Η Τουρκία έχει εισέλθει σε μια νέα φάση για τον πλήρη έλεγχο του κράτους, όχι μόνο εναντίον ένοπλων ανταρτών ή κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά εναντίον ενός μυστικού, βαθιά ριζωμένου θρησκευτικού δικτύου που λειτουργεί εδώ και δεκαετίες πίσω από μια μάσκα ευσέβειας, ακολουθώντας πιστά το γνωστό σχέδιο εκκαθάρισης όλων των εσωτερικών εχθρών από κάθε στρατιωτική επιχείρηση.
Στην προκείμενη περίπτωση τα γνωστά τουρκικά επιθετικά σχέδια αφορούν τον ελληνισμό γενικά ( Ελλάδα-Κύπρο), αλλά και την " Γαλάζια Πατρίδα, την ενέργεια, και ειδικά τα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης.
Το πρωί της 15ης Μαΐου 2025, η χώρα ξύπνησε με πρωτοσέλιδα που ανακοίνωναν σαρωτικές συλλήψεις και επιδρομές.
Ο στόχος ήταν η ένα θρησκευτικό τάγμα που μέχρι τώρα λειτουργούσε σε μεγάλο βαθμό στην σκιά του παρασκηνίου, αλλά του οποίου η εμβέλεια, η πειθαρχία και η πολιτική πολυπλοκότητα έχουν από καιρό προκαλέσει σύγκριση με το κάποτε ισχυρό, τώρα εκτός νόμου δίκτυο FETÖ.
Η Δύση ρίχνει λάδι στη φωτιά! Ελεύθερα χτυπήματα στην Ρωσία και απειλές για παγκόσμια κλιμάκωση
Η σύλληψη τεσσάρων βασικών προσωπικοτήτων, συμπεριλαμβανομένου ενός ανώτερου μέλους της δικαστικής εξουσίας, δεν ήταν απλώς ένας νομικός ελιγμός, αλλά ένα γερό χτύπημα στην καρδιά μιας μυστικής δομής που κατηγορείται ότι διευθύνει έναν παράλληλο κρατικό μηχανισμό με το πρόσχημα της θρησκευτικής εκπαίδευσης και του φιλανθρωπικού έργου.
Το βράδυ πριν από την καταστολή, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εκφώνησε ομιλία ενώπιον των βουλευτών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).
Χωρίς να κατονομάσει ονόματα, εξέδωσε αυτό που πολλοί θεώρησαν ως ένα αδιαμφισβήτητο τελεσίγραφο.
Καταδίκασε μια «σκοτεινή οργάνωση» που φέρεται να συνδέεται με ξένες μυστικές υπηρεσίες, ενσωματωμένη στα δικαστήρια, τον επιχειρηματικό κόσμο, τα θρησκευτικά ιδρύματα και τη γραφειοκρατία της Τουρκίας.
Το μήνυμα ήταν αιχμηρό και αναμφισβήτητα στοχευμένο. Κανείς στην Τουρκία δεν χρειαζόταν ένα δίκτυο αποκωδικοποιητών για να το καταλάβει.
Η κατάργηση των μετρητών ξεκινά! Ενοίκια μόνο με τράπεζα, αλλιώς πρόστιμα-φωτιά
Αναλυτές, δημοσιογράφοι και άτομα από το εσωτερικό της χώρας κατάλαβαν αμέσως ποιον εννοούσε ο Ερντογάν, το κίνημα Σουλεϊμαντζή, το οποίο όλοι φυσικά γνώριζαν.
Μία από τις πιο απομονωμένες και πειθαρχημένες θρησκευτικές κοινότητες της χώρας μόλις είχε χάσει την πολιτική της ασυλία.
Η ρητορική του προέδρου ακολουθήθηκε σύντομα από δυναμική δράση.
