει το ραμαζάνι για φέτος….
Πριν από δύο μήνες σε προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο “Πώς να σταματήσει το ριζοσπαστικό Ισλάμ να σκορπάει τον τρόμο” και με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις σημειώναμε με βάση τις απόψεις νηφάλιων αναλυτών πως αυτό που χρειάζεται είναι μια μεταρρύθμιση εντός του Ισλάμ που θα συμβιβάσει την πίστη και τη λογική, την πνευματικότητα και τις αξίες του κοσμικού κράτους, την ελευθερία και την ισότητα.
Επιπλέον κάναμε λόγο πως οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι μαστίζονται από μια τρόπον τινά “αναρχία του Ισλάμ”, καθώς άλλοι μουσουλμάνοι δεν αναγνωρίζουν τη διαρθρωτική μορφή της μουσουλμανικής κρίσης, ενώ άλλοι δεν είναι σε θέση ή σε διάθεση να κάνουν την διάκριση μεταξύ της μουσουλμανικής θρησκείας και της ιδεολογίας του πολιτικού Ισλάμ.
Με αφορμή, λοιπόν, το νέο χτύπημα στο Μάντσεστερ, επανήλθε το ερώτημα : Υποθάλπτει το Ισλάμ την τρομοκρατία; Πρέπει να συνδυάζουμε όλους τους μουσουλμάνους με το ριζοσπαστικό Ισλάμ;
Απάντηση σε αυτό θα μπορούσε να δώσει ένα περσινό άρθρο στην Huffington Post με τίτλο «Η Πηγή του μουσουλμανικού εξτρεμισμού” το οποίο υπογράφει ο συγγραφέας Mike Ghouse και κατά βάση υποστηρίζει ότι όλες οι μορφές βίας και μισαλλοδοξίας που διαπράχθηκαν «στο όνομα του Ισλάμ προέρχονται από μία μόνο πηγή, τα δευτερεύοντα βιβλία”.
Σύμφωνα με την ανάλυση του το Κοράνι είναι το μόνο αυθεντικό βιβλίο και τίποτε δεν μπορεί να πάει στραβά όταν πορέυονται μόνο αυτό.
Μεταξύ των προαναφερθέντων»δευτερευουσών βιβλίων» ο GHouse προσδιορίζει το Χαντίθ, το οποίο περιέχει τα λόγια και τις πράξεις του προφήτη του Ισλάμ, Μωάμεθ. Με τον όρο χαντίθ αναφερόμαστε στην ισλαμική παράδοση που παραδίδει τα λόγια και τις πράξεις του προφήτη Μωάμεθ ή ακόμα την έγκρισή του για ό,τι ειπώθηκε ή τελέστηκε ενώπιόν του.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα «ως πρώτο βήμα προς τον καθορισμό των προβλημάτων μας, χρειαζόμαστε την αποκατάσταση του Hadith». Με αυτό εννοεί ότι κάθε χαντίθ που δεν είναι “συμβατό με τις δηλώσεις ότι ο Θεός είναι δίκαιος και ο Προφήτης είναι το έλεος στην ανθρωπότητα» πρέπει να περικοπούν!
«Αν μείνουμε εμείς προσηλωμένοι στο Κοράνι, τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά», καταλήγει GHouse.
Πως στηρίζεται αυτό το επιχείρημα;
Κατ ‘αρχάς, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η άποψη του Ghouse δεν αποτελεί κανοτομία. Ίσα ίσα που η θέση αυτή ανήκει σε μια μικρή αίρεση ρεφορμιστών Μουσουλμάνων που είναι γνωστή ως «Quranists» (μτφρ Κορανιστές)
Οι Κορανιστές πιστέυουν σε γενικές γραμμές πως «το Κοράνι είναι η μόνη αυθεντική πηγή της ισλαμικής πίστης και απορρίπτουν ως εκ τούτου, τη θρησκευτική αρχή και την αυθεντικότητα των χαντίθ, τις σούνες, ενώ απορρίπτουν και τις εφαρμογές του παραδοσιακού Νόμου της Σαρία, με τον ισχυρισμό ότι είναι ψευδείς ιδιότητες που αποδίδονται στον προφήτη του Ισλάμ, Μωάμεθ. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους Σουνίτες, τους Σιίτες και άλλα δόγματα, τα οποία θεωρούν τα χαντίθ απαραίτητα για την ισλαμική πίστη.
Ενώ ο Κορανισμός (Quranism) αντηχεί την Δυτική νοοτροπία, αποτελεί απλά την ισλαμική εκδοχή του Sola Scriptura του Προτεσταντισμού. Sola Scriptura (μτφρ μόνο από τη Γραφή) είναι ένα χριστιανικό θεολογικό δόγμα το οποίο θεωρεί ότι οι χριστιανικές Γραφές είναι ο μόνος αλάθητος κανόνας της πίστης και της πρακτικής.
Πολλοί μουσουλμάνοι λόγιοι, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων «μετριοπαθών», τακτικά καταγγέλλουν τους Κορανιστές ως αποστάτες από το Ισλάμ και επισημαίνουν ότι το Κοράνιο στο εδάφιο 33: 2 δινει εντολή στους μουσουλμάνους να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Μωάμεθ, και το παράδειγμά του-η Σούνα του-, που ακολουθούν το 90 % του παγκόσμιου μουσουλμανικού πληθυσμού, οι σουνίτες, προέρχεται από το Χαντίθ.
Αναλυτές του Κορανίου σημειώνουν ακόμη πως “ένα μεγάλο μέρος του Ισλάμ θα παραμείνει απλώς αφηρημένες έννοιες χωρίς τα Χαντίθ και οι πιστοί του δεν θα γνωρίζουν πώς να προσευχόνται ή να κάνουν προσκύνημα χωρίς τα Χαντίθ »
Το αντεπιχείρημα στον ισχυρισμό των Κορανιστών είναι πως ακόμα και αν ο κάθε μουσουλμάνος απορρίψει το Χαντίθ και άλλα «δευτερεύοντα βιβλία», αυτό δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι το Κοράνι είναι κορεσμένο με βίαιες και μισαλλοδοξες διδασκαλίες που χρειάζονται συμπλήρωση και ερμηνεία από δευτερογενή βιβλιογραφία.
Πάνω από εκατό στίχους καλούν για ασταμάτητο πόλεμο, ή τζιχάντ, σε μη-μουσουλμάνους, π.χ. στο εδάφιο 9:29. Το Κοράνι ορίζει επίσης δρακόντεια μέτρα, σταυρώσεις, μαστιγώματα, ακρωτηριασμούς, λιθοβολισμούς και αποκεφαλισμούς, ενώ απαιτεί και την απόλυτη υποταγή των γυναικών (π.χ. 4:34), με ιδιαίτερα καταστροφικά αποτελέσματα για τις μη-μουσουλμάνες γυναίκες.
Εν ολίγοις, η πρώτη προϋπόθεση της Κορανισμού ότι «Το Κοράνι είναι το μόνο αυθεντικό βιβλίο και δεν μπορεί κάτι να πάει στραβά με αυτό», που παραθέτει ο GHouse μπορεί μεν να διευκολύνει την καθημερινή ζωή του μουσουλμάνου, αλλά δεν φέρνει καμία παρηγοριά στον «άπιστο. «