Από την παρανομία στη φαρμακευτική βιομηχανία: ο Λίβανος κάνει στροφή 180 μοιρών, νομιμοποιώντας την καλλιέργεια κάνναβης για ιατρικούς και φαρμακευτικούς σκοπούς.
Η κίνηση αυτή εκτιμάται ότι θα φέρει περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως στα κρατικά ταμεία, σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η χειμαζόμενη λιβανέζικη οικονομία.
Από την καταστολή στην εκμετάλλευση
Η κυβέρνηση του Λιβάνου, έπειτα από δεκαετίες αστυνομικών επιχειρήσεων κατά των καλλιεργητών, αποφάσισε να μετατρέψει την «παράνομη» παραγωγή σε νόμιμη και εποπτευόμενη οικονομική δραστηριότητα.
Η απόφαση παρουσιάζεται ως μέρος εθνικής στρατηγικής για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και τη δημιουργία ενός νέου εξαγωγικού προϊόντος.
Σύμφωνα με το Al Jazeera, ο ειδικός κρατικός φορέας εποπτείας θα ελέγχει την παραγωγή, τις πωλήσεις και τις εξαγωγές, ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια και η σταθερή φορολογική απόδοση.
Οι καλλιεργητές και τα προβλήματα επιβίωσης
Στους πρόποδες του Χέρμελ, περίπου 450 εκτάρια γης παραμένουν καλυμμένα με κάνναβη. Οι αγρότες παραδέχονται πως η καλλιέργεια του φυτού είναι πολύ πιο προσιτή από τις παραδοσιακές, όπως τα μήλα, ενώ η έλλειψη κυβερνητικών προγραμμάτων ανάπτυξης τους είχε αφήσει χωρίς άλλη επιλογή.
Η νέα Επιτροπή Διαχείρισης Καλλιέργειας Κάνναβης, υπό τον Ντάνι Φαντέλ, υπόσχεται ότι οι παραγωγοί θα μπορούν πλέον να πωλούν νόμιμα τις σοδειές τους σε φαρμακοβιομηχανίες της χώρας και του εξωτερικού, σε διεθνείς τιμές αγοράς — αντί να εξαρτώνται από κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών.
Έσοδα και προοπτικές
Η διεθνής εταιρεία McKinsey υπολογίζει ότι η νέα αγορά μπορεί να αποφέρει έως και 1 δισ. δολάρια τον χρόνο στο κράτος, συμβάλλοντας σημαντικά στη δημοσιονομική σταθερότητα και στην αναζωογόνηση των τοπικών οικονομιών.
Τα έσοδα αυτά, σύμφωνα με το λιβανέζικο υπουργείο Οικονομίας, θα κατευθυνθούν σε έργα υποδομών και κοινωνικής ανάπτυξης.
Μια «πράσινη» στροφή με παγκόσμιο ενδιαφέρον
Ο Λίβανος γίνεται η πρώτη αραβική χώρα που επιλέγει να νομιμοποιήσει την ιατρική κάνναβη, ανοίγοντας τον δρόμο για μια νέα οικονομική πραγματικότητα στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή.
Από τις παράνομες φυτείες και τις αστυνομικές επιχειρήσεις, η χώρα επιχειρεί τώρα να περάσει σε ένα πλαίσιο ελεγχόμενης παραγωγής και εξαγωγών, ποντάροντας στη λεγόμενη «πράσινη ανάκαμψη».
Το στοίχημα είναι αν αυτή η αλλαγή θα μετατρέψει πράγματι τη χώρα από «κόμβο παράνομων δικτύων» σε μοντέλο οικονομικής νομιμότητας ή αν θα παραμείνει απλώς μια φιλόδοξη εξαγγελία.
