Αναστάτωση προκάλεσε το βράδυ της Πέμπτης, 19 Δεκεμβρίου μέσα στο κατάμεστο ΟΑΚΑ ο τραυματισμός του Ματίας Λεσόρ, παίκτη του Παναθηναϊκού, στο παιχνίδι της ομάδας του με τη Μπασκόνια, στα πλαίσια της διοργάνωσης της Euroleague. Η εικόνα του μπασκετμπολίστα στο παρκέ του γηπέδου να ουρλιάζει από τους πόνους και η γενναία αποχώρησή του προς τα αποδυτήρια χωρίς φορείο, για να μην αναστατώσει τον γιο του, που βρισκόταν στο χώρο, προκάλεσε δάκρυα και ανησυχία στους συμπαίκτες και τους αντιπάλους του, αλλά και σε όλο τον κόσμο που παρακολουθούσε τον αγώνα εντός κι εκτός γηπέδου. Ο αθλητής μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο, με τις εξετάσεις να δείχνουν κάταγμα στην περόνη και αναμένεται να χειρουργηθεί εντός της ημέρας.

Διπλή τιμωρία για Παναθηναϊκό: Δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών για ρίψη κροτίδων

Τι είναι το κάταγμα περόνης;

Οι τραυματισμοί της κνήμης και της περόνης -βασικών οστών στο κάτω μέρος του ποδιού- είναι συχνά αποτέλεσμα τραυματισμού, όπως πτώσεις, τροχαία ατυχήματα ή αθλητικές κακώσεις. Αν και αυτά τα κατάγματα μπορεί να είναι σοβαρά, οι σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας και τα σχέδια αποκατάστασης βοηθούν τους περισσότερους ασθενείς να αναρρώσουν πλήρως μέσα σε λίγους μήνες.

Σύμφωνα με την Cleveland Clinic, η κνήμη (οστό της κνήμης) και η περόνη (οστό της γάμπας) είναι τα δύο κύρια οστά στο κάτω μέρος του ποδιού. Τα κατάγματα σε αυτά τα οστά συχνά συμβαίνουν μαζί, λόγω του υψηλού αντίκτυπου του τραύματος που τα προκαλεί. Ωστόσο, είναι πιθανό να σπάσει το ένα χωρίς να τραυματιστεί το άλλο. Αυτοί οι τραυματισμοί απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα και συχνά περιλαμβάνουν παρεμβάσεις, όπως χειρουργική επέμβαση ή φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της κινητικότητας και της δύναμης.

Οι ειδικοί ταξινομούν τα κατάγματα με βάση τα χαρακτηριστικά τους, τη θέση τους ή τον τρόπο που συμβαίνουν:

• Εγκάρσιο κάταγμα (οριζόντιο κάταγμα).
• Οβελιαίο κάταγμα (γωνιακό κάταγμα).
• Σπειροειδές κάταγμα (τραυματισμός με στροφή).
• Τμηματικό κάταγμα (πολλαπλά σπασίματα).
• Συντριπτικό κάταγμα (το οστό θρυμματίζεται σε θραύσματα).

Κατά μηχανισμό:

• Σύνθετο (ανοικτό) κάταγμα: Το οστό σπάει μέσα από το δέρμα.
• Κάταγμα υπό πίεση: Μικροσκοπικές ρωγμές που οφείλονται σε υπερβολική χρήση.
• Κάταγμα απόσπασης: Ένα μικρό κομμάτι οστού αποκολλάται.

Άλλες ταξινομήσεις:

• Κατάγματα του πλατώματος της κνήμης: Κοντά στην άρθρωση του γόνατος, που συχνά καταστρέφει την ίδια την άρθρωση.
• Μετατοπισμένα έναντι μη μετατοπισμένων καταγμάτων: Εάν τα οστικά τεμάχια παραμένουν ευθυγραμμισμένα ή όχι.
• Απομακρυσμένα κατάγματα: Κοντά στον αστράγαλο.
• Πρόσθια κατάγματα: Κοντά στο γόνατο.

Συμπτώματα και αιτίες

Τα σημάδια ενός κατάγματος κνήμης ή περόνης μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Έντονο πόνο
• Οίδημα και ευαισθησία
• Περιορισμένη κίνηση του ποδιού
• Μώλωπες ή αποχρωματισμό του δέρματος
• Ορατή παραμόρφωση ή εξόγκωμα

Αιτίες

Τα κατάγματα είναι συνήθως το αποτέλεσμα τραυμάτων υψηλής πρόσκρουσης, όπως:

• Τροχαία ατυχήματα: Κύρια αιτία σοβαρών καταγμάτων κάτω άκρων.
• Πτώσεις: Ιδιαίτερα από σημαντικά ύψη.
• Αθλητικοί τραυματισμοί: Τα αθλήματα επαφής ή οι δραστηριότητες με μεγάλη πρόσκρουση αυξάνουν τον κίνδυνο.

