
«Τυχερή» χαρακτήρισε τη Γερμανία ο επιφανής μαθηματικός, βιομέτρης και στατιστικολόγος Γκερντ Άντες αναφορικά με την αντιμετώπιση του κορωνοϊού.
«Όσον αφορά στους αριθμούς, ειδικά στον αριθμό των θανάτων, είμαστε σίγουρα ένα υποδειγματικό παράδειγμα και όσον αφορά στην ίδια την προσπάθεια αντιμετώπισης του κορωνοϊού φαίνεται εξωτερικά ότι τα πήγαμε καλά. Αλλά αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά δυστυχώς πρέπει να διαπιστώσουμε ότι ήμασταν απλώς τυχεροί», παραδέχθηκε, μιλώντας σε γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό.
Όπως πρόσθεσε: «Από τη μία πλευρά είχαμε ένα καλά προετοιμασμένο σύστημα υγείας και τούτο ανεξαρτήτως του κορωνοϊού, ειδικά σε ό,τι αφορά στον αριθμό των κρεβατιών. Η βασική υποδομή η οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει τις καταστροφικές συνέπειες του κορωνοϊού ήταν καλύτερη από ό,τι σε άλλες χώρες.
Δεύτερον, κλείσαμε, αντιδρώντας, τα πάντα υπό το κράτος πανικού, ο οποίος όμως ήταν σωστός και δεν έγιναν τα λάθη της Ιταλίας, όπου τότε είχαν ταξιδέψει και πολλοί Κινέζοι. Αυτές είναι απλώς διαφορές, στις οποίες όμως πρέπει να ρίξει κανείς μια πιο προσεκτική ματιά».
Αναφέρθηκε και στα μελλοντικά μέτρα που ίσως κληθούν να πάρουν, δηλώνοντας σκεπτικός: «Κατά την άποψή μου, το πρόβλημα το οποίο έχει παραμεληθεί εδώ και δύο ή τρεις μήνες είναι ότι δεν έχουμε ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε σε ένα ελεγχόμενο lockdown. Έτσι, σήμερα δεν ξέρουμε με σιγουριά εάν θα πρέπει να κλείσουμε το σχολείο όταν ένας μαθητής έχει μολυνθεί ή εάν θα πρέπει να στείλουμε όλη την τάξη ή μόνο μέρος της τάξης στο σπίτι. Όλα αυτά θα μπορούσαν τώρα να ερευνηθούν με ηρεμία».
Όταν ρωτήθηκε για το εμβόλιο του κορωνοϊού, επίσης εμφανίστηκε επιφυλακτικός: «Ακόμα και με ένα εμβόλιο ο ιός δεν θα εξαφανιστεί. Αυτό το εμβόλιο θα έχει μόνο μια ορισμένη αποτελεσματικότητα. Επιπλέον, θα εξακολουθούν να υπάρχουν οι αντίπαλοι του εμβολιασμού. Ένα εμβόλιο δεν θα δημιουργούσε την ανοσία της αγέλης, αλλά μόνο θα μας έφερνε πιθανότατα πιο κοντά σε αυτήν».
Καταλήγοντας, επεσήμανε: «Υπάρχει σήμερα υπερβολική ελπίδα για το εμβόλιο. Η ερευνητική επιστημονική κοινότητα, ωστόσο, τάσσεται περισσότερο υπέρ της πιο στενής εξέτασης μη φαρμακολογικών παρεμβάσεων. Μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνεται ο σχεδιασμός των κανόνων απόστασης».