Κύματα ενθουσιασμού προκάλεσε στην ελληνική πλευρά η σθεναρή στάση του Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια κατά το ταξίδι του στην Τουρκία. Ομολογουμένως ήταν η πρώτη φορά μετά από πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, που Έλληνας εκπρόσωπος σε υψηλό πολιτικό επίπεδο δεν μάσησε τα λόγια και σήκωσε ψηλά τους τόνους...εκτός έδρας.

Στους διπλωματικούς κύκλους η στάση Δένδια συμπυκνώνεται σε δύο ενδεχόμενα αντίκτυπα. Κάποιοι πιστεύουν πως η Τουρκία θα “λυσσάξει” και θα σκληρύνει την στάση της, ενώ κάποιοι άλλοι εκτιμούν πως “θα κάτσει στα αβγά της” βλέποντας πως οι “τσαμπουκάδες” της δεν περνάνε.

Σε όλα αυτά όμως υφίσταται ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα. Το μέλλον του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η δέσμευση και εν πολλοίς φίμωση του Φαναρίου από την τουρκική κυβέρνηση υπάρχει φόβος να επεκταθεί σε δυσκολότερους ατραπούς.

Δεν είναι τυχαίο πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης ουδέποτε έχει αντιταχθεί στις πολιτικές Ερντογάν, ενώ ούτε καλά καλά δεν αντέδρασε για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της Μονής Χώρας σε τζαμιά παρά μόνο περιορίστηκε μετά από αρκετό διάστημα σε μια απλή δήλωση δυσαρέσκειας.

Επιπροσθέτως ο ίδιος ο κ. Βαρθολομαίος αλλά και το Φανάρι γενικότερα έχουν κατηγορηθεί για συνεργασία με το δίκτυο Γκιουλέν, το οποίο πάλι είναι στο προσκήνιο στην Τουρκία με νέες διώξεις.

Ο κ. Βαρθολομαίος στην πως κάτι πιθανόν να...στραβώσει. Για αυτό και δήλωσε: “Αντικειμενικά θα έπρεπε το Πατριαρχείο σαν ένας πανάρχαιος θεσμός να μην υφίσταται τους κραδασμούς, τις συνέπειες των διμερών σχέσεων των δύο χωρών, αλλά συμβαίνει και αυτό”.

Και μετά τον καβγά Δένδια-Τσαβούσογλου τι έπεται για το Οικουμενικό Πατριαρχείο; Οι Χριστιανοί στην Τουρκία διώκονται ποικιλοτρόπως, εμμέσως και αμέσως, ενώ σύμφωνα με τελευταία έκθεση, τους κατηγορούν !
Και τα νέα δεδομένα μετά την χθεσινή συνάντηση των δύο ΥΠΕΞ ήρθαν σε ένα χρονικό διάστημα που στο Φανάρι θεωρούσαν πως κάτι αλλάζει σε σχέση με την στάση της τουρκικής κυβέρνησης μετά από μια “επίθεση αγάπης” προς τον κ. Βαρθολομαίο πριν από ενάμισι μήνα,

Ενώ ο κ. Βαρθολομαίος είχε παραβρεθεί και στην ομιλία του Ερντογάν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ ο “σουλτάνος” του είχε , ενώ ο Πατριάρχης δεν είχε πει ούτε μια κουβέντα για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης, τώρα οι ισορροπίες αλλάζουν πάλι;

Ούτως ή άλλως ο Ερντογάν βλέπει το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως επέκταση της δυτικής επιρροής που απειλεί τις πολιτικές τουςφιλοδοξίες, ενώ Τούρκοι αναλυτές δεν διστάζουν να υποστηρίξουν πως η παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη είναι ένα άβολο κατάλοιπο του πολυθρησκευτικού παρελθόντος της Τουρκίας, και ως εκ τούτου, ένα θέμα καταστολής!!

Ποιο είναι το μέλλον, λοιπόν, του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέσα σε αυτό το κλίμα;