Όπως είναι γνωστό, οι μελανιές του δέρματος συχνά αγνοούνται και σπάνια διερευνώνται.

Η πτώση ή άλλoς τραυματισμός, ασκεί πίεση στα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται κάτω από το δέρμα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μώλωπες.

Το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα σύνηθες στους ηλικιωμένους, το δέρμα των οποίων είναι λεπτότερο, τα αιμοφόρα αγγεία καταστρέφονται πιο εύκολα και το δέρμα μελανιάζει.

Οι μώλωπες χρήζουν επείγουσας ιατρικής αξιολόγησης όταν υπάρχει αιμορραγία για πάνω από 10 λεπτά, όταν το δέρμα μελανιάζει συχνά χωρίς προφανή αιτία και η επούλωση απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα και όταν ακόμη και μικροτραυματισμοί προκαλούν εκτενείς ή επώδυνους μώλωπες.

Σε κάποιους η κατάσταση είναι κληρονομική. Σε διαφορετική περίπτωση, οι συχνοί μώλωπες μπορεί να είναι σύμπτωμα των παρακάτω καταστάσεων και παθήσεων:

Ηπατική νόσος: Οι αλκοολικοί είναι οι πλέον επιρρεπείς σε δυσλειτουργία του ήπατος. Η ηπατική νόσος είναι η κίρρωση, η οποία εμποδίζει το συκώτι να απελευθερώνει την πρωτεΐνη που απαιτείται για την πήξη του αίματος. Το δέρμα μπορεί να γίνει κίτρινο, προκαλείται φαγούρα, τα ούρα σκουραίνουν και τα πόδια έχουν την τάση να πρήζονται.

Διαταραχές πήξης του αίματος: Πρόκειται για κληρονομικές παθήσεις που προκαλούν αργή πήξη του αίματος, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις το αίμα δεν πήζει, κάτι που είναι εξίσου ανησυχητικό. Τέτοια είναι η νόσος Von Willebrand που οφείλεται σε γονιδιακή βλάβη που οδηγεί σε υπερβολική αιμορραγία ή και παρατεταμένης διάρκειας αιμορραγία μετά από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση.

Ανεπάρκεια βιταμινών: Η έλλειψη βιταμίνης C οδηγεί σε σκορβούτο, μια κατάσταση όπου τα ούλα αιμορραγούν και τα τραύματα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επουλωθούν. Η έγχυση βιταμίνης Κ βοηθά στην πήξη του αίματος με τρόπο τέτοιο που σταματά την αιμορραγία στα νεογέννητα. Οι ενήλικες με ανεπάρκεια βιταμίνης Κ αντιμετωπίζουν επίσης το ίδιο πρόβλημα, μπορούν όμως να λάβουν συμπληρώματα.

Καρκίνος: Η λευχαιμία επηρεάζει τον μυελό των οστών και τη ροή του αίματος στο σώμα και μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία των ούλων και μώλωπες.

Αγγειίτιδες: Ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις παθήσεις που προκαλούνται από φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων. Εκτός από μώλωπες, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν επίσης έλκη, λαχάνιασμα, μωβ κηλίδες και μούδιασμα των άκρων.

Αγγειακή πορφύρα του δέρματος: Πορφύρα είναι το σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αιμορραγίας των τριχοειδών αγγείων. Το πορφυρικό εξάνθημα χαρακτηρίζεται από αιμορραγικές κηλίδες του δέρματος ή του βλεννογόνου με βαθυκυανέρυθρα χρώματα, μικρότερες ή μεγαλύτερες πετέχειες ή εκχυμώσεις αντίστοιχα, που οφείλονται σε μικρές εξαγγειώσεις αίματος και δεν εξαφανίζονται με την πίεση, σε αντίθεση με τα ερυθήματα, τα αγγειώματα και τις τηλαγγειεκτασίες. Οι πορφύρες διακρίνονται σε θρομβοπενικές και αγγειακές. Επηρεάζουν περίπου το 10% των ανθρώπων άνω των 50 και εμφανίζονται κυρίως στα χέρια.

Φάρμακα: Κάποια αντικαταθλιπτικά και αντιπηκτικά, όπως η ασπιρίνη, μπορεί να επηρεάσουν την πήξη του αίματος και να προκαλέσουν μελανιές από το σπάσιμο των πιο εύθραυστων αγγείων.