Το καλά κρυμμένο μυστικό που κρυβόταν στο επίπεδο -1 του Μουσείου της Ακρόπολης αποκαλύφθηκε και στο κοινό. Από το πρωί της Παρασκευής επισκέπτες από ολόκληρο τον κόσμο κατέκλυσαν τους εκθεσιακούς χώρους του Μουσείου, που την Πέμπτη έκλεισε δέκα χρόνια λειτουργίας. Πλέον όσοι επισκέπτονται το Μουσείο θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν και να δουν τα όσα η ανασκαφή έφερε στο φως από μια αρχαία αθηναϊκή γειτονιά.

Ενδιαφέρον εποπτικό υλικό που έχει τοποθετηθεί σε καίρια σημεία της ανασκαμμένης έκτασης βοηθά στην κατανόηση των κυριότερων κτιρίων και υποδομών της, όπως σπίτια, εργαστήρια, λουτρά, δρόμοι και δίκτυο απορροής υδάτων, τα οποία ανήκουν σε αλλεπάλληλες φάσεις, με κυρίαρχη αυτή της ύστερης αρχαιότητας. Περίπου σε έναν χρόνο από τώρα θα προστεθούν μια μεγάλη προθήκη με περισσότερα από 1.000 αντιπροσωπευτικά κινητά ευρήματα, μια γλυπτοθήκη με σπουδαία γλυπτά, καθώς και μια σειρά από αρχιτεκτονικά μέλη. Τα παραπάνω θα προσδώσουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην περιήγηση της αρχαίας γειτονιάς που ξεδιπλώνει με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο πτυχές της καθημερινής ζωής των κατοίκων της.

Η αθηναϊκή γειτονιά

Χτισμένη στη σκιά του Βράχου της Ακρόπολης, η γειτονιά κατοικείται από τον 5ο αιώνα π. Χ. έως και τον 12ο αιώνα μ. Χ., χωρίς να λείπουν και τα αρχαιότερα κατάλοιπα. Από την 4η χιλιετία π. Χ. ως και το τέλος των αρχαϊκών χρόνων η χρήση της περιοχής είναι ήπια. Μετά το 480 π. Χ., οπότε τα όρια της πόλης διευρύνονται, εντάσσεται στον αστικό ιστό της αρχαίας πόλης, με αποτέλεσμα να αρχίσει να αναπτύσσεται δυναμικά. Είναι η γειτονιά που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μας δίνει τη δυνατότητα να ανιχνεύσουμε σχεδόν ολόκληρη την ιστορία της αρχαίας πόλης.

Σύμφωνα με τα ευρήματα στη γειτονιά αυτή ζούσε κάποιο διακεκριμένο μέλος της Αθηναϊκής κοινωνίας που διέθετε πλούτο, δύναμη και εξουσία. Αυτό φαίνεται από ένα κτίριο που υπάρχει. Πυρήνας του κτιρίου είναι μεγάλη αψιδωτή αίθουσα στην οποία ο οικοδεσπότης δέχεται το κοινό και παραθέτει γεύματα στους καλεσμένους του. Η αίθουσα επικοινωνεί με τρίκογχο διαμέρισμα, ίσως ένα δεύτερο τρικλίνιο για τους στενότερους συνεργάτες του ιδιοκτήτη ή ένα παρεκκλήσι για την άσκηση ιδιωτικής λατρείας. Η είσοδος στο κάτω επίπεδο γίνεται με έξι σκαλοπάτια που οδηγούν σε υπαίθριο προθάλαμο. Το συγκρότημα καταστρέφεται στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ και λίγο αργότερα ο κάτω όροφος χρησιμοποιείται από εργαστήρια που λειτουργούν τουλάχιστον μέχρι τον 8ο αιώνα μ.Χ. Στις εγκαταστάσεις ανήκουν αρκετές κατασκευές που είναι σήμερα ορατές στο χώρο.

Από το 2ο αιώνα μ.Χ τα περισσότερα σπίτια της αρχαίας γειτονιάς έχουν το δικό τους ιδιωτικό , αποχωρητήριο. Ωστόσο σε έναν ελεύθερο χώρο ανάμεσα σε τρεις δρόμους, ιδρύονται δημόσια αποχωρητήρια που λειτουργούν διαδοχικά σε τέσσερις διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Τα δυο καλύτερα σωζόμενα έχουν τη μορφή οικίσκων και εξυπηρετούν ταυτόχρονα επτά ή οκτώ άτομα. Τα καθίσματα με τις χαρακτηριστικές οπές δεν βρέθηκαν ωστόσο διατηρούνται οι αποχετευτικοί τάφροι, που περί τρέχουν τις τρεις πλευρές.Οι τάφροι δέχονται τα λύματα, που με τη βοήθεια τρεχούμενου νερού, παροχετεύονται στον κεντρικό οχετό που διαπερνά υπόγεια τον κεντρικό δρόμο.

Στα τέλη του 4ου αιώνα-αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ περίοδο οικιστικής ακμής για την περιοχή και την Αθήνα , ιδρύονται άνετα αλλά όχι πολυτελή οικοδομήματα , ίσως κατοικίες ανθρώπων της μεσαίας αστικής τάξης. Χτίζονται πάνω στα ερείπια αρχαιότερων σπιτιών και λειτουργούν μέχρι τις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ.