Ουριδίνη – δομικό στοιχείο του RNA
Στην αντίληψή μας έπεσε ένα άρθρο στο Γερμανικό περιοδικό Spektrum με τίτλο “Γιατί η Curevac είναι διαφορετική”. Να τονίσουμε εδώ για όσους δεν γνωρίζουν οτι η Curevac είναι μία Γερμανική-και πάλι- φαρμακευτική εταιρεία, που συνεργάζεται με ένα Γερμανικό πανεπιστήμιο ωστε να βγάλουν στην αγορά, το “καλύτερο εμβόλιο” κατά της Covid-19. Γρήγορα στο άρθρο μπαίνει η κουβέντα για τη σύνθεση του RNA. Αυτή αποτελείται από τα δομικά στοιχεία γουανοσίνη, κυτιδίνη, αδενοσίνη και ουριδίνη. Αυτά ακριβώς τα δομικά στοιχεία χρησιμοποιεί η Curevac στο εμβόλιό που θέλει να παράξει. Η BioNTech-Pfizer βασίζεται επίσης σε αυτό το φυσικό “μείγμα” δομικών υλικών για διάφορα αντικαρκινικά φάρμακα με βάση το mRNA.
Ιδίως, μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί μόνο μη τροποποιημένο “mRNA ουριδίνης”:
Εδώ να σημειώσουμε οτι στην αντίστοιχη οικονομική έκθεση του 3ου τετραμήνου του 2020, η λέξη “Ουριδίνη” απλά εξαφανίστηκε…
Το άρθρο του Spektrum αναφέρει ότι στη φύση συμβαίνουν περίπου 100 τροποποιήσεις των δομικών στοιχείων του RNA – η πιο συνηθισμένη είναι η αντικατάσταση της ουριδίνης με ψευδοουριδίνη. Ωστόσο, το φυσικό RNA των θηλαστικών περιέχει σχεδόν αποκλειστικά ουριδίνη – και σε πολύ ελάχιστο ποσοστό, ψευδοουριδίνη.
Ψευδοουριδίνη: δομικό στοιχείο στο εμβόλιο της BioNTech-Pfizer και της Moderna
Η ψευδοουριδίνη είναι ισομερές της ουριδίνης, δηλαδή έχει τον ίδιο χημικό τύπο και μοριακή μάζα με την ουριδίνη, αλλά ελαφρώς διαφορετική διάταξη των μορίων.
Στην περίπτωση των εμβολίων mRNA της BioNTech-Pfizer και της Moderna, για τη δημιουργία των εμβολίων mRNA χρησιμοποιείται μόνο ψευδοουριδίνη.
Αρχικά, το όλο θέμα ακούγεται μη θεαματικό και, ως μη ειδικός, αναρωτιέται κανείς αν η ανταλλαγή ουριδίνης με ψευδοουριδίνη είναι τόσο σημαντική και τι κρύβεται πίσω από αυτήν, αφού το φυσικό RNA των θηλαστικών έχει σχεδόν αποκλειστικά ουριδίνη;
Αυτό το άρθρο στο Spektrum περιγράφει επίσης αυτό: Ο στόχος των εμβολίων mRNA είναι να μετατραπούν σε “πρωτεΐνη αιχμής” στο σώμα, η οποία στη συνέχεια διεγείρει τον οργανισμό να παράγει αντισώματα έναντι αυτής της πρωτεΐνης. Το πρόβλημα τώρα είναι ότι ακόμη και το απλό mRNA προκαλεί ανοσολογική αντίδραση στον οργανισμό και πυροδοτεί έναν αμυντικό μηχανισμό, επειδή ο οργανισμός σκέφτεται ότι πρόκειται για ιογενή λοίμωξη όταν βλέπει το RNA και το καταπολεμά.
Αυτή η “μάχη” συνοδεύεται από ισχυρή ανοσολογική αντίδραση και στην περίπτωση του εμβολιασμού με mRNA αυτό σημαίνει: βίαιη αντίδραση εμβολιασμού, όπως πόνος στο σημείο της ένεσης, πυρετός και αίσθημα ασθένειας. Επιπλέον, ο σχηματισμός της πρωτεΐνης spike περιορίζεται – έτσι ο εμβολιασμός δεν είναι τόσο αποτελεσματικός.
Ωστόσο, εάν η ουριδίνη στο mRNA αντικατασταθεί από ψευδοουριδίνη, είναι γνωστό από το 2005 ότι η ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού εξασθενεί σημαντικά – ο οργανισμός δεν καταπολεμά πλέον σχεδόν καθόλου το RNA. Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο η BioNTech-Pfizer και η Moderna χρησιμοποιούν τώρα για πρώτη φορά ψευδοουριδίνη στα εμβόλιά τους: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εμβολιασμό μεγαλύτερης ποσότητας mRNA χωρίς την υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.
Πώς επιδρά η ψευδοουριδίνη στο σώμα;
Αν ψάξει κανείς στη βιβλιογραφία για την ψευδοουριδίνη και την επίδρασή της στον οργανισμό, ένα πράγμα γίνεται γρήγορα σαφές, ότι δηλαδή η επίδραση αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητη και ότι η τρέχουσα έρευνα ασχολείται με αυτό το θέμα.
Στις 07.02.2020, στο περιοδικό “RNAbiology” εμφανίστηκε μια μελέτη που έχει ήδη αξιολογηθεί με τίτλο “RNA modifications and cancer” (Τροποποιήσεις RNA και καρκίνος). Εξηγεί ότι ένα υψηλό επίπεδο ψευδοουριδίνης, το οποίο συχνά συμβολίζεται με το ελληνικό γράμμα Ψ, αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της λευχαιμίας (καρκίνος του αίματος), του καρκίνου των λεμφαδένων και του καρκίνου των οστών:
Σε μια άλλη επιστημονική εργασία του 2017 με τίτλο “RNA Pseudouridylation in Physiology and Medicine: For Better and for Worse” διαβάζουμε:
Το Ψ, όπως και άλλοι τροποποιημένοι νουκλεοζίτες, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί και απεκκρίνεται στα ούρα- τα επίπεδα του Ψ […] είναι πολύ συχνά αυξημένα σε καρκινοπαθείς.
Και επίσης σε μια εργασία του 2019 με τίτλο “RNA Modifications in Cancer: Functions, Mechanisms, and Therapeutic Implications” που δημοσιεύθηκε στην Annual Review of Cancer Biology,
Σε εκτρεφόμενα ποντίκια με υψηλή συχνότητα αυθόρμητου λεμφώματος (ποντίκια AKR), το Ψ στον ορό είναι σημαντικά αυξημένο κατά την περίοδο πριν από την ανάπτυξη λεμφώματος (Russo et al. 1984). Αυξημένο Ψ μπορεί επίσης να ανιχνευθεί στο πλάσμα αίματος ανθρώπινων ασθενών με χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, πολλαπλό μυέλωμα, αδενοκαρκινώματα του παχέος εντέρου και προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα (Motyl et al. 1993). Με αυτά τα ευρήματα, η αξιολόγηση του Ψ στα βιολογικά υγρά έχει προταθεί ως πιθανός δείκτης όγκου, αλλά δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί στη διαγνωστική ρουτίνας.
Σύνοψη
Η ψευδοουριδίνη αποτελεί το αντικείμενο της τρέχουσας έρευνας για τον καρκίνο και έχει αποδειχθεί ότι βρίσκεται στα ούρα ατόμων με λευχαιμία, λέμφωμα και καρκίνο των οστών – υπάρχει μάλιστα συζήτηση για τη συμπερίληψή της στη διάγνωση ρουτίνας για την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου.
Αυτό το λεγόμενο “χημικά τροποποιημένο mRNA” χορηγείται επί του παρόντος σε εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι ένα από τα πρώτα φαρμακευτικά προϊόντα που χρησιμοποιούν ψευδοουριδίνη. Τίποτα δεν είναι γνωστό για τις μακροπρόθεσμες παρενέργειες.
Θα ήμασταν πολύ ευτυχείς να λάβουμε περαιτέρω πληροφορίες και γνώμες από άτομα με πείρα στο θέμα αυτό. Απλά επικοινωνήστε μαζί μας.
