Νέα υπόθεση Κωσταλέξι σε χωριό του Πηλίου. Άντρας ζούσε φυλακισμένος από τον ίδιο τον αδερφό του, επί 12 σχεδόν χρόνια σε αποθήκη μόλις 5 τ.μ. Ο αδερφός του ήταν εκείνος που εισέπραττε τη σύνταξή του και δεν του παρείχε καν τα απαραίτητα για τη διαβίωσή του. Το δράμα του 60χρονου αποκαλύφθηκε τον Απρίλιο του 2013, μετά από καταγγελίες γειτόνων που τον άκουγαν τα βράδια να φωνάζει. Όταν άνοιξε για πρώτη φορά η πόρτα από το μικρό αποθηκάκι, η κοινωνική λειτουργός αντίκρισε έναν άνθρωπο σκελετωμένο με γενειάδα, το μάκρος της οποίας έφθανε μέχρι τον αφαλό, που με δυσκολία στεκόταν στα πόδια του!
Η υπόθεση βγήκε στην επιφάνεια μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθόταν ο αδερφός του 60χρονου, σε βάρος του οποίου ασκήθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη από την Εισαγγελία Βόλου για έκθεση σε κίνδυνο του αδερφού του και απείθεια. Το δικαστήριο αναβλήθηκε για τον Ιανουάριο του 2018, ύστερα από αίτημα του συνηγόρου του κατηγορούμενου.
Το δράμα όμως που έζησε πριν από τέσσερα χρόνια ο 60χρονος, ήρθε να ξυπνήσει τραγικές μνήμες στο χωριό, που είχε γίνει μάρτυρας του βασανιστικού βίου του άτυχου άντρα, ο οποίος φαίνεται να μην άντεξε τα μαρτύρια και άφησε την τελευταία του πνοή στα τέλη του 2013. Κάτοικος της περιοχής είναι και μάρτυρας στη δικαστική υπόθεση. Το νέο «Κωσταλέξι» αποκαλύφθηκε μετά από καταγγελίες γειτόνων τον Απρίλιο του 2013 στην εκεί δημοτική κοινωνική υπηρεσία. Κατήγγειλαν ότι είχαν μήνες να δουν τον άτυχο άντρα, τον οποίο άκουγαν τα βράδια, πίσω από την κλειδωμένη πόρτα μικρής αποθήκης να βογκάει και να φωνάζει.
Η καταγγελία ενεργοποίησε την κοινωνική υπηρεσία. Στις 11 Απριλίου 2013, κοινωνική λειτουργός αντίκριζε για πρώτη φορά τον 60χρονο. Πήγε στο αποθηκάκι που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο μονοκατοικίας μαζί με γείτονα. Η πόρτα άνοιγε με συνθηματικό που χρησιμοποιούσαν ο 60χρονος και γείτονες του: ο γείτονας πετούσε μια πέτρα στην πόρτα, στη συνέχεια τον φώναζε κι αυτός άνοιγε. Όταν η πόρτα άνοιξε, όπως αναφέρεται στην έκθεση της κοινωνικής λειτουργού που στάλθηκε στην Εισαγγελία Βόλου, η λειτουργός αντίκρισε έναν άνδρα σκελετωμένο με γενειάδα, το μάκρος της οποίας έφθανε μέχρι τον αφαλό, που με δυσκολία στεκόταν στα πόδια του. Στην αρχή ο 60χρονος δεν ήθελε βοήθεια γιατί φοβόταν.
Η κοινωνική λειτουργός όμως κέρδισε την εμπιστοσύνη του. Άρχισε να της μιλάει και να της εξιστορεί το δράμα του. Ο ίδιος ήταν μορφωμένος, εργαζόταν ως υψηλόβαθμο στέλεχος σε εταιρεία, απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε με αναπηρική σύνταξη ύψους σχεδόν 2.500 ευρώ. Εργαζόταν στην Αθήνα, κι όταν συνταξιοδοτήθηκε μετακόμισε στο σπίτι που διατηρούσαν οι γονείς του στο συγκεκριμένο τουριστικό χωριό του Πηλίου. Το σπίτι ήταν γραμμένο μισό στον ίδιο και μισό στον αδερφό του, ο οποίος μάλιστα δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά στον ίδιο χωριό.
Από τη στιγμή της μετακόμισης φαίνεται να ξεκίνησαν τα βάσανά του. Ο αδερφός του και η νύφη του, του φέρονταν βίαια. Με τη βία έκανε πληρεξούσιο στον αδερφό του για να εισπράττει εκείνος τη σύνταξή του, με τη βία -όπως ανέφερε- πήγε μέχρι τον συμβολαιογράφο και έγραψε την κυριότητα του σπιτιού 100% στον αδερφό του. Μετά από αυτό, ο αδερφός, τον υποχρέωσε να μένει σε μια μικρή αποθήκη στον προαύλιο χώρο της μονοκατοικίας. Δεν είχε καν ηλεκτρικό. Στην κύρια οικεία δεν του επέτρεπε να μπει. Η πόρτα ήταν μονίμως κλειδωμένη.
Ο αδερφός κλείδωνε όταν έφευγε για να πάει στη δουλειά του τον 60χρονο. Όσες φορές η πόρτα έμενε ανοιχτή και ο 60χρονος είχε επαφή με τον έξω κόσμο, έβγαινε στο δρόμο και ζητιάνευε κανένα τσιγάρο. Σύμφωνα με τον ίδιο, το μαρτύριό του κρατούσε τότε, σχεδόν 12 χρόνια. Γείτονες περιέγραψαν τραγικές καταστάσεις στην κοινωνική λειτουργό. Της ανέφεραν ακόμη κι ότι είδαν τον άτυχο άντρα να τρώει φαγητό από το πιάτο του σκύλου. Υποσιτιζόταν και υπέφερε.
