Η συντονισμένη ισραηλινή επίθεση στον Λίβανο με ταυτόχρονες εκρήξεις εκατοντάδων ηλεκτρονικών βομβητών που κατείχαν τα μέλη της Χεζμπολάχ, αναδεικνύει για ακόμα μία φορά τον σκοτεινό ρόλο και τις τεράστιες επιχειρησιακές δυνατότητες της μυστικής υπηρεσίας του Ισραήλ, Μοσάντ.

Οι βομβητές που χρησιμοποιεί η Χεζμπολάχ για να επικοινωνεί, εξερράγησαν (για πρώτη φορά) ταυτόχρονα γύρω στις 3:30 μ.μ. την Τρίτη (17.09.2024) σε μια πρωτοφανή επίθεση με βασικό ύποπτο το Ισραήλ, το οποίο πιθανότατα προκάλεσε σαμποτάζ στις συσκευές πριν από την παράδοσή τους.

Η διαβόητη Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών Μοσάντ, έχει μακρά ιστορία σε παράτολμες αποστολές. Πρόκειται για ένα τεράστιο δίκτυο κατασκοπείας που εκτελεί σχεδόν με χειρουργική ακρίβεια συμβόλαια θανάτου. Μία προμελετημένη και άκρως σχεδιασμένη απόδοση τιμωρίας με τις πιο σύγχρονες και πιο υπόγειες τεχνικές.

Ένοπλα drones, τηλέφωνα παγιδευμένα με βόμβες, πράκτορες – «φαντάσματα». 

To παγκόσμιο δίκτυο που βοήθησε τη Μοσάντ: Ο Νορβηγός «γκουρού τεχνολογίας» και η 49χρονη Ιταλίδα

Oπως αναφέρει το newsit.gr, η επίθεση στον Λίβανο με μπαράζ εκρήξεων βομβητών που χρησιμοποιούσαν μέλη της Χεζμπολάχ πιστεύεται ότι προήλθε από χακάρισμα της αλυσίδας εφοδιασμού, που επέτρεψε στους πράκτορες της Μοσάντ να τοποθετήσουν εκρηκτικά στις συσκευές σε μια από καιρό σχεδιασμένη επιχείρηση, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες. Αυτό είναι ένα από τα πολλά σενάρια και ενώ φυσικά το Ισραήλ δεν έχει επιβεβαίωσει ούτε και διαψεύσει την εμπλοκή του στις επιθέσεις στον Λίβανο. 

Σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας του Λιβάνου, από την επίθεση της περασμένης Τρίτης σκοτώθηκαν τουλάχιστον εννέα άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου ενός οκτάχρονου κοριτσιού, και τραυματίστηκαν περίπου 2.750 άτομα. Αξιωματούχος της Χεζμπολάχ δήλωσε ότι οι βομβητές περιείχαν μπαταρίες λιθίου που εξερράγησαν.

Η λιβανέζικη πηγή ασφαλείας ανέφερε ότι οι βομβητές ήταν από την Gold Apollo με έδρα την Ταϊβάν, αλλά η εταιρεία ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι δεν κατασκεύαζε τις συσκευές αυτές.

Είπε ότι κατασκευάστηκαν από μια εταιρεία με την επωνυμία BAC, η οποία έχει άδεια χρήσης του εμπορικού της σήματος, αλλά δεν παρείχε περισσότερες λεπτομέρειες.

Η υποστηριζόμενη από το Ιράν Χεζμπολάχ μετά την επίθεση ορκίστηκε να προβεί σε αντίποινα κατά του Ισραήλ, ενώ ο ισραηλινός στρατός αρνήθηκε να σχολιάσει τις εκρήξεις.

Η Μοσάντ, η εθνική υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ, της οποίας ο διευθυντής λογοδοτεί μόνο στον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, έχει φέρει εις πέρας τουλάχιστον 12 επιχειρήσεις και έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 25 δολοφονίες από τη δεκαετία του 1950 που είναι δημόσια γνωστές.

Η ικανότητα της υπηρεσίας να διεξάγει πολύπλοκες επιχειρήσεις σε ξένο έδαφος την έχει καταστήσει από την ίδρυσή της το 1949 έναν από τους πιο επίφοβους οργανισμούς πληροφοριών στον κόσμο.

Ακολουθούν μερικές μόνο από τις πιο τολμηρές επιχειρήσεις της Μοσάντ.

