Η είδηση του θανάτου του Κρις Κορνέλ ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Τι έκανε τον διάσημο ροκ σταρ να κρεμαστεί με ένα φουλάρι στο μπάνιο του ξενοδοχείου που διέμενε στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ μετά από μία ακόμη sold out συναυλία του;
Αν και ο ίδιος είχε επιλέξει τη σόλο καριέρα στις αρχές του 2007, ένα βράδυ πριν την αυτοκτονία του έγραψε στο facebook ότι του έλειπε η συντροφικότητα που υπάρχει στα συγκροτήματα. Λίγες ώρες πριν αυτοκτονήσει ο αρχιτέκτονας της grunge, της εναλλακτικής ροκ μουσικής του Σιάτλ των '80s και '90s, θα έδινε την τελευταία του συναυλία στο Fox Theater του Ντιτρόιτ με τους Soundgarden, των οποίων υπήρξε frontman από το 1984 έως το 1997. Τραγική σύμπτωση ή συνειδητοποίηση του μοναχικού μουσικού δρόμου που είχε τραβήξει;
Όταν άφησε και το επόμενο συγκρότημα που δημιούργησε το 2001, τους Audioslave, μου είχε πει: «Απολάμβανω τον εαυτό μου περισσότερο σαν solo καλλιτέχνη και έτσι θα ήθελα να είναι και το μέλλον του. Είμαι χαρούμενος που δουλεύω μόνος μου». Τραγουδιστής, κιθαρίστας, συνθέτης και στιχουργός, ο Κρις Κορνέλ έκανε τεράστιες μουσικές επιτυχίες, από τα grunge «Black Hole Sun» και "Spoonman" των Soundgarden που του χάρισαν και δύο Γκράμι μέχρι το πιο ατμοσφαιρικό και μελωδικό «Carry On», που έγραψε στη σόλο καριέρα του αλλά και τη συγκλονιστική διασκευή στο Billie Jean του Michael Jackson.
Του Κρις του άρεσε τόσο το να τραγουδά όσο και το να να γράφει μουσική: «Ίσως αν έκανα μόνο ένα απ' όλα όσα κάνω να βαριόμουν», μου είχε πει. «Το να γράφεις είναι ένα πράγμα, το να ηχογραφείς και να δημιουργείς ένα άλμπουμ είναι άλλο και το να είσαι στη σκηνή και να τραγουδάς είναι τελείως διαφορετικό». Έτσι είχε απολαύσει και το τραγούδι «You Know my Name», που έγραψε το 2006 για την ταινία του Τζέιμς Μποντ «Casino Royale», το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία: «Δεν είναι και λίγο να είσαι ο πρώτος Αμερικανός που επιλέγεται για να γράψει το κομμάτι του James Bond», μου είχε εκμυστηρευτεί δηλώνοντας ότι ήταν τρελός φαν του Ντάνιελ Κρεγκ και ότι αυτή η ταινία ήταν η καλύτερη ταινία Βond που είχε δει. Ο ίδιος είχε ξαναγράψει τραγούδια για ταινίες, πάνω από 20 στον αριθμό, όπως για τα: Επικίνδυνες Αποστολές 2, Μεγάλες Προσδοκίες, Miami Vice, Singles και το πρόσφατο The Promise (2016), που μιλά για τη γενοκτονία των Αρμενίων με πρωταγωνιστή τον Κρίστιαν Μπέιλ.
