Στην επιστολή του, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) αναφέρει ότι η πρόβλεψη της δυνατότητας σύναψης σύμβασης για να γίνει κανείς «προσωπικός γιατρός», για τους γιατρούς που δεν είναι ήδη συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και αποτελούσε αίτημα του ΙΣΑ από την αρχική θέσπιση του θεσμού του προσωπικού γιατρού.
Ωστόσο επισημαίνει υπάρχουν και ζητήματα που χρειάζονται βελτίωση. Σημειώνει ότι αρχικά (Νόμος 4931/2022)μ υπήρχε πρόβλεψη ότι: Ως προσωπικοί ιατροί ορίζονται ιατροί ειδικότητας γενικής/οικογενειακής ιατρικής ή εσωτερικής παθολογίας για τον ενήλικο πληθυσμό. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας δύνανται ως προσωπικοί ιατροί να ορίζονται και απλοί ιδιώτες ιατροί, που δεν εμπίπτουν στις παραπάνω ειδικότητες, ιδίως όταν η ειδικότητα συνδέεται με παρακολούθηση πολιτών που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες, και παιδίατροι για τον ανήλικο πληθυσμό. Ωστόσο αναφέρει ο ΙΣΑ στο παρόν Νομοσχέδιο περιορίζονται οι ειδικότητες στους γενικούς/οικογενειακούς ιατρούς, παθολόγους και παιδιάτρους.
«Στο άρθρο 34 δε, προβλέπεται ρητώς η καταγγελία των υφιστάμενων συμβάσεων προσωπικών ιατρών λοιπών ειδικοτήτων ως προσωπικών ιατρών, αζημίως, οι οποίες και παύουν να ισχύουν αυτοδικαίως με την έναρξη ισχύος του νόμου».
Η πάγια θέση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών είναι πως «όλοι οι γιατροί είναι ισότιμοι στην επιστημονικότητα τους, ως εκ τούτου ο αποκλεισμός τούτος θα πρέπει να αρθεί, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων που το επιθυμούν να συνεισφέρουν στην υλοποίηση του θεσμού του προσωπικού γιατρού, υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται».
Περαιτέρω, στους παιδιάτρους, προσθέτει, δεν προβλέπεται η δυνατότητα σύμβασης αν δεν είναι ήδη συμβεβλημένοι, όπως προβλέπεται για γενικούς ιατρούς και παθολόγους. Επισημαίνει, επίσης, ότι «δεν υπάρχει πρόβλεψη για δυνατότητα σύμβασης των ιατρών με την μορφή νομικού προσώπου. Οι γιατροί δηλαδή που λειτουργούν τα ιατρεία τους υπό μορφή εταιρείας αποκλείονται».
Ο ΙΣΑ ζητά από τον υπουργό Υγείας να λάβει υπόψη τα ανωτέρω και «να υπάρξουν οι σχετικές προβλέψεις, ενισχύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το θεσμό του προσωπικού γιατρού».
