Μια νέα μελέτη που επιχειρεί να εκτιμήσει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του “εμβολιασμού” με το σκεύασμα της BioNTech-Pfizer κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Προφανώς, μια ολοκληρωμένη κατανόηση της επίδρασης του εμβολιασμού με mRNA στο σώμα μας απέχει ακόμα χρονικά – και όμως, τώρα συνειδητοποιούμε ότι ακόμη και οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις μπορούν να ενισχυθούν από τον “εμβολιασμό”.

Η συγκεκριμένη μελέτη δημοσιεύθηκε στις 6 Μαίου του 2021 και βρίσκεται επί του παρόντος σε διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους, αλλά μπορεί ήδη να προβληθεί στο medRxiv ως προτυπωμένο κείμενο. Ο τίτλος της μελέτης είναι: The BNT162b2 mRNA vaccine against SARS-CoV-2 reprograms both adaptive and innate immune responses

….θα μπορούσε να συμβάλει σε μια πιο ισορροπημένη φλεγμονώδη απόκριση κατά τη μόλυνση με COVID-19, ή θα μπορούσε να συμβάλει σε μια μειωμένη έμφυτη ανοσολογική απόκριση στον ιό.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από 23 ερευνητές σε ιδρύματα της Ολλανδίας και της Γερμανίας. Οι ερευνητές διεξήγαγαν έρευνα σε 16 εργαζόμενους (ηλικίας 26 έως 59 ετών) από τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στο Nijmegen (Ολλανδία).

Χρησιμοποιώντας διάφορες δοκιμασίες πριν και μετά τον εμβολιασμό, η μελέτη στοχεύει να διαπιστώσει την επίδραση του “εμβολίου” της BioNTech-Pfizer mRNA BNT162b2, τόσο στην έμφυτη όσο και στην προσαρμοστική (χυμική και κυτταρική) ανοσολογική απόκριση. Το γιατί αυτή η πτυχή έχει μεγάλη πρακτική σημασία εξηγείται στη μελέτη:

Ένας ανεξερεύνητος τομέας αποτελεί επίσης το κατά πόσον ο εμβολιασμός με BNT162b2 οδηγεί σε μακροπρόθεσμες επιδράσεις στις αποκρίσεις του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος: Αυτό θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντικό στον COVID-19, όπου η διαταραγμένη φλεγμονή παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη σοβαρότητα της νόσου (Tahaghoghi-Hajghorbani et al., 2020).
Η μακροχρόνια μεταβολή των εγγενών ανοσολογικών αποκρίσεων αποτελεί τομέα αυξημένου ενδιαφέροντος τα τελευταία χρόνια: Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι μακροχρόνιες έμφυτες ανοσολογικές αποκρίσεις μπορούν είτε να αυξηθούν (εκπαιδευμένη ανοσία) είτε να μειωθούν (ανοχή του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος) μετά από ορισμένα εμβόλια ή λοιμώξεις.(Netea et al., 2020)

Η μελέτη ξεκινά δηλώνοντας:

Λίγα είναι γνωστά για τις ευρείες επιδράσεις της νέας κατηγορίας εμβολίων mRNA, ιδίως για το κατά πόσον έχουν συνδυασμένες επιδράσεις στην έμφυτη και προσαρμοστική ανοσολογική απόκριση. Επιβεβαιώσαμε ότι ο εμβολιασμός υγιών ατόμων με BNT162b2 παρήγαγε αποτελεσματική χυμική και κυτταρική ανοσία έναντι πολλαπλών παραλλαγών του SARS-CoV-2. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι το εμβόλιο BNT162b2 μεταβάλλει επίσης την παραγωγή φλεγμονωδών κυτταροκινών από τα κύτταρα του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος μετά από διέγερση τόσο με ειδικά (SARS-CoV-2) όσο και με μη ειδικά (ιογενή, μυκητιασικά και βακτηριακά) ερεθίσματα. Η απόκριση των κυττάρων του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος στους συνδέτες TLR4 και TLR7/8 ήταν χαμηλότερη μετά τον εμβολιασμό με BNT162b2, ενώ οι επαγόμενες από μύκητες κυτταροκινικές αποκρίσεις ήταν ισχυρότερες. Συμπερασματικά, το εμβόλιο BNT162b2 mRNA προκαλεί έναν πολύπλοκο λειτουργικό επαναπρογραμματισμό των εγγενών ανοσολογικών αποκρίσεων, ο οποίος θα πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την ανάπτυξη και εφαρμογή αυτής της νέας κατηγορίας εμβολίων.