Ορισμένες παθήσεις, όπως η οστεοπόρωση, αποδυναμώνουν τα οστά και καθιστούν τα κατάγματα πιο πιθανά, ακόμη και με μικρά χτυπήματα.

Διάγνωση και εξετάσεις

Για να επιβεβαιωθεί ένα κάταγμα κνήμης ή περόνης, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης διενεργούν φυσικές εξετάσεις και απεικονιστικές εξετάσεις:

• Ακτίνες Χ: Καθορίζουν ποια οστά έχουν σπάσει και την ευθυγράμμισή τους.
• Μαγνητικές τομογραφίες: Περιστασιακά χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των γύρω ιστών και των ανεπαίσθητων τραυματισμών.
• Αξονικές τομογραφίες: Παρέχουν λεπτομερείς εικόνες για πολύπλοκα κατάγματα.

Θεραπευτικές επιλογές

Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα του κατάγματος:

• Ακινητοποίηση: Τα ήπια, μη μετατοπισμένα κατάγματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με γύψο ή νάρθηκα. Οι τακτικές ακτινογραφίες παρακολούθησης διασφαλίζουν τη σωστή επούλωση.
• Κλειστή ανάταξη: Για σοβαρά κατάγματα, τα οστά ευθυγραμμίζονται με το χέρι χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Χειρουργική σταθεροποίηση

• Εσωτερική σταθεροποίηση: Μεταλλικές ράβδοι, πλάκες ή βίδες σταθεροποιούν το οστό.
• Εξωτερική σταθεροποίηση: Οι βίδες συνδέονται με ένα εξωτερικό πλαίσιο για πρόσθετη στήριξη.

Φυσικοθεραπεία

Η μετεγχειρητική αποκατάσταση βοηθά στην ανάκτηση της δύναμης, της ευελιξίας και της κινητικότητας.

Επιπλοκές

Αν και σπάνιες, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης:

• Σύνδρομο οξέος διαμερίσματος (ACS): Η αυξημένη μυϊκή πίεση εμποδίζει τη ροή του αίματος, με κίνδυνο να προκληθεί βλάβη στα νεύρα και τους μυς.
• Δυσκαμψία: Τα οστά επουλώνονται με λανθασμένη ευθυγράμμιση.
• Μη ενοποίηση: Τα οστά αποτυγχάνουν να επουλωθούν πλήρως.
• Οστεομυελίτιδα (μόλυνση των οστών): Ο κίνδυνος αυξάνεται με ανοικτά κατάγματα.
• Εσωτερική βλάβη: Οι τραυματισμοί μπορεί επίσης να βλάψουν τα κοντινά νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία ή τους συνδέσμους.

Αποκατάσταση και προοπτικές – Τι να περιμένετε

Τα συμπτώματα μπορεί να αρχίσουν να βελτιώνονται εντός εβδομάδων από τη θεραπεία, αλλά η πλήρης αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει τέσσερις έως έξι μήνες. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να παράσχει ένα εξατομικευμένο χρονοδιάγραμμα με βάση τη σοβαρότητα του τραυματισμού σας και τη θεραπεία που λάβατε.

Πότε πρέπει να αναζητήσετε επείγουσα περίθαλψη

Εάν υποψιάζεστε κάταγμα κνήμης ή περόνης, αναζητήστε άμεση ιατρική φροντίδα -ιδιαίτερα εάν αισθάνεστε έντονο πόνο, ακινησία, παραμόρφωση ή ορατό οστό.

Για να μειώσετε τον κίνδυνο καταγμάτων:

• Φοράτε πάντα ζώνη ασφαλείας στα οχήματα.
• Χρησιμοποιείτε τον κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό κατά τη διάρκεια του αθλητισμού.
• Διατηρείτε τους χώρους ελεύθερους από ακαταστασία για να αποφύγετε τις πτώσεις.
• Χρησιμοποιήστε τον κατάλληλο εξοπλισμό για τις εργασίες – αποφύγετε μη ασφαλείς πρακτικές όπως η ορθοστασία σε καρέκλες.
• Συζητήστε τις εξετάσεις οστικής πυκνότητας εάν είστε άνω των 50 ετών ή έχετε οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης.

Τα κατάγματα της κνήμης και της περόνης είναι σοβαροί τραυματισμοί, αλλά θεραπεύονται σε μεγάλο βαθμό με άμεση φροντίδα και τις σωστές παρεμβάσεις. Παρ’ όλο που ο δρόμος προς την αποκατάσταση μπορεί να είναι δύσκολος, η τήρηση των ιατρικών συμβουλών και η συμμετοχή στη φυσικοθεραπεία μπορούν να εξασφαλίσουν μια ισχυρή επιστροφή.