Η σκλήρυνση κατά πλάκας, συμβαίνει όταν φθείρεται σταδιακά η μυελίνη, η λιπαρή εξωτερική επίστρωση των νευρικών ινών που επιτρέπει τη μεταφορά σημάτων από και προς τον εγκέφαλο.
Αν και οι βαθύτερες αιτίες της σκλήρυνσης κατά πλάκας παραμένουν ασαφείς, η νόσος θεωρείται αποτέλεσμα της επίθεσης του ανοσοποιητικού συστήματος στη μυελίνη, με αποτέλεσμα τη σταδιακή καταστροφή της.
Όταν η καταστροφή της μυελίνης είναι πια προχωρημένη, διακόπτεται η ομαλή μεταφορά σημάτων που ρυθμίζουν τις πέντε αισθήσεις, καθώς και την κίνηση.
Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το ακριβές σημείο και τη σοβαρότητα των βλαβών που έχει υποστεί η μυελίνη. Μερικά από τα τυπικά συμπτώματα της νόσου είναι τα εξής: προβλήματα όρασης, απώλεια κινητικού συντονισμού και ισορροπίας, δυσκολίες στην ομιλία, μούδιασμα, τρέμουλο, δυσκολία συγκέντρωσης, αποδυνάμωση της μνήμης, κόπωση και παράλυση.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ωστόσο η διάγνωση είναι συχνότερη στις ηλικίες 20-50 ετών. Επίσης, η αυτοάνοση νόσος είναι τρεις φορές συχνότερη στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άντρες.
Στους βασικούς περιβαλλοντικούς κινδύνους που συνδέονται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας, συγκαταλέγονται το κάπνισμα και τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D στον οργανισμό.
Τι ισχύει όμως για τη διατροφή;
Ερευνητές που εξέτασαν την επίδραση της διατροφής στην απομυελίνωση του κεντρικού νευρικού συστήματος, η οποία αποτελεί συχνά το πρώτο στάδιο της σκλήρυνσης, σύγκριναν μια διατροφή δυτικού τύπου πλούσια σε γαλακτοκομικά με πολλά λιπαρά και κόκκινο κρέας με μια υγιεινή διατροφή.
Οι αναλύσεις των ερευνητών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση υγιεινών τροφών συνδέεται με μικρότερο κίνδυνο απομυελίνωσης.
Συγκεκριμένα, συγκριτικά με τους συμμετέχοντες που κατανάλωναν τις μικρότερες ποσότητες υγιεινών τροφών, όσοι κατανάλωναν τις μεγαλύτερες είχαν περίπου 50% λιγότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με απομυελίνωση.
Οι τροφές αυτές είναι οι εξής:
Ψάρια
Αυγά
Κοτόπουλο
Όσπρια
Λαχανικά