Αυτό που μπορούμε σίγουρα να καταλάβουμε, είναι ότι ο τρόπος λειτουργίας των εμβολίων mRNA δεν είναι σε καμία περίπτωση ούτε καν κοντά στην πλήρη κατανόηση και έρευνα. Προφανώς, ο εμβολιασμός δημιουργεί ανοσία σε ορισμένα στελέχη του κορονοϊού, ωστόσο η τιμή είναι μάλλον πολύ υψηλή, καθώς το εμβόλιο μεταβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Μετά από αυτή την αλλαγή, το σώμα αντιδρά με διαφορετικό τρόπο – όχι μόνο στους κορονοϊούς, αλλά και σε άλλες λοιμώξεις με μύκητες ή βακτήρια. Και οι συνέπειες αυτού του “επαναπρογραμματισμού” μπορεί να μην είναι πραγματικά εμφανείς για τα επόμενα χρόνια.

Στο τελικό συμπέρασμα του άρθρου, διαβάζουμε:

Συνοπτικά, τα δεδομένα μας δείχνουν ότι το εμβόλιο BNT162b2 προκαλεί επιδράσεις τόσο στον προσαρμοστικό όσο και στον έμφυτο κλάδο της ανοσίας και ότι οι επιδράσεις αυτές είναι διαφορετικές για διαφορετικά στελέχη SARS-CoV-2.
Είναι ενδιαφέρον ότι το εμβόλιο BNT162b2 προκαλεί επίσης επαναπρογραμματισμό των εγγενών ανοσολογικών αποκρίσεων, γεγονός που πρέπει να ληφθεί υπόψη: Σε συνδυασμό με ισχυρές προσαρμοστικές ανοσολογικές αποκρίσεις, αυτό θα μπορούσε να συμβάλει σε μια πιο ισορροπημένη φλεγμονώδη απόκριση κατά τη διάρκεια της μόλυνσης με COVID-19, ή θα μπορούσε να συμβάλει σε μια μειωμένη έμφυτη ανοσολογική απόκριση στον ιό.

Αυτό μας φαίνεται επίσης ανησυχητικό. Έτσι, το εμβόλιο μπορεί να “συμβάλλει σε μια πιο ισορροπημένη φλεγμονώδη αντίδραση κατά τη διάρκεια της λοίμωξης από τον COVID-19” ή μπορεί ακόμη και να προκαλέσει την αντίδραση του οργανισμού σε ορισμένα στελέχη του κορονοϊού με μειωμένη ανοσολογική αντίδραση. Κατά τη γνώμη μας, αυτό είναι κάτι παραπάνω από ανησυχητικό και μπορεί να εξηγήσει ορισμένα από τα πολυάριθμα κρούσματα και τους θανάτους μόνο στην Ελλάδα μετά τον εμβολιασμό.

Εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί τα δημόσια και ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης προωθούν τακτικά τα νέα εμβόλια mRNA ως “ασφαλή” και “καλά δοκιμασμένα”.
Προφανώς απέχει κανείς ακόμη πολύ από την ακριβή κατανόηση της επίδρασης του “εμβολίου” στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα – πώς θα μπορέσει κανείς τότε να αποκλείσει σοβαρά τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις;