Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ζήτησε για ακόμη μία φορά από την Ιταλία να επανεξετάσει το σχέδιο που προβλέπει τη διακήρυξη των αποθεμάτων χρυσού της χώρας ως "ιδιοκτησία του ιταλικού λαού", μια κίνηση που, σύμφωνα με επικριτές, ενδέχεται να ανοίξει τον δρόμο για πιθανή αξιοποίηση ή πώληση μέρους των πολύτιμων αποθεμάτων, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg.
Στο έγγραφο, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ επαναλαμβάνει σημεία που είχε διατυπώσει και την προηγούμενη εβδομάδα, τονίζοντας ότι παρά τις αλλαγές στο αναθεωρημένο κείμενο "παραμένει ασαφές για την ΕΚΤ ποιος είναι ο συγκεκριμένος σκοπός της διάταξης".
Η Τράπεζα τονίζει ότι, καθώς δεν έχει δοθεί επαρκής εξήγηση για τον στόχο της τροπολογίας, οι ιταλικές αρχές καλούνται να την επανεξετάσουν. Η ΕΚΤ υπογραμμίζει ότι κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο, μεταξύ άλλων, "προκειμένου να διατηρηθεί η ανεξάρτητη άσκηση των βασικών καθηκόντων της Banca d’Italia που σχετίζονται με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών (ESCB)", όπως αυτά καθορίζονται στη Συνθήκη.
Η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας Banca d’Italia διαθέτει περίπου 2.452 τόνους χρυσού, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το τρίτο μεγαλύτερο απόθεμα παγκοσμίως, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία. Η σημαντική άνοδος της τιμής του χρυσού το τελευταίο διάστημα έχει αναζωπυρώσει τις πολιτικές συζητήσεις στην Ιταλία, με ορισμένα στελέχη του τρικομματικού δεξιού κυβερνητικού συνασπισμού της Τζόρτζια Μελόνι να στηρίζουν την τροπολογία που αφορά τα αποθέματα.
Σύμφωνα με την προτεινόμενη ρύθμιση για τον επερχόμενο προϋπολογισμό, τα αποθέματα χρυσού εξακολουθούν να "να κατέχονται και να υπόκεινται σε διαχείριση από την κεντρική τράπεζα", αλλά ταυτόχρονα "ανήκουν στον ιταλικό λαό".
Η ΕΚΤ, ωστόσο, επισημαίνει στη γνωμοδότησή της ότι η ακριβής λειτουργία και ο στόχος αυτής της διατύπωσης δεν είναι ξεκάθαρα. Η έλλειψη σαφήνειας, τονίζεται, καθιστά απαραίτητη την επανεξέτασή της, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Banca d’Italia θα συνεχίσει απρόσκοπτα την άσκηση των ρόλων που της ανατίθενται από το πλαίσιο λειτουργίας του ESCB.
Το κείμενο καταλήγει επαναλαμβάνοντας ότι οι ιταλικές αρχές πρέπει να επανεξετάσουν τη ρύθμιση, δίνοντας έμφαση στη σημασία της θεσμικής ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας.
