Οι Αμερικανοί αστροναύτες, Σάνι Γουίλιαμς και Μπατς Γουίλμορ, που πέρυσι παρέμειναν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό περισσότερο απ’ όσο είχε αρχικά προγραμματιστεί λόγω τεχνικών ζητημάτων με τη διαστημική κάψουλα Starliner της Boeing, βρίσκονται πλέον σε πορεία πλήρους αποκατάστασης. Μετά από αρκετές εβδομάδες εντατικής φυσιοθεραπείας, έχουν επιστρέψει σταδιακά στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις, συνεργαζόμενοι εκ νέου τόσο με τη Boeing όσο και με διάφορα προγράμματα της NASA, σύμφωνα με το 

«Αυτή τη στιγμή μόλις έχουμε ολοκληρώσει το στάδιο της αποκατάστασης μετά την επιστροφή μας», δήλωσε ο Γουίλμορ στο πρακτορείο . «Η βαρύτητα είναι ιδιαίτερα δύσκολη στην αρχή -αυτή η μεταβατική περίοδος διαφέρει από άτομο σε άτομο, όμως τελικά ξεπερνάς τις διαταραχές στην ισορροπία και τις νευρομυϊκές δυσκολίες».

Υπενθυμίζεται ότι οι δύο αστροναύτες είχαν απογειωθεί για μια προγραμματισμένη οκταήμερη δοκιμαστική πτήση με το σκάφος Starliner, η οποία τελικά εξελίχθηκε σε αποστολή διάρκειας εννέα μηνών. Μετά την επιστροφή τους στη Γη τον Μάρτιο, ακολούθησαν το καθιερωμένο πρωτόκολλο αποκατάστασης των 45 ημερών, το οποίο είναι τυπικό για όσους επιστρέφουν από μακροχρόνια παραμονή στο διάστημα. Κατά την περίοδο αυτή, οι αστροναύτες επανεκπαιδεύουν τους μύες, επαναφέρουν την αίσθηση της ισορροπίας και προσαρμόζονται εκ νέου στις απαιτήσεις της ζωής στη Γη.

Καθημερινά αφιέρωναν τουλάχιστον δύο ώρες σε συνεδρίες με το τμήμα φυσικής αποκατάστασης και ενδυνάμωσης της NASA, ενώ παράλληλα ανταποκρινόταν σε ολοένα αυξανόμενες επαγγελματικές υποχρεώσεις, που περιλάμβαναν το πρόγραμμα Starliner, τη μονάδα υποστήριξης διαστημικών αποστολών της NASA στο Χιούστον και επιστημονικές συνεργασίες με ερευνητές της υπηρεσίας. «Ήταν σαν να μας παρέσυρε ένας ανεμοστρόβιλος», ανέφερε η Γουίλιαμς.

Η ίδια πρόσθεσε πώς ορισμένες από τις επιπτώσεις της παρατεταμένης παραμονής στο διάστημα εξαφανίστηκαν με βραδύτερους ρυθμούς, επηρεάζοντας κυρίως τα επίπεδα ενέργειάς της. Η επαναδραστηριοποίηση δεκάδων μυών της δημιούργησε δυσκολία στο πρωινό ξύπνημα, μια συνήθεια που απολάμβανε παλαιότερα. «Και ξαφνικά, πριν από περίπου μία εβδομάδα, ξυπνάω στις τέσσερις το πρωί και σκέφτομαι: Επέστρεψα», δήλωσε.

Ο Γουίλμορ, από την πλευρά του, αντιμετώπιζε μυοσκελετικά προβλήματα στον αυχένα και την πλάτη πριν από την αποστολή, με περιορισμένη κινητικότητα στο κεφάλι του. Ωστόσο, τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν εντελώς στο περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας. Όπως τόνισε, στο διάστημα «δεν υπάρχει καμία πίεση στο σώμα». Η επιστροφή του, ωστόσο, συνοδεύτηκε από την επανεμφάνιση του πόνου. «Ακόμα επιπλέουμε μέσα στην κάψουλα στον ωκεανό και αρχίζει να με πονάει ο αυχένας μου -και δεν μας είχαν καν βγάλει ακόμη», σχολίασε.

Το ανθρώπινο σώμα, που εξελίχθηκε για εκατομμύρια χρόνια υπό την επίδραση της γήινης βαρύτητας, δεν είναι κατασκευασμένο για την εμπειρία του διαστήματος. Η απουσία βαρύτητας επιφέρει σταδιακές βιολογικές μεταβολές, όπως μυϊκή εξασθένηση και καρδιαγγειακές προσαρμογές, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να οδηγήσουν σε ευρύτερες αλλαγές στην υγεία. Επιπλέον, η παραμονή σε περιορισμένο περιβάλλον και η έκθεση σε αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία, χωρίς την προστασία της ατμόσφαιρας, επιβαρύνουν περαιτέρω τον οργανισμό.