Αποκαλύψεις για τον βίο του Νικόλα Άσιμου είδαν τη δημοσιότητα. Πειράματα με ζώα και ο βιασμός μίας κοπέλας προδίδουν ότι έπασχε από κάποιου είδους ψυχική ασθένεια.
Ήταν ή όχι ψυχασθενής ο Νικόλας Άσιμος; Η απροσάρμοστη συμπεριφορά του, τα προκλητικά χάπενινγκ και παραστάσεις (συμβάντα κροκ τα ονόμαζε ο ίδιος) οι ιδέες του και οι παράξενες δηλώσεις του (όπως «Αποδέχτηκα ότι δεν υπάρχω») δεν σημαίνουν και ψυχική νόσο.
Όλα αυτά μπορούν να ερμηνευτούν ως ετερότητα ή ιδιαίτερη καλλιτεχνική έκφραση που σοκάρει την «φυσιολογική» κοινωνία.
Ο ίδιος, στο βιβλίο του Αναζητώντας Κροκανθρώπους, περιγράφει το πώς παίρνει απαλλαγή από τον στρατό, υποδυόμενος τον τρελό. Έτσι, ούτε το χαρτί αυτό, αποδεικνύει ψυχική πάθηση, αφού υπάρχει η δήλωση ότι έπαιξε θέατρο για να μην πάει φαντάρος.
Υπάρχουν όμως στοιχεία που μας δείχνουν ότι ο Νικόλας έπασχε πράγματι από ψυχική ασθένεια. Η διαπίστωση, δεν υποβιβάζει την αξία του έργου του. Είναι λάθος, να διαχωρίζουμε τους καλλιτέχνες σε «φυσιολογικούς» και «τρελούς», απαξιώνοντας τους δεύτερους.
Πολλοί καλλιτέχνες παρουσίασαν εκπληκτικό έργο παρόλο που οι σκέψεις τους ήταν διαταραγμένες.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ο Βαν Γκογκ, ο Αρτώ, η Σάρα Κέιν είναι μερικοί από τους γνωστότερους του εξωτερικού, ενώ οι Χαλεπάς, Βιζυηνός και Ακριθάκης είναι ανάμεσα στους πολλούς έλληνες καλλιτέχνες που είχαν ψυχιατρική εμπειρία.
Σχετικά με τον Νικόλα Άσιμο
Ο Νικόλας Άσιμος, από ένα σημείο και μετά, καταλαμβάνεται από την αίσθηση μιας καθοδηγητικής παρουσίας. Την παρουσία αυτή, την περιγράφει στο βιβλίο του, σαν ένα Άγγελο που ονομάζει Σαλόκιν Σόμισα.
Είναι φανερό, ότι πρόκειται για έναν άλλο σκοτεινό εαυτό του, αφού αποτελεί αναγραμματισμό του ονόματός του. Ανάμεσα στις πεποιθήσεις ή εμμονές που τότε αποκτά, είναι ότι ο «Άγγελος» του δίνει την δύναμη, να αναστήσει νεκρά ζώα. Έχουμε πολλές μαρτυρίες για αυτό.
Ο συμπατριώτης του, Πάνος Τζαβέλας, διαβεβαίωνε πως είχε δει με τα μάτια του, τον Νικόλα να κρεμά γάτες στα δέντρα, με πρόθεση μετά, να τις αναστήσει. Ανάλογη μαρτυρία έδωσε κάποτε, ο Τόλης Βουλτζάτης, κιθαρίστας του Άσιμου. Πειράματα με ζώα, πιστοποίησε πως έκανε ο Άσιμος, και ο μουσικός Γιώργος Αραπάκης, ο οποίος μάλιστα αφηγήθηκε ότι τον είδε ντυμένο με γυναικεία ρόμπα, να αγοράζει από κατάστημα pet shop, γατάκια σκυλάκια και παπαγαλάκια, να τα βάζει σε ένα μεγάλο κλουβί, και να τα μεταφέρει στο σπίτι του για να κάνει πειράματα. Υπάρχουν όλες αυτές οι ηχογραφημένες μαρτυρίες. Εκτός όμως από τα «πειράματα» υπάρχει και ο τελετουργικός βιασμός της κοπέλας, όπου της έριξε πάνω της ψόφιο ζώο για να πάρει ενέργεια από το κορμί της. Τι δείχνουν όλα αυτά;
Μάς είναι αδύνατο να δεχτούμε ότι αποτελούν μια ιδιαίτερη ποιητική γλώσσα, ή ότι ο Νικόλας ήταν απλώς επηρεασμένος από τις διδασκαλίες του Καστανέδα.
Αν και η τέχνη του Άσιμου, προέρχεται από ένα μυαλό πολύ μπερδεμένο, είναι μια τέχνη γοητευτική και τα τραγούδια του αριστουργήματα. Και ένα από τα πιο περίεργα χαρακτηριστικά της Τέχνης, είναι ότι το έργο, ακολουθεί ξεχωριστή ζωή από το δημιουργό του. Έτσι, τραγούδια σαν το «Ζαβολιά», «Venceremos» και το «Παπάκι», λειτουργούν για μας παρηγορητικά, αν και τα έγραψε ένας άνθρωπος απαρηγόρητος και ψυχικά πολύ μπερδεμένος.
Το 1987 ο Νικόλας 'Ασιμος κατηγορήθηκε για το βιασμό μίας κοπέλας. Η κοπέλα μίλησε για φρικιαστικά πράγματα που έγιναν στο δωμάτιό του, όπου την είχε κλεισμένη. Γρήγορα είχε οριστεί η δίκη.
Ο Νικόλας φαίνεται τότε πως ήρθε σε μία σύγκρουση με τον άλλο εαυτό του. Κατάλαβε, ότι τα ζώα δεν μπορούσαν να αναστηθούν, ούτε με την σεξουαλική ενέργεια της κοπέλας. Τα ξημερώματα της Πέμπτης 17 Μαρτίου 1988 αυτοκτόνησε. Κρεμάστηκε από σωλήνα ύδρευσης στο «Χώρο Προετοιμασίας» όπως αποκαλούσε το τελευταίο μαγαζόσπιτό του στην οδό Καλλιδρομίου 55 στα Εξάρχεια.
Ήταν 38 ετών.
