Είναι ίσως από τα πιο εύκολα αναγνωρίσιμα σήματα κατατεθέντα στον κόσμο. Ο βρυχηθμός στην έναρξη μιας ταινίας μας παραπέμπει αυτόματα στο γνώριμο λιοντάρι της Metro Goldwyn Mayer.
Η ιστορία του κλείνει πλέον έναν αιώνα καθώς πρωτοχρησιμοποιήθηκε σε ταινία του 1917, της εταιρείας Goldwyn, που το 1924 ενώθηκε με την Metro Pictues and Mayer. Έκτοτε αρκετοί «βασιλείς των ζώων» πρωταγωνίστησαν στο σήμα της εταιρείας καθώς αυτό εξελισσόταν και προσαρμοζόταν και στα τεχνολογικά τεκταινόμενα της εποχής.
Το λιοντάρι της MGM βρυχήθηκε για πρώτη φορά στην πρώτη ταινία της εταιρείας το 1917. Ήταν βέβαια ένας… αθόρυβος βρυχηθμός αφού ήμαστε ακόμα στην εποχή του βωβού κινηματογράφου. Λεγόταν Slats και χρησιμοποιήθηκε ακόμα μια φορά έξι χρόνια αργότερα.
Το 1928 ο βωβός κινηματογράφος άρχισε να ανήκει στο παρελθόν κι έτσι χρειάστηκε να βιντεοσκοπηθεί ένα λιοντάρι με ήχο για πρώτη φορά. Λεγόταν Jackie και οι βρυχηθμοί της έγιναν γρήγορα πολύ δημοφιλείς. Η εταιρεία την έκανε μέχρι και… καρτούν.
Σιγά σιγά άρχιζε και η εποχή του ασπρόμαυρου να μένει πίσω και η MGM να πειραματίζεται με το χρώμα. Τότε βιντεοσκοπήθηκαν και δύο νέα λιοντάρια, οι Telly και Coffee. Χρησιμοποιήθηκαν επί πέντε χρόνια, μέχρι το 1934 που η MGM αποφάσισε να περιλάβει στο σήμα της ένα άλλο λιοντάρι, τον Tanner, σε μια πλήρως έγχρωμη εκδοχή του. Ο Tanner ήταν ο πρωταγωνιστής όλης της λεγόμενης «χρυσής εποχής» του Χόλιγουντ.
Στη δεκαετία του ’50 ο Tanner αντικαταστάθηκε για δύο χρόνια από τον George και το 1957 ήρθε η σειρά του Leo, του διασημότερου λιονταριού της MGM που συνέχισε να χρησιμοποιείται για χρόνια.
Μια 25ετία μετά η εταιρεία αποφάσισε να αντικαταστήσει τους αυθεντικούς βρυχηθμούς από ψηφιακά επεξεργασμένους ενώ το χρώμα του λογότυπού της έγινε χρυσό. Έκτοτε έγιναν μόνο μικρές αλλαγές, με σημαντικότερη αυτή του 2012, όταν πέρασε στην εποχή των τριών διαστάσεων.