Θαυμαστής της απλότητας και του ταλέντου
Ο Κρις Κορνέλ ήταν φυσικό ταλέντο. Ήταν μόλις 8 χρονών όταν τον κάλεσαν στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον για να ερμηνεύσει τις συνθέσεις του μπροστά στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό που γεννήθηκε με ταλέντο, ένα χάρισμα που οι άνθρωποι, όπως έλεγε, εκτιμούν τόσο στη ζωή τους, Ποτέ, όμως, δεν το “πήρε πάνω του”, κρατώντας σε όλη του την καριέρα χαμηλό προφίλ. Ακόμα και όταν το MTV τον κατέταξε στη 12η θέση με τις «22 Καλύτερες Φωνές Στη Μουσική» -πάνω από τους David Bowie, Steven Tyler και Bruce Springsteen- το μόνο που είχε να πει ήταν:
«Ο αγαπημένος μου τραγουδιστής σήμερα μπορεί να μην είναι και αύριο ο ίδιος, οπότε είτε σαν μουσικός, είτε σαν ακροατής, δεν νοιώθω ότι υπάρχει κάποιου είδους διαγωνισμός». Έτσι, low profile ήταν και ο ηγέτης των Νιρβάνα, Κερτ Κομπέιν, που αυτοκτόνησε με μια καραμπίνα το 1994, αφήνοντας επίσης σημαντική παρακαταθήκη στη μουσική της grunge σκηνής. Ο Κορνέλ τον γνώριζε και αυτό που εκτιμούσε σ' αυτόν ήταν η απλότητά του. «Έμοιαζε με τον οποιονδήποτε κοινό άνθρωπο έξω στο δρόμο. Δεν ήταν διαφορετικός. Ίσως γι αυτό και ο κόσμος τον αγάπησε τόσο πολύ. Δεν έβλεπε τους άλλους αφ’ υψηλού», θα μου έλεγε το 2007, ενώ δεν είχε εξήγηση για την αυτοκτονία του: “Δεν καταλάβαινες ότι είχε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, αλλά τελικά ίσως είχε και δεν φαινόταν…». Άραγε, είχε και ο Κρις, o οποίος 10 χρόνια μετά, στα 52 του, με γεμάτη καριέρα και ζωή, επέλεξε τον ίδιο δρόμο; “Είναι καλύτερα να σβήσεις παρά να ξεθωριάσεις”, είχε γράψει στο σημείωμα της αυτοκτονίας του ο Κομπέιν, συνοψίζοντας στους στίχους του Neil Young τη μοιραία επιλογή του να φύγει στο απόγειο της καριέρας του...
Λάτρης της Ελλάδας και του ελληνικού τρόπου ζωής
Αν και είχε παραδεχτεί δημόσια ότι περνούσε φάσεις κατάθλιψης και αγοραφοβίας, ο Κρις Κορνέλ ήταν περήφανος για τη μουσική του: «Αφού πούλησα 20 εκατομμύρια δίσκους στα 20 χρόνια που ηχογραφώ μάλλον είμαι καλά!», μου είχε εξομολογηθεί, το 2007. Η μουσική γι’ αυτόν ήταν τέχνη και ελευθερία έκφρασης. Στόχος του ήταν να ξεπερνά συνέχεια τα όρια της μουσικής του και να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στην οικογένειά του, την οποία συχνά έπαιρνε μαζί του στις περιοδείες γιατί ποτέ δεν του έφτανε ο χρόνος μαζί τους. Αγαπούσε πολύ την Ελληνίδα σύζυγό του Βίκυ Καραγιάννη, τα δυο παιδιά του, Αντωνία και Christopher Νικόλα, 12μιση και 11μιση ετών σήμερα και τα πεθερικά του, τα οποία είχε κυριολεκτικά σαν γονείς: «Επειδή δεν ήμουν τόσο κοντά στη δική μου οικογένεια, μέχρι τώρα δεν είχα ζήσει αυτό που θα πει αληθινή οικογενειακή εμπειρία και ζεστασιά», μου είχε εξομολογηθεί.
«Η οικογένεια της Βίκυς είναι παραδοσιακοί Έλληνες, όσον αφορά την έννοια της οικογένειας και κατά κάποιο τρόπο αυτό μου έσωσε τη ζωή. Είμαι τυχερός που είμαι μέλος αυτής της οικογένειας και πολύ χαρούμενος που τα παιδιά μου μεγαλώνουν με τον ελληνικό τρόπο ζωής», έλεγε. Ακόμα και με τα ξαδέλφια της γυναίκας του και με τους υπόλοιπους Έλληνες συγγενείς ήταν δεμένος ο Κρις. Του άρεσε τόσο πολύ η Ελλάδα που κάποια στιγμή σκεφτόταν σοβαρά να μετακομίσει στην Αθήνα και στην αγαπημένη του περιοχή, το Κολωνάκι. «Θέλω τα παιδιά μου να περνούν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν στην Ελλάδα…», δήλωνε. Πρόσφατα μάλιστα, τον περασμένο Απρίλιο, που είχε έρθει στην Αθήνα, επισκέφθηκε τον προσφυγικό καταυλισμό του Ελαιώνα και συνομίλησε με πρόσφυγες, ενώ στις 7 Απριλίου έκανε έκπληξη στο κοινό της κουμπάρας και νονάς του γιου του Άννα Βίσση στο “Hotel Ερμού”, όταν ανέβηκε και τραγούδισε στη σκηνή μαζί της!
