Η ερώτηση: «Πιστεύετε στους ιπτάμενους δίσκους;» δεν προκαλούσε πλέον χαμόγελα, ούτε ειρωνικά σχόλια στην Αγγλία το 1957.

Αντιθέτως, το θέμα αυτό αποτελούσε το αντικείμενο σοβαρής μελέτης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση του περιοδικού «Flying Saucer Review», το οποίο ξεκίνησε να κυκλοφορεί το 1955. Διευθυντής του περιοδικού ήταν ο William Francis Brinsley Le Poer Trench, 8ος Κόμης του Clancarty και 7ος Μαρκήσιος του Heusden.

Η άποψη του Trench σχετικά με το θέμα των ιπτάμενων δίσκων ήταν ότι οι ταξιδιώτες του Διαστήματος θεωρούσαν πως είχε φτάσει πλέον ο καιρός να προσγειωθούν στον πλανήτη μας, διότι ενδιαφέρονταν για την πρόοδο που είχε συντελεσθεί επί της Γης.

«Μπορούν ακόμα να έχουν έλθει για να μας προσκαλέσουν να σταματήσουμε κάθε ενέργειά μας στον τομέα των θερμοπυρηνικών όπλων και για να μας υποδείξουν την ανάγκη να παραιτηθούμε από τον πόλεμο και να ζήσουμε όλοι μαζί αρμονικά», συμπλήρωνε ο Trench.

Στο συγκεκριμένο αγγλικό περιοδικό είχαν παρουσιαστεί εντυπωσιακές περιπτώσεις εμφανίσεων άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων. Μία από αυτές συνέβη στις 12 Αυγούστου του 1883, όταν ο αστρονόμος Jose Bonilla, Διευθυντής του Αστεροσκοπείου Zacatecas στο Μεξικό, παρατήρησε τη διέλευση μπροστά από τον ηλιακό δίσκο 143 στρογγυλών αντικειμένων.

Ο Bonilla κατάφερε μάλιστα να καταγράψει με τον φωτογραφικό του εξοπλισμό τα μυστηριώδη αυτά αντικείμενα. Οι φωτογραφίες αυτές είναι οι πρώτες που έχουν καταγραφεί στην ιστορία παγκοσμίως.

Στις 19 Αυγούστου του 1887, στη Μασσαλία, έγιναν αντιληπτά από αστρονόμους κατά τη διάρκεια μίας ηλιακής έκλειψης, στρογγυλά αντικείμενα που το καθένα από αυτά αντιστοιχούσε σε μέγεθος στο ένα δέκατο του ηλιακού δίσκου.

Στις 4 Απριλίου του 1892, ο Ολλανδός αστρονόμος Μύλλερ καταγράφει την εμφάνιση ενός μεγάλου μαύρου δίσκου που διέσχιζε την φωτεινή επιφάνεια της Σελήνης.

Στις 10 Οκτωβρίου του 1914 εμφανίζεται ένα μαύρο ατρακτοειδές σώμα στην επιφάνεια του Ήλιου, το οποίο φαινόταν να περιβάλλεται από ένα είδος «φωτοστέφανου», το οποίο φαινόταν σαν λευκός αφρός.

Οι παράξενες αυτές αστρονομικές παρατηρήσεις συνεχίζονταν. Από το Αστεροσκοπείο του Κλήβελαντ, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, είχαν ήδη παρατηρηθεί περίεργα φαινόμενα που λάμβαναν χώρα στη Σελήνη και ήταν δύσκολο να αποδοθούν σε καθαρά φυσικά αίτια.

Ποια ήταν η αιτία της φωτεινότητας που σημειωνόταν στον κρατήρα του φυσικού δορυφόρου του πλανήτη μας με το όνομα «Αρίσταρχος», των φωτεινών δεσμών που εξέρχονταν από τον κρατήρα «Εύδοξο» και των εντελώς ασυνήθιστων λάμψεων που σημειώνονταν στο βορειοδυτικό τμήμα της Σελήνης;

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», στις 23/06/1957…