Αυτή η μικρή ιδιαιτερότητα σχετίζεται άμεσα με την λειτουργία του εγκεφάλου.
Μεγαλύτερη επιδεξιότητα στις κινήσεις τους φαίνεται να έχουν οι άνθρωποι με πολυδακτυλία σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, η οποία δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.
Σε αυτή τη μικρή μελέτη οι ερευνητές εργάστηκαν με μία 52χρονη γυναίκα και τον 17χρονο γιο της που είχαν αμφότεροι έξι δάκτυλα σε κάθε χέρι.
«Θέλαμε να εξετάσουμε αν οι άνθρωποι αυτοί είχαν κινητικές ικανότητες που ξεπερνούσαν τις ικανότητες των ανθρώπων με πέντε δάκτυλα και πώς ο εγκέφαλός τους καταφέρνει να ελέγξει τα επιπλέον δάκτυλα», δήλωσε ο καθηγητής Carsten Mehring.
Οι ερευνητές ζήτησαν από τους δύο εθελοντές να κάνουν διάφορες εργασίες ενώ κατέγραφαν την εγκεφαλική τους λειτουργία μέσω μαγνητικής τομογραφία του εγκεφάλου (MRI). Αυτό αποκάλυψε ότι τα επιπλέον δάκτυλα λειτουργούν κινούμενα από τους δικούς τους μύες.
«Οι εθελοντές μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα επιπλέον δάκτυλά τους ανεξάρτητα, παρόμοια με έναν επιπλέον αντίχειρα είτε μόνα τους είτε μαζί με τα άλλα πέντε δάκτυλα, γεγονός που καθιστά τον χειρισμό εξαιρετικά ευέλικτο και επιδέξιο», εξηγεί ο Δρ. Mehring.
Επιπλέον οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ακόμα κι αν τα άτομα με πολυδακτυλία έχουν να χειριστούν επιπλέον δάκτυλα δεν φαίνεται να γίνεται περισσότερη δουλειά από τον εγκέφαλο.
«Παρά τα επιπλέον δάκτυλα, δεν βρήκαμε μειονεκτήματα συγκριτικά με τους ανθρώπους με πέντε δάκτυλα. Εν ολίγοις είναι εκπληκτικό το ότι ο εγκέφαλος έχει αρκετή χωρητικότητα για να το κάνει χωρίς να θυσιάζει ενέργεια από κάπου αλλού», σημειώνει η καθηγήτρια Etienne Burdet.
Τα ευρήματα μίας άλλης μελέτης δείχνουν ότι οι εγκέφαλοι των δύο εθελοντών είχαν οργανώσει συγκεκριμένες λειτουργίες για να ελέγχουν τo έκτο δάκτυλο του χεριού τους.
«Βρήκαμε νεύρα που είναι αφιερωμένα στον έλεγχο του έκτου δακτύλου, η σωματική αίσθηση και ο κινητικός φλοιός είναι οργανωμένοι ακριβώς για να παρατηρούνται οι επιπλέον κινητικές ικανότητες», εξηγούν οι Andrea Serino και Michael Akselrod, που είχαν τον έλεγχο της ανάλυσης των MRI.
Αυτά τα ευρήματα δεν προσφέρουν μόνο μία καλύτερη κατανόηση της πολυδακτυλίας αλλά επίσης επιτρέπουν στους επιστήμονες να δουν πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος ελέγχει μέρη τα οποία δεν είναι μέρος του συνηθισμένου σώματος.