Ο κεραυνοβόλος έρωτας με τη Βίκυ Καραγιάννη
Πριν γνωρίσει τη γυναίκα του δεν είχε έρθει ποτέ στη χώρα μας, παρόλο που για χρόνια ήθελε να την επισκεφτεί. Η πρώτη φορά που ήρθε ήταν με τη Βίκυ, στην Αθήνα και τη Μύκονο, μέρη που λάτρεψε αμέσως. Όπως λάτρεψε και τη γυναίκα που ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά: «Το θυμάμαι σαν να ήταν χτες. Η Βίκυ για μένα ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Προσπαθούσα να βρω τρόπο να της μιλήσω και να κάνω κάτι για να την πλησιάσω. Καταλάβαινα ότι αν κατάφερνα να της μιλήσω, θα την κέρδιζα. Δεν ήταν καθόλου εύκολο, και προσπαθούσα να βρω την ευκαιρία. Και έπειτα έπρεπε να κερδίσω και τους γονείς της! Έπρεπε να εντυπωσιάσω την πεθερά, ούτε αυτό ήταν εύκολο! Τη ρώτησα πριν πάω, «Αν οι γονείς σου δεν με εγκρίνουν, θα με αφήσεις;».
Και μου είπε: «Ναι» και ξέρω ότι το εννοούσε», θα μου πει κάποια στιγμή γελώντας. Μέχρι και χριστιανός ορθόδοξος βαπτίστηκε για χάρη της το 2004, πριν το γάμο τους, στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στο Παρίσι. Τι θαύμαζε στη Βίκυ; «Τα πάντα. Είναι πολύ δυνατή και πολύ ζεστή ταυτόχρονα. Όταν την είδα, πριν καν τη γνωρίσω, κατάλαβα αμέσως ότι ήταν κάποια που θα μπορούσα να εμπιστευτώ και να βασιστώ σ’ αυτήν. Αυτό από την πρώτη στιγμή. Και αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι ότι είμαστε οι καλύτεροι φίλοι», είχε απαντήσει. Η Βίκυ όταν τη γνώρισε ήταν διευθύντρια της εταιρείας δημοσίων σχέσεων ΕnVy, που διατηρούσε με τον αδελφό της, στο Παρίσι. Μετά τη γέννηση των δύο παιδιών της, όμως, είχε περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα στην εταιρεία, καθώς ανέλαβε να επιβλέπει και να οργανώνει όλη την επικοινωνία για τη δημοσιότητα του διάσημου συζύγου της.
Το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και ο ακτιβισμός
Δεν είναι λίγοι οι σταρ της ροκ μουσικής που κατέστρεψαν την υγεία τους ή χάθηκαν από τον εθισμό τους στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Κι ο ίδιος ο Κορνέλ δεν είχε αποτελέσει εξαίρεση σε αυτόν τον “κανόνα”. Είχε μιλήσει ανοιχτά στις συνεντεύξεις, που μου είχε παραχωρήσει το 2006 και το 2007, για τον αλκοολισμό του και ήταν περήφανος που ήταν νηφάλιος από το 2002, μετά από θεραπεία που έκανε σε κλινική αποτοξίνωσης. “Ποτέ δεν άφησα τη μουσική μου, ούτε τότε, ούτε θα την αφήσω ποτέ όσο η καρδιά μου χτυπάει”, μου είχε πει.
“Είχα όντως παρασυρθεί κάποια στιγμή από το αλκοόλ και όταν το κατάλαβα, με τη βοήθεια και την υποστήριξη της συζύγου μου Βίκυ και της οικογένειάς της, άφησα πίσω το κομμάτι αυτό της ζωής μου και προχώρησα”. Στενοχωριόταν που μεγάλοι καλλιτέχνες που του έδιναν έμπνευση, αλλά και φίλοι του είχαν τελικά χάσει τη ζωή τους από την αδυναμία τους να απεξαρτηθούν. Το τι ακριβώς συνέβη και αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή του είναι άγνωστο τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Η σύζυγός του υποστηρίζει ότι μπορεί να βρισκόταν υπό την επήρεια ουσιών ή ναρκωτικών και να μην είχε συνείδηση των πράξεών του. Είχε πάρει, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, κανα δυο επιπλέον αγχολυτικά (Αtivan), τα οποία μπορεί να προκάλεσαν κάποιες παρενέργειες. Μάλιστα όπως υποστήριξε στο τηλεφώνημα που της έκανε μετά τη συναυλία η φωνή του δεν ήταν καθαρή...