Ποιοι είναι οι Σουλεϊμαντζήδες;
Η κοινότητα Σουλεϊμαντζήδων είναι κάτι περισσότερο από ένα συντηρητικό σουφικό τάγμα. Είναι ένα εκτεταμένο, διεθνικό δίκτυο με τα δικά του σχολεία, κοιτώνες, φιλανθρωπικά ιδρύματα και ιδεολογικό εγχειρίδιο, ένα οιονεί κράτος ενσωματωμένο στην Τουρκική Δημοκρατία και στην παγκόσμια διασπορά της. Με ρίζες που εκτείνονται πίσω στη δεκαετία του 1920, έχει εξελιχθεί από μια ευσεβή αδελφότητα σε μια ισχυρή κοινωνικοπολιτική δύναμη, επηρεάζοντας τα πάντα, από την εκπαιδευτική πολιτική έως τους γραφειοκρατικούς διορισμούς, ακόμη και τη ρητορική της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.
Στο επίκεντρο αυτού του κινήματος βρίσκεται ο Σουλεϊμάν Χιλμί Τουναχάν, ένας σεβαστός ισλαμιστής λόγιος και απόφοιτος του μεντρεσέ Φατίχ της Κωνσταντινούπολης.
Μετά τις κοσμικές μεταρρυθμίσεις του Κεμάλ και την απαγόρευση των παραδοσιακών ισλαμικών σχολείων, ο Τουναχάν άρχισε να διδάσκει κρυφά το Κοράνι, θέτοντας τα θεμέλια για μια κοινότητα που ορίζεται από μυστικότητα, ιεραρχία και ανθεκτικότητα.
Η δεκαετία του 1950 έφερε την απελευθέρωση υπό τον πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές, δίνοντας στο κίνημα Σουλεϊμαντζή χώρο να δημοσιοποιήσει μέρη των δραστηριοτήτων του.
Η πραγματική τους ανάπτυξη, ωστόσο, ήρθε μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980, όταν το καθεστώς ενθάρρυνε σιωπηλά τις θρησκευτικές οργανώσεις να εξισορροπήσουν την κοσμική ελίτ.
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής που οι Σουλεϊμαντζήδες μετατράπηκαν σε κράτος εν κράτει, οικοδομώντας παράλληλες δομές εξουσίας και επιρροής. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας της Τουρκίας και τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet), μέχρι το 2024, το δίκτυο Süleymancı λειτουργούσε τουλάχιστον 300 συνδεδεμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Οι εισαγγελικές έρευνες μεταξύ 2020 και 2023 αποκάλυψαν ανησυχητικούς ισχυρισμούς για σωματική τιμωρία, ιδεολογική κατήχηση και σκόπιμη απομόνωση των νέων από τον έξω κόσμο.
Το μήνυμα του Ερντογάν: Τέλος σε παράλληλες δομές
Ο συμβολισμός της καταστολής του Ερντογάν δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Η Τουρκία έχει ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο και στο παρελθόν, με την FETÖ, το δίκτυο των Γκιουλενιστών να κατηγορείται για την ενορχήστρωση του αποτυχημένου πραξικοπήματος του 2016.
Το τραύμα αυτού του γεγονότος εξακολουθεί να αιωρείται βαριά πάνω από την τουρκική πολιτική. Ο Ερντογάν έκτοτε έχει δεσμευτεί να μην επιτρέψει ποτέ σε άλλη μυστική δομή εξουσίας να λειτουργήσει υπό την ηγεμονία του.
Στοχοποιώντας τους Σουλεϊμαντζήδες, ο Ερντογάν ξεκαθαρίζει: η πίστη στο κράτος δεν μπορεί να είναι υπό όρους, διαπραγματεύσιμη ή να ανατίθεται αθόρυβα σε κλειστές θρησκευτικές ιεραρχίες.
Ο πόλεμος δεν αφορά πλέον μόνο την ιδεολογία, αφορά τον έλεγχο, τη νομιμότητα και το μονοπώλιο του κράτους στην επιρροή.
Στη σημερινή Τουρκία, αυτή είναι μια μάχη μέχρι τέλους.
Το κίνημα των Σουλεϊμαντζήδων δεν είναι απλώς ένα εγχώριο φαινόμενο. Με τα χρόνια, έχει επεκτείνει αθόρυβα την εμβέλειά του πολύ πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας, εξελισσόμενο σε έναν παγκόσμιο ιστό συνδεδεμένων οργανώσεων.