Η απαγωγή του Άιχμαν

Η απαγωγή του διαβόητου ναζί εγκληματία και συνταγματάρχη των SS Άντολφ Άιχμαν έφτασε να γίνει μέχρι και κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Επιχείρηση φινάλε».

Ο Άιχμαν θεωρείται από τους αρχιτέκτονες του Ολοκαυτώματος, που στοίχισε τη ζωή σε περίπου έξι εκατομμύρια Εβραίους. Ο ναζί εγκληματίας είχε καταφέρει, μετά πολλές περιπέτειες και συλλήψεις, να προμηθευτεί ιταλικό διαβατήριο με όνομα Ρικάρντο Κλέμεντ και να διαφύγει στην Αργεντινή το 1950 με την σύζυγό του.

Για σχεδόν 15 χρόνια οι Ισραηλινοί αναζητούν τα ίχνη του, με τη Μοσάντ, που μοιάζει να μην της ξεφεύγει τίποτα και κανείς, να καταφέρνει το 1960 να τον εντοπίσει στο Μπουένος Άιρες.

Το βράδυ της 11ης Μαΐου του 1960, δύο αυτοκίνητα περίμεναν έξω από το σπίτι του να επιστρέψει από τη δουλειά του. Σε 10 μερες το κορυφαίο στέλεχος του Γ’ Ράιχ είχε απαχθεί και ταξιδέψει για το Τελ Αβίβ ναρκωμένος και ντυμένος με στολή της αεροπορικής εταιρείας «El Al».

Η απαγωγή προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Αργεντινής και Ισραήλ. Οι Ισραηλινοί ζήτησαν συγγνώμη αλλά να δεν επέστρεψαν τον κρατούμενο.

Τον παρέπεμψαν σε δίκη. Ο εμπνευστής του Ολοκαυτώματος καταδικάστηκε σε θανατική ποινή και στις 31 Μαΐου 1962, εκτελέστηκε στις φυλακές της πόλης Ράμλα με απαγχονισμό.

Η «οργή του Θεού»

Κινηματογραφική ταινία με τον τίτλο «Μόναχο», έγινε ακόμα μία επίθεση της Μοσάντ και συγκεκριμένα η εκδίκηση για την «Σφαγή του Μονάχου» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Το 1972 η πόλη του Μονάχου ετοιμαζόταν να φιλοξενήσει την 20ούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αυτή η επιλογή ήταν σε μεγάλο βαθμό συμβολική, καθώς για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η κορυφαία παγκόσμια αθλητική διοργάνωση θα πραγματοποιούνταν στη Γερμανία και ειδικότερα στην πόλη όπου είχε γεννηθεί το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Ναζί (NSDAP), ενώ σε αυτή θα συμμετείχαν και Ισραηλινοί αθλητές.

Οι διαβεβαιώσεις των Γερμανών για ενισχυμένα μέτρα ασφαλείας στις εγκαταστάσεις των Ισραηλινών αθλητών δεν πραγματοποιήθηκαν. Στις 5 Σεπτεμβρίου μια ομάδα ένοπλων Παλαιστινίων εισέβαλε στο διαμέρισμα των Ισραηλινών αθλητών. Έντεκα άτομα κρατήθηκαν όμηροι, δύο από τους οποίους σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να διαφύγουν.

Ο τελικός απολογισμός της τραγικής εκείνης ημέρας που πέρασε στην ιστορία ως «Η σφαγή του Μονάχου» ήταν 17 νεκροί. Σε αντίποινα οι Ισραηλινοί βομβάρδισαν παλαιστινιακά στρατόπεδα στη Συρία και στον Λίβανο, με πολλούς νεκρούς. Στο μεταξύ η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) αποφάσισε τη συνέχιση των Αγώνων, παρά τις αντιδράσεις.

Η ομάδα των Παλαιστινίων που εισέβαλε και αιματοκύλισε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου ονομαζόταν «Μαύρος Σεπτέμβρης». Επρόκειτο για παλαιστινιακή εξτρεμιστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1971. Ο τρόπος που επέλεξε η οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης» να ενημερώσει τη διεθνή κοινή γνώμη για το παλαιστινιακό ζήτημα προκάλεσε διεθνές σοκ.