Ο Κρις Κορνέλ πάντως δεν ήταν όπως οι περισσότεροι ροκ σταρ. Είχε τη φήμη του ώριμου, του συνεσταλμένου, κάτι που το διακρίνεις αμέσως και όταν τον γνωρίσεις. Ήταν ευγενικός και γλυκός σαν άνθρωπος. Δεν ήταν από τους δύσκολους καλλιτέχνες που σου “βγάζουν το λάδι” και θέτουν όρια στο τι να ρωτήσεις και πώς θα φωτογραφηθεί. Ήταν τρομερά όμορφος από κοντά, ενώ τα σχεδόν διάφανα μάτια του σε καθήλωναν. Είχε μια απίστευτη ηρεμία, μιλούσε χαμηλόφωνα και απαντούσε σε ό,τι τον ρωτούσες. Σε μια ολόκληρη σχεδόν μέρα που είχα περάσει μαζί του, δεν έφερε καμία αντίρρηση, δεν έβγαλε καμία παραξενιά, γεγονός που είχε εντυπωσιάσει κι εμένα και τους φωτογράφους. Είχε ανοίξει τη σουίτα του ακόμα και σε έναν φίλο μου, όταν του είπα ότι ήταν φανατικός θαυμαστής του και περίμενε απέξω. Και τον είχε αγκαλιάσει με πολύ χαρά. Ήταν ακούραστος όσο και υπεύθυνος.
Αν και είχε αρρωστήσει από τις σερί συναυλίες και τις αλλαγές του καιρού από χώρα σε χώρα, λόγω περιοδείας, όχι μόνο δεν ακύρωσε την τότε πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα και το Rockwave Festival του 2007, αλλά ήταν και ενθουσιασμένος που θα έπαιζε πριν από ένα μουσικό του ίνδαλμα, τον Ρόμπερτ Πλαντ. Από μικρός άλλωστε ήταν αγωνιστής και αυτοδημιούργητος. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας από το Σιάτλ της Αμερικής -είχε 2 αδελφούς και 3 αδελφές- δούλευε από 14 χρονών σε τέσσερις δουλειές για να πληρώνει το νοίκι μόνος του, όπως μου είχε εξομολογηθεί. Οι ευαισθησίες του αποτυπώνονται και στο Ίδρυμα “Chris and Vicky Cornell”, που είχε ιδρύσει με τη σύζυγό του, με σκοπό να συγκεντρώνει πόρους και να συνεργάζεται με οργανισμούς για τη στήριξη άστεγων, φτωχών και κακοποιημένων παιδιών. Θα μας λείψεις Κρις. Κι εσύ και η μουσική σου.
Πέντε πράγματα που δεν ξέρετε για τον Κρις Κορνέλ
1. Ο Κρις Κορνέλ ήταν ο πρώτος Αμερικανός που έγραψε το κυρίως θέμα και τραγούδι για ταινία του James Bond, ενώ η μπάντα του Audioslave ήταν η πρώτη αμερικάνικη μπάντα που έκανε συναυλία στην Κούβα.
2. Είχε αγοράσει μαζί με τη σύζυγό του και τον κουνιάδο του το ιστορικό κοσμικό στέκι του Παρισιού Calavados, ένα από τα αγαπημένα του Αριστοτέλη Ωνάση και της Μαρία Κάλλας. Το είχαν μετονομάσει σε Black Calavados, γνωστό ως BC και ήταν στέκι κοσμικών, όπως οι: Paris Hilton, P. Diddy, Mick Jagger, Val Kilmer, John Galliano, Leonardo Di Caprio, Cameron Diaz, Orlando Bloom αλλά και μέλη των οικογενειών Νιάρχου και Λάτση από Ελλάδα.
3. Στο δεξί του χέρι είχε ένα τατουάζ με στέφανα και τα αρχικά τα δικά του και της συζύγου του (C από το Cornell και Κ από το Καραγιάννη) και από κάτω έγραφε «ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» στα ελληνικά.
4. Ο Κρις και η Βίκυ γνωρίστηκαν τον Ιανουάριο του 2003 και τον Μάρτη του 2004 παντρεύτηκαν. Η πρόταση γάμου έγινε μέσω τηλεφώνου όταν μετά από μια συναυλία του την πήρε για να της πει ένα καινούριο τραγούδι που έγραψε. Οι τελευταίοι στίχοι έλεγαν: «Γλυκιά μου Βίκυ θα με παντρευτείς;».
5. Ο Κρις είχε πολύ άγχος όταν γνώρισε τη μητέρα της Βίκυς. Την πρώτη φορά που την είδε τη ρώτησε «Πώς σας φαίνομαι;», κι εκείνη του είπε, «Καλός είσαι, αν και περίμενα από τη Βίκυ να μου φέρει κάποιον με κοστούμι». Την επόμενη φορά που πήγε να την πάρει από το σπίτι, ο Κρις φορούσε κοστούμι!