Σύμφωνα με έκθεση του Εθνικού Οργανισμού Πληροφοριών της Τουρκίας (MIT) και ευρήματα κοινοβουλευτικής επιτροπής για τις καταστροφικές αιρέσεις, η ομάδα λειτουργεί περισσότερα από 100 ξένα “φυλάκια”.
Αυτά έχουν διάφορα ονόματα και ιδιότητες, από εκπαιδευτικά ιδρύματα έως πολιτιστικούς συλλόγους.
Η Γερμανία έχει γίνει ένα ιδιαίτερο προπύργιο. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος (BfV) της χώρας έχει εντοπίσει τουλάχιστον 36 κοινοτικά κέντρα που συνδέονται με το κίνημα, με δεσμούς με θρησκευτικά σχολεία, φοιτητικές εστίες και μεντρεσέδες στο Βερολίνο, την Κολωνία, το Μόναχο και το Αμβούργο.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστρία, οι Σουλεϊμαντζήδες έχουν συνεργαστεί με μουσουλμανικές ενώσεις στο πλαίσιο προγραμμάτων ένταξης, αλλά οι εμπιστευτικοί λένε ότι ο πραγματικός σκοπός ήταν η δημιουργία απομονωμένων θυλάκων, χώρων όπου οι νέοι προετοιμάζονταν για να ασπαστούν την ιδεολογική πίστη στο τουρκικό κράτος και τους πνευματικούς ηγέτες στην Κωνσταντινούπολη.
Στον πυρήνα του, το κίνημα κηρύττει μια βαθιά συντηρητική μορφή ισλαμικού παραδοσιοκρατίας, συγχωνευμένη με άκαμπτη θεσμική πειθαρχία.
Ντρέπεται και η ντροπή! Έκαναν έξωση σε 83χρονο την ώρα που έκανε αιμοκάθαρση – Κατέρρευσε η σύζυγός του (βίντεο)
Ο Σουλεϊμάν Χιλμί Τουναχάν, ιδρυτής του κινήματος, είναι σεβαστός στην κοινότητα ως μεταρρυθμιστής της πίστης, και η σημερινή ηγεσία ισχυρίζεται άμεση πνευματική καταγωγή. Η τρέχουσα κορυφαία προσωπικότητα, ο Alihan Kuriş, είναι ένας χαρισματικός χειριστής που θεωρείται ο εγκέφαλος πίσω από τη στρατηγική προσωπικού και τον οικονομικό συντονισμό του δικτύου, διαχειριζόμενος τις επιχειρήσεις μέσω ενός στενού κύκλου έμπιστων υπολοχαγών.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της ομάδας είναι το μοντέλο δια βίου πίστης των μελών της. Οι νέοι που περνούν από το σύστημα κοιτώνων γνωστό ως yurtlar - αναμένεται να διατηρούν δεσμούς με την οργάνωση εφ' όρου ζωής. Αυτός ο σχεδόν όρκος εξασφαλίζει μια ροή ιδεολογικά ευθυγραμμισμένων ατόμων, ενσωματωμένων σε κρατικό και ιδιωτικό τομέα, χωρίς την ανάγκη επίσημων καταλόγων μελών.
Είναι ένα εγχειρίδιο δράσης εντυπωσιακά παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποίησε ο Fethullah Gülen για την κατασκευή του δικτύου FETÖ, αν και με πιο συγκρατημένο και συντηρητικό τόνο.
Σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα του Υπουργείου Εσωτερικών της Τουρκίας, μόνο το 2023, τα σχετικά ιδρύματα του κινήματος ανέφεραν συνολικό κύκλο εργασιών περίπου 1,4 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών, περίπου 70 εκατομμύρια δολάρια εκείνη την εποχή.
Σε αντίθεση με τους Γκιουλενιστές, οι Σουλεϊμαντζήδες δεν επιδίωξαν ποτέ την προβολή.