Μετά τη σφαγή του Μονάχου, η Μοσάντ ήθελε εκδίκηση για το αίμα των 11 συμπατριωτών της. Είχε ακόμα έναν στόχο, να σκορπίσει τον τρόμο στους εχθρούς του Ισραήλ για να αποφευχθούν ανάλογα χτυπήματα.

Η επιχείρηση με το όνομα «Οργή του Θεού», άρχισε να σχεδιάζεται άμεσα και τέθηκε σε εφαρμογή.

Αυτή η επιχείρηση πιστεύεται ότι πραγματοποιήθηκε σε βάθος 20 ετών και είχε ως στόχο άτομα σε χώρες σε όλη την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Ορισμένες από τις επιχειρήσεις αυτές στέφτηκαν με επιτυχία, ενώ κάποιες άλλες έγιναν αιτία να χαθούν άνθρωποι οι οποίοι δεν είχαν εμπλοκή.

Μεταξύ των ετών 1972 και 1979 περισσότεροι από 20 Παλαιστίνιοι δολοφονήθηκαν στο πλαίσιο της εξάλειψης του «Μαύρου Σεπτέμβρη» από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι το 1992 η υπόθεση δεν είχε τελειώσει για τη Μοσάντ, καθώς υπήρχε η εκτίμηση ότι ίσως κάποιοι εμπλεκόμενοι να είχαν ξεφύγει, βρίσκοντας καταφύγιο σε κάποια αραβική χώρα.

Η δολοφονία του Τζέραλντ Μπουλ

Ο Τζέραλντ Μπουλ, Καναδός μηχανικός που σχεδίασε ένα «υπερόπλο» για την κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ στο πλαίσιο του προγράμματος Babylon, δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του στις Βρυξέλλες το 1990.

Σύμφωνα με πληροφορίες, δέχθηκε πέντε σφαίρες εξ επαφής, στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, από τρία άτομα ενώ πλησίαζε το κατώφλι του σπιτιού του.

Αν και δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ επίσημα, πιστεύεται ευρέως ότι η δολοφονία έγινε από τη Μοσάντ. Κανείς δεν κατηγορήθηκε ποτέ για τη δολοφονία του.

Το όπλο που είχε φτιάξει ο Μπουλ λέγεται ότι αρχικά προοριζόταν για τη NASA, όταν πριν από περίπου 50 χρόνια, προσπαθούσε να τελειοποιήσει του πυραύλους του Βέρνερ Φον Μπράουν ώστε να πετύχουν μεγαλύτερες ταχύτητες για πιο μακρινές αποστάσεις.

Τότε ο Τζέραλντ Μπουλ ξεκίνησε να κατασκευάζει το πρώτο κανόνι που θα μπορούσε να εκτοξεύει δορυφόρους σε μακρινά ουράνια σώματα ή σε τροχιά γύρω από τη γη. Όμως το κόστος ήταν πολύ μεγάλο, ενώ υπήρχαν και μεριά τεχνικά προβλήματα κι έτσι η NASA δεν αγόρασε τελικά το κανόνι.

Επιχείρηση Orchard

Επιχείρηση Orchard ονομάστηκε το προληπτικό χτύπημα στην υπό κατασκευή πυρηνική εγκατάσταση της Συρίας από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία στις 6 Σεπτεμβρίου 2007.

Μία 12μελής ομάδα των επίλεκτων Sayeret Matkal βρέθηκε στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Συρίας για συλλογή πληροφοριών ένα μήνα πριν την επιδρομή.

Η Μοσάντ άρχισε να συλλέγει πληροφορίες για την επίθεση το 2001, σκιαγραφώντας το προφίλ του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ αλλά και εκείνο ενός κορυφαίου Σύρου αξιωματούχου στο Λονδίνο.

Σύμφωνα με το «Spiegel», η Μοσάντ κατάφερε να αποσπάσει εντυπωσιακές πληροφορίες για το πυρηνικό πρόγραμμα της Συρίας με ανορθόδοξο τρόπο: εγκατέστησαν λογισμικό στον προσωπικό υπολογιστή του κορυφαίου αξιωματούχου από τη Συρία κατά τη διάρκεια σύντομης παραμονής του στο Λονδίνο και συγκεκριμένα σε ξενοδοχείο της πόλης, με αποτέλεσμα αποκτήσει απομακρυσμένη πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία.

