Η τσίχλα στη μορφή που τη γνωρίζουμε δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1860, φτιαγμένη από κόμμι, μια φυτική ουσία που προέρχεται από συγκεκριμένα είδη δέντρων. Η τσίχλα που μασάμε σήμερα είναι συνθετική οπότε δεν είναι περίεργο που το σώμα μας δυσκολεύεται στην πέψη της.
Το γεγονός αυτό γέννησε και έναν από τους μεγαλύτερους μύθους σε σχέση με αυτή που έχουμε ακούσει πολλές φορές ως παιδιά. Τελικά, η τσίχλα δεν κολλάει στο στομάχι μας και το πρόβλημα με αυτήν, βρίσκεται αλλού!
Το πεπτικό μας μπορεί να διαχειριστεί τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες, επειδή διαθέτει ειδικά ένζυμα που τα διασπούν σε μόρια. Τα πεπτικά ένζυμα στο στομάχι σου όμως δεν μπορούν να διασπάσουν τη συνθετική ουσία που υπάρχει στις τσίχλες. Έτσι, το σώμα σου διασπά τη ζάχαρη και τα αρωματικά της τσίχλα αλλά η συνθετική ουσία περνά χωρίς επεξεργασία από το πεπτικό σου».
Αυτό δεν σημαίνει πως η τσίχλα θα κολλήσει στο στομάχι. Αντίθετα και βάση του πεπτικού σου συστήματος, η τσίχλα θα φύγει με τα κόπρανά σου μέσα σε τρεις μέρες περίπου, όπως επιβεβαιώνει και η Anish Sheth, γαστρεντερολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «What’s Your Poo Telling You».
Γιατί όμως μας φόβιζαν οι γονείς μας;
Η κατάποση τσίχλας από τα παιδιά μπορεί να ευνοήσει την ανάπτυξη μάζας στο στομάχι τους που μπορεί να μπλοκάρει τον πεπτικό σωλήνα, μιας και αυτό είναι μικρότερος σε σχέση με εκείνο των ενηλίκων. Τα παιδιά ωστόσο θα πρέπει να καταπιούν πολλές τσίχλες για να συμβεί κάτι τέτοιο ενώ το άλλο πρόβλημα είναι ο κίνδυνος πνιγμού στα παιδιά.
Οπότε, η λύση είναι να στραφείς σε φυσικές λύσεις, όπως είναι για παράδειγμα η μαστίχα Χίου ή να αποφύγεις παντελώς την τσίχλα που δεν σου προσφέρει καμία απολύτως απόλαυση.
