Του Άγγελου Ρούσσου
Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σε λίγες μέρες από την αποφράδα εκείνη ημέρα που απήχθησαν από αγνώστους οι Μητροπολίτες Χαλεπίου, Παύλος, αδερφός του Πατριάρχη Ιωάννη και Ιωάννης Ιμπραήμ των Συρορθοδόξων της περιοχής.
Σε τέσσερα χρόνια ο μόνος ένοχος για την τύχη τους είναι η διεθνής κοινότητα. Η διεθνής κοινότητα που σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος έχει εξ αρχής νίψει τα χείρας της αντί να δραστηριοποιηθεί ούτως ώστε να διευκρινιστεί τι επιτέλους έχει συμβεί με τους δύο Επισκόπους, των οποίων η μοίρα βάσει και των τελευταίων σεναρίων μάλλον ήταν τραγική….
Με αφορμή τις εορταστικές ημέρες του Πάσχα, οι δύο Πατριάρχες της Αντιόχειας, Ιωάννης των Ορθοδόξων και Ιγνάτιος Εφραίμ των Συρορθοδόξων, απέστειλαν για πολλοστή φορά μήνυμα στην εκκωφαντικά σιωπηρή διεθνή κοινότητα…
Στην κοινή τους δήλωση αφού χαρακτήρισαν την χριστιανική παρουσία στην Ανατολή κάτι παραπάνω από μια απλή παρουσία, αλλά μια υπερήφανη ταυτότητα, έκαναν έκκληση για «την προσοχή του κόσμου, των οργανώσεων, των κρατών, των κυβερνήσεων, των ενώσεων και των πρεσβειών σε μια κραυγή αλήθειας: θέλουμε να ζήσουμε σε αυτή την Ανατολή σε αρμονία και ειρήνη με όλες τις θρησκείες. Δεν χρειαζόμαστε συμπάθεια για εμάς ούτε καταγγελία εναντίον των άλλων, αλλά έχουμε ανάγκη από σοβαρή και ειλικρινή καλή θέληση από όλες τιςπ λευρές να προωθήσουμε την ειρήνη στη γη μας. Οι ζωές του λαού μας δεν είναι φθηνότερες από τη ζωή κάποιου άλλου»
Κατόπιν, μίλησαν συγκεκριμένα για τους δύο απαχθέντες Επισκόπους Πάυλο και Ιωάννη Ιμπραήμ λέγοντας πως «κανείς δεν ενοχλήθήκε ιδιαίτερα ούτως ώστε να κάνει κάτι περισσότερο από μια απλή δήλωση καταγγελίας ή μια υπόσχεση που δεν προσέφερε αποτελέσματα μέχρι αυτή τη στιγμή.»
«Εκτιμούμε το έργο και τον ζήλο ορισμένων που έχουν εργαστεί με όλη τους τη δύναμη για το θέμα αυτό, αλλά πρέπει να πούμε την αλήθεια: Εξακολουθούμε να περιμένουμε περισσότερο από αυτό, ειδικά από εκείνους που έχουν τη δύναμη να λύνουν και να δένουν σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Δεν αφήνουμε το θέμα αυτό στη φροντίδα του πολιτισμένου κόσμου, που μας επιβάρυνε με τη συζήτησή του για τις δημοκρατίες και τις μεταρρυθμίσεις, ενώ ο ανατολικός άνθρωπός μας στερείται το ψωμί και όλων των μέσων διαβίωσης» τόνισαν οι δύο προκαθήμενοι και ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας λέγοντας πως «φωνάζουμε «αρκετά!» σε εκείνους που τροφοδοτούν τη γη μας με τρομοκρατία και τυφλό εξτρεμισμό. Μια κραυγή «αρκετά!»και προς εκείνους που χρηματοδοτούν τον τρομοκράτη, αλλά υπονομεύουν την τύφλωση της ύπαρξής του και αργότερα βιάζονται να τον πολεμήσουν»
Καταλήγουν μάλιστα λέγοντας πως «αυτές τις ιερές μέρες, προσευχόμαστε και πάλι για τους απαχθέντες Επισκόπους μας, επαναλαμβάνοντας την έκκλησή μας για απελευθέρωσή τους. Χτυπήσαμε τις πόρτες των πρεσβειών, δεν παραλέιψαμε κανένα διεθνές και περιφερειακό φόρουμ, στην προσπάθειά μας να παρουσιάσουμε την κρίση στη Συρία και να εξηγήσουμε τις επιπτώσεις της, συμπεριλαμβανομένης των απαγωγών και της εκτόπισης του λαού μας στον κόσμο γενικότερα. Έχουμε θέσει το ζήτημα των απαγωγών των Επισκόπων. Με αυτή την ευκαιρία, καλούμε όλους, εδώ και στο εξωτερικό, να εργαστούμε σκληρά για την απελευθέρωση των Επισκόπων του Χαλεπίου.»
