Η 22α Ιουνίου 2018 θα μείνει στην Ιστορία ως η ημέρα που έκλεισε ένας οκτάχρονος κύκλος βασανιστηρίων για τους πολίτες αυτής της χώρας. Έπειτα από τρία σκληρά Μνημόνια και χιλιάδες σελίδες αιματηρών μέτρων, η Ελλάδα βρίσκεται λίγο πριν από την έξοδο ενός εφιαλτικού τούνελ, καλούμενη να πατήσει ξανά στα πόδια της και να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις.
Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, σε καμία περίπτωση πως τα πράγματα είναι εύκολα. Αυτό αποδείχθηκε, άλλωστε, από τη μαραθώνια και ιδιαίτερα θυελλώδη συνεδρίαση του Eurogroup, που έληξε στη 01:00 τα ξημερώματα της Παρασκευής, με μια συμφωνία - «πακέτο» για την Ελλάδα και τη Γερμανία να επιμένει στην ίδια πάντοτε σκληρή γραμμή απέναντι στη χώρα μας.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης αποφάσισαν τη θέσπιση ενός «μαξιλαριού» ρευστότητας ύψους 24,1 δισ. ευρώ, τη δεκαετή επιμήκυνση των πληρωμών σε ό,τι αφορά τα δάνεια του EFSF αλλά και την επιβολή αυστηρής εποπτείας αμέσως μετά την ολοκλήρωση του τρίτου Μνημονίου στις 20 Αυγούστου 2018.
Επί της ουσίας, η Ελλάδα εξασφάλισε μια 10ετή επιμήκυνση και μια ισόχρονη περίοδο χάριτος καθώς και εκταμίευση δόσης που φτάνει τα 15 δισ. ευρώ. Από τη δόση των 15 δισ. ευρώ, τα 3,3 δισ. ευρώ μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή μέρους δανείων του ΔΝΤ.
Κατά τα λοιπά, οι Ευρωπαίοι δεν ενεργοποίησαν το «γαλλικό κλειδί» (σ.σ. την πρόταση Μακρόν για ρήτρα ανάπτυξης), αλλά περιορίστηκαν σε δήλωση - δέσμευση παρακολούθησης της βιωσιμότητας του χρέους και παρέμβασης αν χρειαστεί. Με τα εμπροσθοβαρή μέτρα, πάντως εξασφαλίζεται ότι οι πληρωμές των δανείων του EFSF (κοντά στα 100 δισ. ευρώ) θα ξεκινήσουν από το 2033.