Τα ισραηλινά μαχητικά κατάφεραν να πλήξουν τους στόχους και να απεμπλακούν πριν ενεργοποιηθεί η συριακή αεράμυνα, η οποία υπέστη πλήρη αιφνιδιασμό.

Η δολοφονία του Mahmoud Al-Mabhouh στο Ντουμπάι

Στις 19 Ιανουαρίου 2010, πράκτορες της Μοσάντ φέρονται να δολοφόνησαν το ηγετικό στέλεχος της Χαμάς, Mahmoud al-Mabhouh, στο δωμάτιο ξενοδοχείου στο Ντουμπάι.

Στην επιχείρηση συμμετείχε μια ομάδα τουλάχιστον 26 πρακτόρων που χρησιμοποιούσαν πλαστά ευρωπαϊκά διαβατήρια και ήταν μεταμφιεσμένοι, με περούκες, γυαλιά κα. Η ακριβής μέθοδος δολοφονίας παραμένει υπό αμφισβήτηση.

Όπως έγινε γνωστό από την αστυνομία, οι ιατροδικαστικές έρευνες έδειξαν ότι λίγο πριν το θάνατο του ο διοικητής της Χαμάς είχε ναρκωθεί με μεγάλη δόση μυοχαλαρωτικού ταχείας δράσης που ανιχνεύθηκε στο αίμα του και στη συνέχεια πέθανε από ασφυξία.

Το «σκουλήκι» Stuxnet

Το «ηλεκτρονικό σκουλήκι» Stuxnet ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2010, αλλά πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν από το 2005. Το κακόβουλο λογισμικό υπολογιστή πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε από κοινού από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ με στόχο συστήματα εποπτικού ελέγχου και συλλογής δεδομένων, αν και καμία από τις δύο χώρες δεν έχει αναλάβει την ευθύνη.

Σύμφωνα με εταιρείες ασφάλειας υπολογιστών, το Stuxnet είχε ξεκάθαρα αναπτυχθεί για επιχειρήσεις κυβερνοπολέμου. 

Αυτό το εξαιρετικά εξελιγμένο κακόβουλο λογισμικό είχε ως στόχο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, προκαλώντας σημαντικές ζημιές αφού φορτώθηκε σε φυγόκεντρες, μία από τις οποίες χρησιμοποιήθηκε για τον εμπλουτισμό ουρανίου.

Οι δολοφονίες με μοτοσικλέτες

Μεταξύ 2010 και 2012, η Μοσάντ επιχείρησε να δολοφονήσει πέντε Ιρανούς πυρηνικούς επιστήμονες στην Τεχεράνη, με έναν στόχο να επιβιώνει της επίθεσης.

Μετά τις επιθέσεις σε διάστημα 24 μηνών, το Ιράν κατηγόρησε τόσο τις ΗΠΑ όσο και το Ισραήλ και σημείωσε συγκεκριμένα την ευθύνη της Μοσάντ για την επίθεση τον Ιανουάριο του 2012.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιθέσεις έγιναν με μοτοσικλετιστές που προσάρμοζαν μαγνητικές βόμβες στα αυτοκίνητα των θυμάτων.

Η δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια 

Πιστεύεται ευρέως ότι πράκτορες της Μοσάντ δολοφόνησαν τον Ισμαήλ Χανίγια, πολιτικό ηγέτη της Χαμάς από το 2017 και μετά, στις 31 Ιουλίου 2024 στην Τεχεράνη. Οι πράκτορες της Μοσάντ φαίνεται ότι είτε τοποθέτησαν βόμβα είτε συντόνισαν αεροπορική επιδρομή στο σπίτι του.

Αν και ο Χανίγια δεν ήταν σημαντικός για το στρατιωτικό σκέλος της οργάνωσης, ήταν υπεύθυνος για τις διεθνείς σχέσεις της και βασικός συνομιλητής με τους Αιγύπτιους και τους μεσολαβητές του Κατάρ για τη συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρούσε τον Χανίγια ως έναν από τους υπεύθυνους για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου της Χαμάς και οι ισραηλινές Αρχές έχουν ορκιστεί να κυνηγήσουν τους υπεύθυνους για την επίθεση που οδήγησε στη σφοδρή σύγκρουση στη Μέση Ανατολή.

Η δολοφονία του Χανίγια ήρθε μία ημέρα αφότου το Ισραήλ ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία ενός ανώτερου διοικητή της Χεζμπολάχ στη Βηρυτό.