Ο Δρ. Silvio Garattini δεν είναι μια απλή περίπτωση επιστήμονα. Έχοντας την εμπειρία χρόνων, ως ερευνητής, γιατρός, ογκολόγος, καθηγητής φαρμακολογίας και πλέον διευθυντής του Ινστιτούτου Φαρμακολογικής Έρευνας Mario Negri, είναι κι ένας από τους μακροβιότερους ανθρώπους. Βαδίζοντας τα 96 του χρόνια, θα υπέθετε κανείς ότι οι συμβουλές για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη μπορεί να συμπεριλαμβάνουν αυστηρά φαρμακευτικές αγωγές. Αντίθετα, ο διάσημος επιστήμονας είναι ένθερμος υποστηρικτής των καλών συνηθειών, καθώς μπορούν πραγματικά είτε να γίνουν σύμμαχοι στη μακροζωία.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το να διατηρούμε καλές συνήθειες δεν έχει θετικό αντίκτυπο μόνο στον εαυτό μας: «Αν είμαστε υγιείς, οι οικογένειές μας δεν υποφέρουν. Είναι επομένως μια πράξη γενναιοδωρίας προς τους αγαπημένους μας» σχολιάζει σε άρθρο στην La Vanguardia.
Κατά της κατάχρησης των φαρμάκων
Ο καθηγητής, παρά την ερευνητική του ιδιότητα στην φαρμακολογία, υποστηρίζει ότι πολλά φάρμακα συνταγογραφούνται χωρίς λόγο. «Ένας υγιεινός τρόπος ζωής προλαμβάνει τις ασθένειες και αντιστέκεται στη χρήση φαρμάκων. Ένας ηλικιωμένος σήμερα παίρνει κατά μέσο όρο 15 φάρμακα. Η πρόληψη, υπό αυτή την έννοια, είναι μια επανάσταση ενάντια στις επιταγές της φαρμακευτικής αγοράς».
Τα μυστικά για την επίτευξη μακροζωίας
Σωτήριο το περπάτημα
Ένα από τα κλειδιά που εγγυώνται μια μακρόχρονη και υγιή ζωή είναι το περπάτημα και η καθημερινή σωματική δραστηριότητα. Στα 96 του χρόνια, ο Garattini λέει ότι «περπατάει τουλάχιστον 5 χιλιόμετρα την ημέρα», προσπαθώντας να διατηρήσει αυτόν τον στόχο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Μεγάλη σημασία έχει όμως και ο ρυθμός του βαδίσματος, ο οποίος θα πρέπει να είναι γρήγορος, για να υπάρχει το αερόβιο αποτέλεσμα.
Ακόμα κι έτσι, ο Δρ. Garattini υποστηρίζει ότι είναι σημαντική άθληση, χωρίς όμως υπερβολές: 150-300 λεπτά σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα είναι επαρκή. «Οτιδήποτε περισσότερο από αυτό δεν επιφέρει πρόσθετα οφέλη», υποστηρίζει ο επιστήμονας. Δεν είναι, όμως, μόνο τα σωματικά οφέλη της άσκησης όπως η βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και η λειτουργία του εγκεφάλου, αλλά και η κοινωνική της πτυχή: «Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να γίνει και σε ομάδες, ενισχύοντας έτσι τις κοινωνικές σχέσεις» προσθέτει.
«Τρώτε λιγότερο για να ζήσετε περισσότερο»
Μαζί με τη σωματική δραστηριότητα, η διατροφή παίζει βασικό ρόλο στη μακροβιότητα. Το μυστικό κρύβεται στην ποικιλία και στις μικρές ποσότητες καθώς θα πρέπει να περιέχει λίγο απ’ όλα, ώστε να λαμβάνονται τα απαραίτητα μικρο- και μακροθρεπτικά συστατικά. Παρόλα αυτά, ο Δρ. Garattini λέει ότι η ποικιλία θα πρέπει να συμβαδίζει με το μέτρο. «Ας ακολουθήσουμε τις συμβουλές των παλαιότερων: σηκωθείτε από το τραπέζι λίγο πεινασμένοι. Έρευνες έχουν δείξει ότι η μείωση της πρόσληψης τροφής κατά 30% αυξάνει το προσδόκιμο ζωής κατά 20%. Το να τρώμε λίγο είναι παράγοντας μακροζωίας», λέει.
Όσο για τις νέες τάσεις, όπως η διαλειμματική νηστεία, ο επιστήμονας δεν ταυτίζεται μαζί τους, καθώς διαβεβαιώνει ότι αυτό που έχει σημασία είναι οι συνολικές θερμίδες και όχι σε ποια ώρα της ημέρας προσλαμβάνονται: «Κάποιες έρευνες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ εκείνων που τρώνε ελεύθερα και εκείνων που αφήνουν να περάσουν 10-12 ώρες μεταξύ των γευμάτων. Εγώ επιμένω, αυτό που έχει σημασία είναι να τρώω λίγο, ακόμα κι αν τρώω πέντε φορές την ημέρα, σημασία έχει η συνολική ποσότητα», επισημαίνει.
Σε παλιότερη συνέντευξή του στη La Repubblica είχε αποκαλύψει τις δικές του διατροφικές του συνήθειες, που μάλλον προκαλούν έκπληξη: «Δύο μπισκότα για πρωινό, τίποτα για μεσημεριανό γεύμα, μερικές φορές έναν χυμό φρούτων. Μετά το δείπνο, φεύγω από το τραπέζι με ένα ελαφρύ αίσθημα πείνας, όπως συμβούλευαν οι παππούδες μας. Κόκκινο κρέας ή αλκοόλ μόνο σπάνια, αλλά βάζω ένα κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη στον καφέ μου. Το να τρώω λίγο γίνεται σύντομα συνήθεια, δε νιώθω ότι στερούμαι κάτι. Στην πραγματικότητα, σχεδόν ποτέ δεν καταφέρνω να τελειώσω το πιάτο μου στο εστιατόριο» αναφέρει.
