Το τελευταίο διάστημα, η επιστήμη έχει αναπτύξει μεθόδους βάσει των οποίων συνδυάζει διάφορα φάρμακα, προκειμένου να δημιουργήσει ένα «υπερόπλο» κατά των καρκινικών κυττάρων. Πολλές φορές, η ανακάλυψη έρχεται από μία τυχαία έμπνευση. Ερευνητική ομάδα στο Λονδίνο, διαπίστωσε ότι ο συνδυασμός φαρμάκου για τον καρκίνο του μαστού και φαρμάκου για τον καρκίνο του πνεύμονα, μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη των όγκων, προσφέροντας πολύτιμο χρόνο στον ασθενή, αλλά και στην επιστήμη.
Μέχρι στιγμής, η στρατηγική έχει αποδειχθεί ότι δουλεύει σε ποντίκια και σε καρκινικά κύτταρα στο εργαστήριο, αλλά οι ερευνητές λένε ότι πρέπει να επεκταθεί σχετικά γρήγορα σε δοκιμές σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού, επειδή και τα δύο φάρμακα είναι ήδη σε χρήση.
«Το φάρμακο για τον καρκίνο του μαστού, το οποίο ονομάζεται palbociclib, είναι ένα από τα νεότερα «στοχοθετημένα» φάρμακα για καρκίνο που λειτουργούν με παρεμβολή σε ένα συγκεκριμένο μόριο όγκου και όχι απλά στη θανάτωση όλων των ταχέως διαιρούμενων κυττάρων όπως η χημειοθεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση εμποδίζει τη λειτουργία δύο πρωτεϊνών που προάγουν την κυτταρική διαίρεση. Αλλά οι καρκίνοι του μαστού αναπτύσσουν συνήθως μεταλλάξεις που σημαίνουν ότι γίνονται ανθεκτικές σε αυτή τη θεραπεία μέσα σε λίγους μήνες και αρχίζουν να αναπτύσσονται και πάλι», λέει ο Paul Workman του Ινστιτούτου Καρκινολογικής Έρευνας στο Λονδίνο.
Η ομάδα του διαπίστωσε ότι τα καρκινικά κύτταρα το κάνουν αυτό ενεργοποιώντας μια εναλλακτική μοριακή πορεία προς την κυτταρική διαίρεση. Αυτό μπορεί να εμποδιστεί από την ιατρική του καρκίνου του πνεύμονα, που ονομάζεται crizotinib. Οι όγκοι που εμφυτεύτηκαν σε ποντικούς που έλαβαν θεραπεία με τον συνδυασμό αυξήθηκαν κατά τα δύο τρίτα του ρυθμού σε σχέση με τους ποντικούς που έλαβαν τις θεραπείες ξεχωριστά.
Παρόλο που το palbociclib χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα μόνο κατά του καρκίνου του μαστού, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο συνδυασμός των δύο φαρμάκων ήταν επίσης αποτελεσματικό έναντι άλλων τύπων όγκων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από τους πνεύμονες και το έντερο, γεγονός που υποδηλώνει ότι η στρατηγική θα μπορούσε να εφαρμοστεί ευρύτερα.
«Επειδή γνωρίζουμε ήδη ότι είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές, μπορούμε να προχωρήσουμε πιο γρήγορα σε μια μελέτη συνδυασμού», λέει ο Workman. «Θα ελπίζαμε να ξεκινήσουμε τις δοκιμές σε ασθενείς τους επόμενους 18 μήνες», προσθέτει, ορίζοντας ένα χρονικό διάγραμμα για το επόμενο βήμα της έρευνάς του.
