Η λοίμωξη από COVID-19 δεν αποτελεί εχέγγυο για τη φυσική ανοσία από τη νόσο, με πολλούς ασθενείς να  αναπτύσσουν εξουδετερωτικά αντισώματα έναντι του νέου κορωνοϊού για λίγες ημέρες, εβδομάδες ή και καθόλου, ισχυρίζεται έρευνα από την Ιατρική Σχολή Duke-NUS στη Σιγκαπούρη.

Αντιθέτως, τα επίπεδα αντισωμάτων σε κάποιους συμμετέχοντες έξι μήνες μετά υπέδειξαν πιθανότητες φυσικής ανοσίας σε βάθος δεκαετιών.

Τα ευρήματα που δημοσιεύονται στο The Lancet Microbe είναι ενδεικτικά της ιδιαίτερης φύσης του κορoνοϊού SARS-CoV-2 και, σύμφωνα με τους ερευνητές, υποδηλώνουν πως ακόμη και κάποιοι άνθρωποι που νόσησαν έχουν περισσότερες πιθανότητες επαναλοίμωξης σε επόμενες εξάρσεις διασποράς του ιού ή και από πολύ μεταδοτικότερα μεταλλαγμένα στελέχη.

Η επιστημονική ομάδα παρακολούθησε για έξι έως εννέα μήνες 164 ασθενείς με COVID-19, λαμβάνοντας αιματολογικά δείγματα ανά τακτά χρονικά διαστήματα για τον προσδιορισμό της πορείας των επιπέδων αντισωμάτων έναντι του κορoνοϊού και των Τ-λεμφοκυττάρων στον οργανισμό τους -λευκά αιμοσφαίρια που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα στην εξουδετέρωση ιών-, μέσα από έναν ειδικά διαμορφωμένο αλγόριθμο που βασίστηκε στα στοιχεία αυτά.

Η διάρκεια ζωής των αντισωμάτων διέκρινε τους συμμετέχοντες σε πέντε ομάδες:

• την αρνητική ομάδα (11,6%), όπου τα εξουδετερωτικά αντισώματα δεν ανιχνεύθηκαν ποτέ
• την ομάδα «γρήγορης μείωσης των αντισωμάτων» (26,6%), με διακυμάνσεις στα αρχικά επίπεδα αντισωμάτων που όμως υποχώρησαν σε διάστημα λίγων ημερών
• την ομάδα «αργής μείωσης» (29%), με διάρκεια ζωής αντισωμάτων έως έξι μήνες
• την ομάδα «επίμονων αντισωμάτων» (31,7), με μικρές αυξομειώσεις στα επίπεδα αντισωμάτων τουλάχιστον για έξι μήνες
• την ομάδα αργής ανοσοαπόκρισης (1,8%), στην οποία παρατηρήθηκε αύξηση των αντισωμάτων κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Ωστόσο, έκπληξη αποτέλεσε η ανίχνευση υψηλών επιπέδων T-λεμφοκυττάρων στους περισσότερους συμμετέχοντες, ακόμη και στην αρνητική ομάδα, γεγονός που σύμφωνα με τους ερευνητές υποδηλώνει μερική προστασία έναντι του ιού ακόμη και σε περιπτώσεις ελάχιστων αντισωμάτων, αν και το συμπέρασμα απαιτεί περαιτέρω έρευνα.

«Το βασικό μήνυμα της μελέτης είναι ότι ο χρόνος ζωής των τόσο σημαντικών αντισωμάτων για την εξουδετέρωση του SARS-CoV-2 μπορεί να διαφέρει δυσανάλογα μεταξύ των αναρρωσάντων, καθιστώντας αναγκαία την εξατομικευμένη παρακολούθηση κάθε περίπτωσης. Τα ευρήματα πιθανώς να υπονοούν και πιθανές επιπλοκές στην ανοσία μετά τον εμβολιασμό έναντι της COVID-19, ενδεχόμενο που θα μελετήσουμε στη follow-up έρευνά μας», ανέφερε ο Δρ Wang Linfa, διευθυντής του Προγράμματος Αναδυόμενων Λοιμωδών Νοσημάτων της Ιατρικής Σχολής Duke-NUS.