Η Ρωσία και η πολιτική ελίτ που βρίσκεται στην Μόσχα χρησιμοποιεί ενεργά τους πολιτιστικούς και θρησκευτικούς δεσμούς της με τους Ορθόδοξους λαούς των Βαλκανίων, ενώ η επιρροή της ΕΕ στην περιοχή, αντίθετα, μειώνεται λόγω της διακοπής της προοπτικής της διεύρυνσης της ΕΕ.
Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ προσπαθούν με πολύ μεγάλο κόπο να κατανοήσουν ποια πλευρά να «υπερασπιστούν» πρώτα την Βαλτική ή τα Βαλκάνια, διότι και στις δύο περιοχές υπάρχει μεγάλη ρωσική επιρροή .
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ουάσιγκτον προσπαθεί να διαφυλάξει την επιρροή τις τόσο στις χώρες της Βαλτικής, όσο και στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και ειδικά στα Βαλκάνια.
Μετά τη δεκαετία του 1990 η οποία αμαυρώθηκε από τους πολέμους στα Βαλκάνια, υπήρξε μια σχετική ειρήνη και σταθεροποίηση χάρη στην υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και την υπόσχεση για είσοδο στην ΕΕ, η οποία τελικά βοήθησε έρθουν σε επαφή όλες οι πολίτες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όπως συνέβη με τη Γαλλία και την Γερμανία.
Τώρα όμως όλο το σκηνικό έχει ανατραπεί και η πρόκληση ακόμη και πολέμου με φόντο εθνικιστικές επιδιώξεις είναι και πάλι στο προσκήνιο.
Με φόντο την οικονομική κρίση, το κύμα προσφύγων, το BREXIT και την αύξηση του εθνικισμού στην Ευρώπη, η νέα διεύρυνση της ΕΕ δύσκολα θα μπορέσει να υλοποιηθεί ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι θετικός σε σχέση με τις ενδιαφερόμενες χώρες στο περιθώριο της Ευρώπης.
Το γεγονός αυτό δίνει την δυνατότητα στην Ρωσία να αντισταθεί στην εξάπλωση της επιρροής της ΕΕ και των ΗΠΑ και να μεταβάλει τις συμμαχίες εντός Ευρώπης.
Η Μόσχα χρησιμοποιεί τους πολιτιστικούς και θρησκευτικούς δεσμούς της με τα Ορθόδοξα έθνη ειδικά στα Βαλκάνια για να επιτύχει τον σκοπό της τονίζουν ειδικοί δυτικοί αναλυτές.
Σύμφωνα με τους ίδιους, ανεξάρτητα από ανακατατάξεις που συμβαίνουν στα Βαλκάνια, «το χέρι της Μόσχας» πάντα θα είναι κάπου εκεί γύρω.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η απόπειρα πραξικοπήματος του Οκτωβρίου στο Μαυροβούνιο, ήταν η πρώτη επίδειξη δύναμης της Μόσχας, η οποία στην πραγματικότητα το διοργάνωσε με την υποστήριξη των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών και των Σέρβων εθνικιστών, έχοντας σκοπό να αποτρέψει την χώρα αυτή να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Το σκηνικό με το σερβικό τρένο που είχε προορισμό στο Κοσσυφοπέδιο με την επιγραφή «Το Κόσοβο είναι Σερβία» στήθηκε από την Ρωσία.
Επιπλέον, η Ρωσία υποστηρίζει την εθνικιστική διάθεση του Προέδρου της σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας Μίλοραντ Ντόντικ, ο οποίος καλεί για απόσχιση από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη με στόχο να διαλυθεί η χώρα αυτή και να μην υλοποιηθεί η είσοδο της στην συμμαχία .
Προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα της η Ρωσία δεν θα επιτρέψει την παρουσία στρατού των ΗΠΑ και της ΕΕ, διεκδικώντας την συμπάθεια όλων των κατοίκων των Βαλκανίων.
Μετά από όλα αυτά, η προοπτική των Βαλκανίων στην πορεία τους προς την ΕΕ είναι θολή αν και η Ευρώπη διαθέτει μοχλούς επιρροής.
Ως πηγή των ενισχύσεων, επενδύσεων και εμπορικών σχέσεων, η ΕΕ υπερβαίνει σημαντικά τη Ρωσία. Ανεξάρτητα από πολιτιστικούς δεσμούς με τη Ρωσία, σχεδόν ολόκληρο το κύμα μετανάστευσης από τα Βαλκάνια μετακινείται στην Ευρώπη.
Ωστόσο στα Βαλκάνια υπάρχει μια μικρή υπόσχεση για επενδύσεις από την Ευρώπη, προκειμένου να διορθωθεί η κατάσταση. Η ΕΕ θα πρέπει να ασχοληθεί με αυτήν την περιοχή πολύ περισσότερο, σύμφωνα με Ευρωπαίους ειδικούς.
Είναι απαραίτητο να παρακολουθούν προσεκτικά τις εξελίξεις, την ρωσική προπαγάνδα, ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει συνεχώς να επισκέπτονται την περιοχή, προκειμένου να αποδείξουν ότι τα Βαλκάνια και τα προβλήματά τους λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, τονίζουν οι δυτικοί αμυντικοί και γεωπολιτικοί αναλυτές .
Αυτό ακριβώς εφαρμόζουν και στην Ελλάδα, την οποία «γεμίζουν» με άχρηστα δάνεια τα οποία καταλήγουν πάλι στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες έχοντας στόχο να αποτρέψουν την διείσδυση του ρωσικού παράγοντα.
Το πως ακριβώς εννοούν το «ενδιαφέρον τους» οι Ευρωπαίοι ειδικά εμείς οι Έλληνες το έχουμε βιώσει στο πετσί μας με τον χειρότερο τρόπο, και το άσχημο είναι ότι πολλοί ακόμη και σήμερα τους υποστηρίζουν.
Από τον Ι.Καποδίστρια και μετά αγωνίζονται οι «Φράγκοι» να επιτύχουν με « νύχια και με δόντια» την απομάκρυνση της Ελλάδος από την Ρωσία , χωρίς επιτυχία όμως διότι η σχέση των Ελλήνων με τους Ρώσους πέρνα μέσα από την ορθοδοξία, την οποία οι ίδιοι οι δυτικοί δεν θα μπορέσουν ποτέ να την κατανοήσουν γι’ αυτό και την πολεμούν, ανεπιτυχώς πάντοτε.