Αν πέσει πυρηνική βόμβα στην πόλη που μένεις, θα γίνει αυτό που φαντάζεσαι. Θα πεθάνεις. Αμέσως.

Σε περίπτωση, όμως, που δεν είσαι εκεί και επιστρέψεις μετά από λίγο στην κατεστραμμένη πόλη; Την απάντηση στο ερώτημα τι θα γίνει σε περίπτωση πυρηνικού ολοκαυτώματος δίνει το βιβλίο Cody Cassidy του Πολ Ντόχερτι. Ουσιαστικά περιγράφει τα μεταγενέστερα αποτελέσματα μια πυρηνικής έκρηξης.

Ακτινοβολία.

Η ακτινοβολία που εκπέμπεται από την πυρηνική βόμβα μεταμορφώνει και τα αβλαβή άτομα σε επικίνδυνα.

Δεν χρειάζεται να γίνουν τόσες πολλές εκρήξεις για να καλυφθεί η υφήλιος με ραδιενέργεια και να περάσει βαθιά στη διατροφική αλυσίδα. Απορροφάται όπως τα κόκαλά μας απορροφούν το ασβέστιο.

Μόλις τα στοιχεία που εκπέμπει η πυρηνική βόμβα απορροφηθούν από τα οστά διασπά το DNA των κυττάρων δημιουργώντας καρκίνο των οστών και λευχαιμία. Ετσι, αν κάποιος επιβιώσει της βόμβας, θα νοσήσει από καρκίνο των οστών. Αν βέβαια είχε επιβιώσει από τον καπνό, την τέφρα και την αιθάλη στην ατμόσφαιρα.

Σκόνη

Η ραδιενεργή σκόνη από μια πυρηνική έκρηξη είναι θανατηφόρα. Ενα σύννεφο σκόνης από μια πυρηνική βόμβα δεν φεύγει ποτέ. Επιπλέον εκτός από το ότι η ανώτερη ατμόσφαιρα αυτομάτως θα γεμίσει άνθρακα, θα ξεκινήσουν τεράστιες δασικές και αστικές πυρκαγιές που θα απελευθερώσουν τεράστιες ποσότητες καπνού.

Ακόμη και οι συντηρητικές περιβαλλοντικές προσομοιώσεις δείχνουν ότι εκατοντάδες πυρηνικές εκρήξεις θα εμπόδιζε τόσο ηλιακό φως ικανό να ρίξει παγκοσμίως τη θερμοκρασία για αρκετούς βαθμούς. Μια ξαφνική παγκόσμια μείωση της θερμοκρασίας, ακόμη και μερικών μόνο βαθμών, θα ήταν καταστροφική για τον παγκόσμιο εφοδιασμό τροφίμων, μιας και θα καταστρεφόταν το ρύζι. Μια σοβαρή διαταραχή στην παραγωγή ρυζιού θα σκότωναν μέχρι και 2 δις ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.