Η κοινωνική λειτουργός ήρθε σε επαφή με τον αδερφό. Του είπε ότι ο 60χρονος θα πρέπει άμεσα να μεταβεί στο νοσοκομείο και να κάνει τις απαιτούμενες εξετάσεις. Εκείνος της επιτέθηκε και της είπε να μην ανακατεύεται στα οικογενειακά του. Η κοινωνική λειτουργός του διεμήνυσε ότι αν δεν το έκανε μόνος του θα το έκανε με τη συνδρομή των αρχών. Ο αδερφός αναγκάστηκε να πάει τον 60χρονο στο νοσοκομείο. Νοσηλεύτηκε για 23 ημέρες, από τις 16 Απριλίου έως τις 9 Μαΐου, τόσο στην παθολογική όσο και στην ψυχιατρική κλινική. Όταν πρωτοεξετάστηκε βρέθηκε τιμή σακχάρου στο αίμα 330 και 17 αρτηριακή πίεση. Το μόνο που ζήτησε ήταν φαγητό.
Κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο, ο 60χρονος άρχισε να συνέρχεται και να πηγαίνει καλύτερα στην υγεία του. Μιλώντας με τις κοινωνικές λειτουργούς, ζητούσε βοήθεια. «Δεν θέλω να πεθάνω. Βοηθήστε με να πάω σε ένα δικηγόρο να παίρνω τη σύνταξή μου, να νοικιάσω ένα σπίτι στο Βόλο και να μένω μόνος μου», έλεγε. Όταν πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο, εξαφανίστηκε. Φαίνεται ότι είχε πάει να τον πάρει ο αδερφός του και επέστρεψε στη φυλακή του, στη μικρή αποθήκη έξω από το σπίτι των γονέων του. Μία ημέρα αργότερα, όταν κοινωνική λειτουργός και νοσοκόμα επιχείρησαν να τον επισκεφθούν, εκείνος αρνήθηκε να έχει επαφή μαζί τους.
Στις 15 Μαΐου 2013, η κοινωνική λειτουργός συντάσσει την πρώτη της έκθεση στην Εισαγγελία Βόλου, περιγράφοντας την κατάσταση στην οποία εντόπισε τον άτυχο άντρα, τις ενέργειες στις οποίες προέβη αλλά και το γεγονός ότι με την επιστροφή του στη φυλακή του, αρνήθηκε να επικοινωνήσει με την ίδια. Στις 21 Μαΐου η Εισαγγελία ζητά έκθεση κοινωνικής έρευνας, αν άλλαξαν οι συνθήκες. Στις 11 Ιουνίου, η κοινωνική λειτουργός απαντά ότι ο αδερφός του 60χρονου απαγορεύει κάθε επικοινωνία μαζί του. Στις 5 Σεπτεμβρίου, η Εισαγγελία διατάσσει επείγουσα έρευνα με τη συνοδεία αστυνομίας.
Η αυτοψία γίνεται στις 12 Σεπτεμβρίου. Παρόντες ήταν ένας αστυνομικός και μία νοσηλεύτρια. Στη θέα των αρχών η σύζυγος του αδερφού του 60χρονου, επικαλέστηκε ότι ο κουνιάδος της δεν είναι στο σπίτι, ότι νοσηλεύεται στο νοσοκομείο. Όμως όταν άνοιξε η πόρτα της αποθήκης, διαπιστώθηκε ότι ο 60χρονος εξακολουθούσε να βρίσκεται φυλακισμένος. Η νοσηλεύτρια που εξέτασε τον 60χρονο, βρήκε και πάλι υψηλή αρτηριακή πίεση (στο 18) και υψηλό σάκχαρο (370). Ο αδερφός αμφισβητούσε τις μετρήσεις και ζητούσε από τη νοσοκόμα να εξετάσει εκ νέου τον 60χρονο μπροστά του.
Όταν η κοινωνική λειτουργός του ζήτησε να δει το βιβλιάριο του αδερφού του, προκειμένου να διαπιστώσει ότι παίρνει τα φάρμακά του, εκείνος υποστήριξε ότι το έχει στο μαγαζί. Συνοδεία αστυνομίας πήγε μέχρι το μαγαζί, βρήκε το βιβλιάριο και το προσκόμισε στην κοινωνική λειτουργό. Οι σελίδες ήταν λευκές. Στον 60χρονο δεν συνταγογραφήθηκε κανένα φάρμακο. Στη νέα της έκθεση στον εισαγγελέα μετά την αυτοψία, η κοινωνική λειτουργός ήταν συγκλονιστική: «αργοπεθαίνει μέρα με τη μέρα», ανέφερε.
Από την εισαγγελία ασκήθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος για έκθεση σε κίνδυνο και απείθεια σε βάρος του αδερφού του 60χρονου: «με πρόθεση άφησε αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του. Τον εγκατέστησε σε πολύ μικρό δωμάτιο 5τ.μ. αδιαφορώντας για τη σωστή διαβίωσή του παρόλο που γνώριζε ότι ήταν ενδεχόμενο να προκληθεί κίνδυνος για την υγεία του. Του στερούσε φάρμακα ζωτικής σημασίας και ασκούσε σε βάρος του βία», αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κατηγορητήριο.
Μικρό χρονικό διάστημα αργότερα, και πριν προλάβει κανείς να ενεργήσει για τα περαιτέρω, έγινε γνωστό ότι ο 60χρονος είχε πεθάνει. Η κηδεία του θα γινόταν στην Αθήνα. Σήμερα, ο αδερφός του 60χρονου δεν βρίσκεται στο χωριό. Οι κάτοικοι δεν γνωρίζουν για την τύχη του…