Η επιρροή τους στον κρατικό μηχανισμό ήταν ανεπαίσθητη, σκόπιμη και συχνά παρέμενε απαρατήρητη μέχρι τώρα. Με τα χρόνια, διείσδυσαν αθόρυβα σε ευαίσθητους θεσμούς: το Υπουργείο Εσωτερικών, τη δικαστική εξουσία, την εφορία, το εκπαιδευτικό σύστημα, ακόμη και το διπλωματικό σώμα.
Σύμφωνα με τον Ιμπραήμ Ούστα, πρώην επικεφαλής Ανθρώπινου Δυναμικού στο τουρκικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεκάδες εισαγγελείς και δικαστές στις αρχές της δεκαετίας του 2020 βρέθηκαν να έχουν εκπαιδευτεί σε κοιτώνες του Σουλεϊμαντζί.
Αυτοί οι δεσμοί σπάνια τεκμηριώνονταν, αλλά αναγνωρίζονταν ευρέως σε ανεπίσημους κύκλους.
Το μόνο ερώτημα που παραμένει: πόσα ακόμη από αυτά τα σιωπηλά δίκτυα παραμένουν αδρανή εντός της τουρκικής γραφειοκρατίας ;
Η Κρυμμένη Ελίτ
Η ιστορία των θρησκευτικο-πολιτικών αδελφοτήτων στην Τουρκία είναι μια ιστορία γραμμένη στις σκιές. Πίσω από την πρόσοψη του επίσημου κοσμικού κράτους κρύβεται μια βαθύτερη, πιο φευγαλέα ιστορία, μια ιστορία σιωπηλών δικτύων που ασκούν τεράστια, συχνά αόρατη επιρροή.
Μεταξύ αυτών των υπόγειων δυνάμεων, καμία δεν έχει αποδειχθεί τόσο ανθεκτική ή τόσο αθόρυβα διάχυτη όσο το κίνημα των Σουλεϊμαντζήδων.
Με την πάροδο των δεκαετιών, αυτή η απομονωμένη θρησκευτική τάξη έχει χτίσει όχι μόνο ένα παράλληλο σύστημα εκπαίδευσης και πνευματικής διδασκαλία,ς αλλά και έναν μυστικό μηχανισμό που έχει εισχωρήσει στον πυρήνα του τουρκικού κράτους.
Μια έκθεση του 2019 από τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet) σκιαγραφεί ένα εντυπωσιακό πορτρέτο του κινήματος. Περιγραφόμενοι ως αυστηρά ιεραρχικοί και κλειστοί σε τρίτους, οι Σουλεϊμαντζήδες δηλώνουν εξωτερικά πίστη στο επίσημο Ισλάμ, αλλά διατηρούν τις δικές τους δογματικές ιδιορρυθμίες που αγγίζουν τα όρια του σεχταρισμού.
Η έκθεση που κυκλοφορεί ευρέως σε ακαδημαϊκούς και γραφειοκρατικούς κύκλους, υπογραμμίζει την υιοθέτηση της λεγόμενης ιδεολογίας της «Κιβωτού του Νώε», μιας πεποίθησης ότι μόνο τα μέλη της κοινότητάς τους είναι μεταξύ των πνευματικά «σωσμένων».
Μια απτή έκφραση αυτού είναι η άρνησή τους να προσεύχονται πίσω από ιμάμηδες που δεν ανήκουν στο τάγμα τους. μια στάση που έρχεται σε αντίθεση με την κυρίαρχη σχολή Χαναφιστών στην Τουρκία και υπογραμμίζει τον θεολογικό τους διαχωρισμό.
Αυτό το είδος θρησκευτικού απομονωτισμού δεν έχει περάσει απαρατήρητο. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, αναφορές από τους κρατικούς θεσμούς της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του φιλοκυβερνητικού think tank SETA και της Προεδρικής Ακαδημίας Δημόσιας Διοίκησης, έχουν επισημάνει τους Σουλεϊμαντζήδες ως μια δύναμη που λειτουργεί παρασκηνιακά, ονομαστικά απολιτική, αλλά με σαφή επιρροή στη γραφειοκρατία, τις τοπικές αυτοδιοικήσεις, ακόμη και στην εθνική νομοθετική εξουσία.
Το πολιτικό αποτύπωμα του κινήματος άρχισε να αναδύεται στα τέλη της δεκαετίας του 1980, πρώτα μέσω μικρών κομμάτων και στη συνέχεια πιο επιθετικά μέσω των κυρίαρχων πολιτικών φορέων.
Οι αναλύσεις των βουλευτικών εκλογών του 1991, του 1995 και του 1999 αποκαλύπτουν υποψηφίους που συνδέονται με τον Σουλεϊμαντζή, οι οποίοι είναι ενσωματωμένοι στις τάξεις του Κόμματος Ευημερίας (Refah Partisi), του Κόμματος Πατρίδας (Anavatan Partisi), του Κόμματος Δικαιοσύνης (Adalet Partisi), ακόμη και του κοσμικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP).
Όπως το έθεσε ο καθηγητής Νετζμεντίν Καγιά του Πανεπιστημίου Μπιλκέντ, «Οι Σουλεϊμαντζήδες δεν έπαιζαν για να ελέγξουν το σύστημα, έπαιζαν για να διεισδύσουν σε αυτό».
Αυτό το μακρύ παιχνίδι απέδωσε καρπούς κατά την εποχή του ΑΚΡ. Καθώς ο Πρόεδρος Ερντογάν κήρυξε πόλεμο στη στρατιωτική ελίτ και την κοσμική δικαστική εξουσία, θρησκευτικά τάγματα όπως οι Σουλεϊμαντζήδες απέκτησαν άνευ προηγουμένου πρόσβαση στην κρατική εξουσία.
Αλλά όπως παραδέχτηκε ο πρώην βουλευτής του ΑΚΡ, Μεχμέτ Μετινέρ, σε μια συνέντευξη του 2023 στο A Haber, «Ενώ ήμασταν επικεντρωμένοι στην ανατροπή του Γκιουλέν, δεν καταφέραμε να δούμε ότι άλλα, πιο διακριτικά θρησκευτικά δίκτυα είχαν εισέλθει για να καλύψουν το κενό».
Πουθενά αυτή η μετατόπιση δεν ήταν πιο εμφανής από ό,τι στο Υπουργείο Εσωτερικών. Ο Φουρκάν Σεζέρ, πρώην αστυνομικός της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος κατέφυγε στην Ολλανδία το 2021, παρείχε εκρηκτικές αποκαλύψεις σε μια τουρκική κοινοβουλευτική έρευνα το επόμενο έτος.
Σε μια έκθεση 88 σελίδων, ο Σεζέρ ισχυρίστηκε ότι μέχρι το 2020, έως και το 20% της ανώτερης ηγεσίας της αστυνομίας είχε δεσμούς με το δίκτυο Σουλεϊμαντζί.
Περιέγραψε ένα δομημένο, σχεδόν εταιρικό σύστημα επαγγελματικής εξέλιξης που δεν βασιζόταν στην αξία, αλλά στην πίστη στην αδελφότητα.
Οι ισχυρισμοί του Σεζέρ επιβεβαιώθηκαν εν μέρει από εσωτερικό έλεγχο από τον γενικό επιθεωρητή του Υπουργείου Εσωτερικών το 2021.
Σε επαρχίες όπως το Κοτζαέλι, την Καισάρεια και την Αττάλεια, αξιωματούχοι ανακάλυψαν απόφοιτους μαθημάτων Κορανίου που χρηματοδοτήθηκαν από το Σουλεϊμαντζί να καταλαμβάνουν θέσεις υψηλού επιπέδου, παρακάμπτοντας εντελώς τις διαδικασίες ανταγωνιστικών προσλήψεων.
Το Τέλος των Παράλληλων δομών
Η κυβέρνηση Ερντογάν έχει την δική της πολιτική, δεν θα υπάρχει πλέον κατανομή εξουσίας με άτυπες αρχές.
Η καταστολή των Σουλεϊμαντζήδων είναι κάτι περισσότερο από μια επιχείρηση επιβολής του νόμου, είναι ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών πριν την επόμενη μάχη, η οποία θα είναι με τον ελληνισμό στο Αιγαίο.
